Ze bestaan nog altijd, ook op hoog amateurniveau, voetballende  broers. En dan, als het even kan, in hetzelfde elftal. Toen clubs nog echt clubs waren en spelers van buitenaf eerder uitzondering dan regel waren, kwam dat fenomeen nog veel vaker voor. Verkassen naar een andere club was destijds een zeldzaamheid, zodat voetballende familieleden dat vaak jarenlang samen deden. Voetbaltalent zit blijkbaar vaak in de genen.

Dat voetballende broers hun talent vaak van geen vreemde hebben, blijkt als ook hun vader in een vorige voetballende generatie wekelijks in een eerste elftal in actie kwam. Voorbeelden daarvan zijn er te over. Op de foto boven dit artikel van maart 1982 kopt invaller Andries Wendt zijn ploeg Noordwijk in de allerlaatste seconden van de derby tegen Rijnsburgse Boys naar de 1-0 overwinning.

Bij de geel-zwarten is Jack Manuputty een van de tegenstanders. Vanaf een afstandje ziet de middenvelder het allemaal gebeuren. De zoons van Wendt en Manuputty timmeren intussen aan de voetbalweg. Emiel (foto) en Axel Wendt doen dat momenteel voor Noordwijk, terwijl Raymond Manuputty dat eveneens aan Sportpark Duinwetering doet. Broer Jordy verkaste vorig seizoen vanuit de badplaats naar Voorschoten ’97.

Dat Andries Wendt als voetballer en later als assistent-trainer van Henk Wisman op Middelmors belandde en Jack Manuputty zowel voor Rijnsburgse Boys als voor Noordwijk uitkwam, is een saillant detail in deze kleine familiehistorie.

Van het duel waarin hij voor tweeduizend toeschouwers de winnende treffer voor het team van Piet Buter voor zijn rekening nam, herinnert de destijds 18-jarige Wendt zich weinig. De winnende 1-0 van de invaller zorgde voor totale ontreddering in het kamp van de tegenstander, die de bitterste teleurstelling van het toch al zo tegenvallende seizoen kreeg te verwerken. Een schokkend einde dat overigens precies in het wedstrijd beeld paste, viel destijds te lezen in het Leidsch Dagblad.

,,Wat geweest is, is geweest. Ik ben nooit zo met het verleden bezig geweest. Het was voor mij altijd meer de eerstvolgende wedstrijd”, blikt Wendt nuchter terug. ,,Scoren deed ik als verdediger sowieso niet zoveel, maar als het dan toch gebeurde, was het nogal eens raak tegen uitgerekend Rijnsburgse Boys en Quick Boys.”

‘Zoontje van de trainer’
Wendt, die na het vroegtijdig vertrek van John Eelman Noordwijk samen met Geert Jan Bakker enkele seizoenen onder zijn hoede had, was later vijf seizoenen succesvol werkzaam bij Valken ’68. Om ook nog twee keer als interim-trainer bij Noordwijk werkzaam te zijn. De laatste maal aan het einde van het vorige seizoen toen hij de vroegtijdig vertrokken Dogan Corneille vijf duels voor het einde opvolgde. Met in die selectie zijn zoons Emiel en Axel.

,,Echt moeilijk was het niet wat dat betreft. Emiel was een vaste waarde. Voor Axel lag dat even anders. Die hing tegen het eerste aan. Hem heb ik een paar keer in laten vallen en natuurlijk hoor je dan weleens geluiden als: ‘zeker het zoontje van de trainer’. Dat is het niet het gemakkelijkste op dat moment.”

,,En onder elke andere trainer was het waarschijnlijk ook gebeurd. Daar moet je toch boven staan”, vertelt Wendt over die periode. Axel, momenteel herstellend van een recente kruisband operatie, is voorlopig nog uit de roulatie. ,,Hij heeft nog een lange weg te gaan, maar vooralsnog is de ingreep geslaagd en nu is het voor hem revalideren geblazen”, sluit het lid van de Technische Commissie van Noordwijk af.

Nakomelingen
Het is zomaar een voorbeeld in de reeks voetballende families. Compleet is deze lijst zeker niet. Voorbeelden zijn er echter te over in de Duin- en Bollenstreek  Zo zag voormalig Ter Leede-spits Gerrit van Harskamp, later zijn vier zoons, Wim, Jan, Tinus en Dries tegelijkertijd voor Ter Leede spelen.

Op hetzelfde sportpark in Sassenheim, maar dan bij Teylingen, moest oud-verdediger Ferry van der Vlugt het later doen met ‘slechts’ drie voetballende nakomelingen, te weten Mark, Bob en Tom (foto). Een ander fraai voorbeeld zijn de drie broers Kees, Co en Herre (Manus) Molenaar, ooit eveneens uitkomend voor Ter Leede.

Dit drietal maakte evenals Gerrit van Harskamp deel van het team dat in de jaren vijftig tweemaal beslag legde op de zaterdagtitel. Decennia later deden de gebroeders Bloemheuvel dat op Sportpark de Roodemolen nog een keer over. Momenteel komt het trio Dirk en Jaap Zwetsloot voor Teylingen uit, terwijl broer Toon een dag eerder bij Ter Leede zijn voetbalcapaciteiten toont.

Aandewiel
Noordwijk kende de broers Map, Kees en Anton Marijt, waarna de zoon van Kees, John, later ook voor Noordwijk uitkwam. Daarnaast mogen ook de broers Spaanderman en Van der Lippe niet onvermeld blijven. Bij Quick Boys vierden Leen Aandewiel en Floor van Duijn ooit samen grote successen.

Gert en Huug Aandewiel deden dat later nog een dunnetjes over, terwijl Floor van Duijn junior samen met zijn broers Piet en Kees later ook op hoog niveau speelden. In dat rijtje passen ook de broers Martin en Hendrik van Beelen.

Voetbalvereniging Katwijk kende de vier voetballende broers Guijt, waarvan Kees later in het betaalde voetbal furore maakte. Zoon Danny bleef daar een generatie later niet bij achter, terwijl ook Rick en Jeffrey Talan het een stuk verder schopten dan De Krom.

Waardige opvolgers
Bij Rijnsburgse Boys zat het vooral in de duo’s. De club grossiert er zelfs in. Ga maar na; met de gebroeders  Ouwersloot, Van der Blom, Winter, eveneens FC Lisse,  Hogewoning en Zandbergen kwam er op Middelmors in de loop der jaren nogal wat broederlijk talent tegelijk in actie.

Bij FC Lisse zag Frans van der Laan zoon Michael en dochter Jeanet later tot grote hoogte reiken. Terwijl hun neven Rik Vermeulen en Jeroen van der Zijden zich ook niet onbetuigd lieten. De vaders Leon van der Zwet en Edward van der Putten kregen in respectievelijk Kevin en Rowdy (foto) bij hun club waardige opvolgers.

Ook op ‘zondag’ liggen de voetbalfamilies voor het oprapen. Wat zou SJC nu zijn zonder de families Alkemade, De Ridder, Van der Zalm en Alders. Bij Foreholte geldt dat voor de Van Dijken en Arroyo’s. Zo kent Teylingen door de jaren heen een hoog Van der Krogt, Hoogervorst en Van der Vlugt gehalte.

In Noordwijkerhout moeten zelfs legio namen zijn te vinden. Leo van der Weiden zag bij VVSB zijn zoons Geert en Tim jarenlang aan de weg timmeren, terwijl ook oud-KRV’er Mart Aanhane zijn kinderen Theo en Martin in de top zag spelen.

Bovenstaande archieffoto: Leidsch Dagblad

Andere foto’s: Ron van der Linden (Noordwijk), Peer Compeer (Teylingen) en Hubert Habers (FC Lisse)

Lees ook: ‘‘Aan de thee’: té uitzonderlijk om te laten verdwijnen’