Nadat er in 2002 een einde kwam aan zijn profcarrière die dertien jaar duurde, streek Remco Torken neer op Nieuw Zuid. In de Katwijkse duinpan vierde de spits, die het scoren bepaald nog niet verleerd was, grote successen. Mede door zijn inbreng legde de club van Nieuw Zuid in zowel 2003 als 2004 beslag op de titel. Om vervolgens zijn voetballoopbaan bij Ter Leede af te sluiten. Momenteel heeft de in Den Haag woonachtige Torken de B-selectie van Vitesse Delft onder zijn hoede. Op 45-jarige leeftijd kan hij het (kunst)gras nog altijd niet missen.

Voor de jonge Torken begon het voetbalavontuur in Leiden bij de gelijknamige vereniging. ,,Als geboren Hagenees kwam ons gezin in Leiden terecht. In die jaren werd er nog niet op dezelfde manier gescout als tegenwoordig. Daarom heb ik daar tot relatief late leeftijd gespeeld. Via UVS kwam ik begin jaren negentig uiteindelijk, samen met Jeffrey Talan en Jeffrey van As, bij FC Den Haag terecht. Als pikkie van achttien debuteerde ik in het eerste elftal. Tegenwoordig gaan kinderen al op zes- of zevenjarige leeftijd naar een BVO. Toen was dat anders. Dat heeft me echter niet belemmerd om toch op niveau mee te kunnen.”

Als invaller voor Edwin Grünholz werd zijn entree bij FC Den Haag, toen nog spelend in het Zuiderpark, een memorabele. Met een 2-0 overwinning op Feyenoord ging het dak er die dag af in de voormalige Haagse voetbaltempel. Na ruim drie seizoenen ADO volgden TOP Oss, VVV Venlo en opnieuw TOP Oss. ,,Scoren deed ik wel, maar de echte doorbraak bleef uit, dus moest ik voor iets anders kiezen. Via mijn zaakwaarnemer kwam ik in België bij Lokeren terecht en later bij Beveren. Ik heb daar mooie tijden beleefd en ook veel gescoord. Inclusief promotie naar het hoogste niveau in een seizoen waarin ik bij Lokeren 29 keer scoorde. Toen ik voor het buitenland koos, was ik jong en wilde ik de uitdaging graag aangaan. Het heeft mij als mens gevormd en ik heb er enorm van genoten.”

,,Als trainer wil ik mijn spelers individueel beter maken. Dat staat voorop, waarbij ik vind dat er wel voor gewerkt moet worden. Teamspelers dus. Met spelers die vinden dat ze een Messi in de dop zijn, heb ik niet zoveel.”

Na een kortstondig Spaans avontuur bij Merida en opnieuw Beveren, belandde Torken in China om na een half seizoen terug te keren naar België. Zijn profcarrière sloot Torken in 2002 na dertien seizoenen af bij Helmond. Met meer dan driehonderd wedstrijden in de benen, waarin hij ruim honderdmaal scoorde, zat zijn profavontuur erop. Wereldreiziger Torken kijkt met veel plezier op die periode terug. ,,Afpakken kunnen ze het niet meer. Ik heb eruit gehaald wat er inzat. Nee, ik was geen hoogstaande voetballer. Bonkig, maar met veel snelheid en scorend vermogen. Mijn postuur hielp me daarbij. Wat dat betreft was ik wel een beetje een type als Yordi Teijsse om maar een vergelijking met het heden te maken.”

Klasbakken
Met de naam Teijsse is ook de link naar Quick Boys gelegd, waar Torken in de zomer van 2002 werd binnengehaald als spits. Met succes overigens. In een team dat onder leiding stond van het duo Aandewiel – Van der Werf werden twee titels op rij behaald, waarbij in juni 2004 in een memorabele wedstrijd, inclusief verlenging, bij HSC’21 de algehele amateurtitel in de wacht werd gesleept. ,,Een geweldig team met spelers die alles voor elkaar over hadden en uitstekend bij elkaar pasten. Raymond Flaton en Dennis den Turk zorgden voor het cement in de ploeg en met Hendrik van Beelen en Maarten Bak hadden we een paar klasbakken in huis. Maar vlak ook de andere spelers van dat team niet uit. Het paste allemaal perfect. In een ambiance die telkens weer geweldig was. Dat was lekker voetballen.”

De huidige trainer sloot zijn carrière af bij Ter Leede. Het seizoen 2005-2006 werd zijn laatste op het hoogste amateurniveau. ,,Nee, spijt dat ik op 34-jarige leeftijd ben gestopt heb ik nooit gehad. Ik wilde graag trainer worden. Bij Ter Leede kreeg ik onder Jasper de Muijnck en later Erik Assink de gelegenheid om de diploma’s oefenmeester 2 en 3 te halen. Ik ben daar toen twee jaar als assistent-trainer actief geweest en heb daar veel van opgestoken.”

Remco Torken in zijn tijd als trainer bij Ter Leede

Terug in het Haagse kreeg Torken Loosduinen onder zijn hoede. Voor het eerst op eigen benen kon hij zijn ervaring in de praktijk overbrengen op ‘zijn’ spelers. ,,Als trainer wil ik mijn spelers individueel beter maken. Dat staat voorop, waarbij ik vind dat er wel voor gewerkt moet worden. Teamspelers dus. Met spelers die vinden dat ze een Messi in de dop zijn, heb ik niet zoveel. Als een groep dan beter gaat functioneren kan je het gestelde doel ook bereiken. Natuurlijk is het niet vergelijkbaar met het niveau waarop ik zelf heb gespeeld, maar daar kijk ik als trainer wel doorheen.”

,,In 2003 werden we kampioen bij Excelsior Maassluis en werden we gesteund door meer dan twintig bussen vol supporters. Zoiets vergeet je niet snel.”

,,Via Loosduinen belandde ik bij ODB, ook uit Den Haag. Daar ben ik als speler ook nog een jaar actief geweest. Inmiddels ben ik aan mijn eerste seizoen bezig bij Vitesse Delft. Daar heb ik de B-selectie onder mijn hoede. Een jong opleidingsteam waarvan in de toekomst hopelijk een aantal spelers doorbreken naar het eerste. Een echte familieclub, waarbij ik nauw samenwerk met hoofdtrainer Peter Klomp. Ook dat levert weer een stukje extra ervaring voor mij op door in een dergelijke constructie te werken. Mijn doel blijft echter om in de toekomst weer als hoofdtrainer aan de slag te gaan”, vertelt Torken, die momenteel als visfileerder op de Scheveningse afslag werkzaam is.

Genieten
Quick Boys zelf ligt hem nog altijd aan het hart, maar door zijn werkzaamheden op zaterdag komt het er zelden van dat hij zich op Nieuw Zuid vertoont. ,,Dat wil niet zeggen dat ik de club niet meer volg. Integendeel, ik heb daar een geweldige tijd beleefd. In 2003 werden we kampioen bij Excelsior Maassluis en werden we gesteund door meer dan twintig bussen vol supporters. Zoiets vergeet je niet snel. Daarnaast zijn er te veel hoogtepunten om op te noemen. Die dingen neem je mee voor de rest van je leven. Eigenlijk is elke dag een hoogtepunt. Je moet er vooral van zien te genieten.”

Foto’s: Orange Pictures