Dertien jaar speelt Joyce van Klaveren al in het eerste van de dames van SJC. Om een dame een ‘oude rot’ te noemen is wat oneervol, maar de inmiddels 30-jarige speelster is absoluut één van de nestors van de groep. Sinds haar zeventiende zag ze de succesjaren van de dames, kende ze ook mindere jaren, maar speelt ze nu samen met haar teamgenoten een aantal seizoenen stabiel in de Derde Klasse. ,,En de ambitie is om dit jaar weer bovenin mee te draaien.”

Van Klaveren praat honderduit over haar team en de club. Samen met het succesverhaal rond het mannenteam van SJC bemerkte ze hoe positief er over de Noordwijkse vereniging werd gesproken en hoe het succes ook werd beleefd op de Lageweg. De club groeide en daarmee ook het damesvoetbal, dat nog eens een extra boost kreeg dankzij het succes van de Oranje Leeuwinnen.

Aandacht
,,Sowieso hebben we met dames 1 altijd wel de nodige aandacht gekregen”, bevestigt Van Klaveren. ,,Bijvoorbeeld bij Bollenstreek Omroep. Dat is een soort wisselwerking geworden. Wij vinden het leuk om de aandacht te krijgen en voor hun sportprogramma zijn wij weer een mooi item. Ook onze trainers hebben het altijd leuk gevonden om in de uitzending te komen. In mijn begintijd bij SJC was de aandacht echt groot, daarna hebben we een dipje gehad, maar sinds het succes van de Oranje Leeuwinnen is ook de aandacht van het damesvoetbal gestegen.”

,,Van dat team van 2015 zijn alleen nog maar vier dames over.”

Toch kwam de aandacht voor de SJC-dames niet helemaal uit de lucht vallen. Het vrouwenelftal creëerde die aandacht ook gewoon zelf. In 2015 werd het SJC Vrouwen 1 kampioen in de Tweede Klasse. ,,Het hoogtepunt van mijn tijd bij SJC”, blikt Van Klaveren terug. ,,Maar ook het voetballen tegen topteams als Seastum en Ter Leede heb ik altijd als heel leuk ervaren.”

,,Van dat team van 2015 zijn alleen nog maar vier dames over. Maar ach, zo gaat dat. Sommigen hebben gekozen om andere dingen te gaan doen op maatschappelijk gebied en anderen zijn zwanger geraakt. Zo gaat dat.”

Terug naar 2015: het kampioenschap wordt gevierd

In de jaren die daarop volgden werd er gebouwd aan een nieuw elftal, onder andere door haar vriend Tom van Rijn, die tweeëneenhalf jaar de vrouwen coachte. ,,Hij was mijn vriend al voordat hij onze coach werd”, lacht Van Klaveren om alle geruchten gelijk de wereld uit te helpen.

,,Hij heeft ons toen uit de brand geholpen. Dat hij ook een echte SJC-er is, vind ik alleen maar leuk. We weten allebei van de hoed en de rand wat betreft de club. We delen dezelfde hobby. Het is een deel van ons leven.”

,,Voor mijn gevoel hebben we weer een aardig team op poten weten te krijgen.”

Inmiddels is Van Rijn bij de dames weggegaan om zich toe te voegen aan de staf van Sjaak Polak. ,,Dat betekent dat hij nu op zaterdag op de club is en ik op zondag. Dat heeft ook zo z’n voordeel hoor. We kunnen nu regelmatig bij elkaar gaan kijken.”

Ambitie
Met René de Vries hebben de vrouwen inmiddels weer een nieuwe coach binnen. ,,Een man met ambitie en veel kennis”, is Van Klaveren positief. De aspiraties onder De Vries zijn duidelijk: ‘minimaal hoog in het midden eindigen’.

,,Er zijn wel twee ervaren dames gestopt, maar we hebben ook weer een speelster die terug is van een langdurige blessure. Vorig jaar hebben we lang bovenin meegedraaid. Dat moet nu ook kunnen. We hebben nu eerst bekerwedstrijden. Daarna is het afwachten wat niveau van de competitie is en hoe wij het daarin gaan doen. Voor mijn gevoel hebben we weer een aardig team op poten weten te krijgen.”

Foto’s: SJC Vrouwen 1

Lees ook: ‘Women’s Wednesday: het met Arrachart opklimmende Warmunda’