Het is zijn niveau eigenlijk niet. Dat weet hij zelf ook wel, maar Mike Filippo vindt het prima zo in de Derde Klasse. Dicht bij huis voetballen, twee straten verderop. Dat is gewoon wat de 27-jarige Leidenaar wil. En dat het een paar niveautjes lager is, dan dat hij misschien aankan, neemt hij voor lief. Zondag was hij met Sporting Leiden even terug in de Bollenstreek om te voetballen tegen de zondagtak van Van Nispen.

Filippo kende als voetballer z’n beste jaren in Lisse zo tussen 2014 en 2016. Daarvoor speelde de aanvallende vleugelverdediger in het blauw-wit van Quick Boys. ,,In principe had ik meer uit de tijd in de Bollenstreek kunnen halen. Op een gegeven moment kom je op een punt dat voetbal bijzaak wordt in je leven. Dan moet je jezelf de keuze stellen: ‘wat wil ik zelf gaan doen?’ Toen kwam ik tot de conclusie om lager te gaan voetballen, in verband met m’n werk. Lekker met vrienden.”

FC Lisse
Het was twee jaar geleden toen hij in Lisse tussen wal en schip terecht kwam. Net geen basisplek in één, wedstrijdjes meedoen in twee. Toch is die club nog niet verdwenen tussen z’n oren en in z’n hart. ,,Ik kijk alle samenvattingen”, lacht de multifunctionele voetballer.

,,Met de jongens van Lisse heb ik wel steeds minder contact. In de afgelopen jaren merkte ik dat er veel nieuwe gezichten bijkwamen. Misschien dat er nog twee, drie vaste jongens in de basis staan van mijn tijd; Rik Vermeulen, Lars Rauws en bijvoorbeeld Justin Valk. Thierry Monteny en Koen Fokkema ook, maar die zijn nu helaas geblesseerd. Daar houdt het wel mee op, bizar eigenlijk hè?”

,,In de Derde Klasse moet je honderdtien procent geven. Anders ga je de ballenbak in.”

Twee jaar verder voelt Filippo zich prima in Leiden. Al wordt van hem een heel ander voetbal gevraagd. ,,In de Derde Klasse moet je honderdtien procent geven. Anders ga je de ballenbak in. Dat gebeurde ook tegen Van Nispen.” In die wedstrijd van afgelopen zondag verspeelde Sporting Leiden in de blessuretijd een 1-3 voorsprong en eindigde het duel uiteindelijk in 3-3. Dat terwijl de Leidenaren voetballend gezien een veel betere ploeg hadden.

,,Twee aanvallers van ons waren te laat. Die moesten op de bank plaatsnemen. Regels zijn regels. In de tweede helft kwamen ze in het veld en kwam er gelijk veel meer voetbal in de ploeg”, blikte Filippo nog even terug op die wedstrijd. Dat betekende overigens dat Filippo na rust in plaats van in de aanval, op de linksbackpositie stond.

Multifunctioneel
,,Eigenlijk was ik altijd wel aanvallend ingesteld, maar in mijn tijd bij Quick Boys ben ik omgeturnd naar een linksback, maar van nature ben ik een middenvelder. In principe kan ik overal voetballen. Vorig jaar was dat bij Sporting Leiden ook zo het geval. Begon ik als back, ben ik nog buitenspeler geweest, stond ik op het middenveld. Joh, maakt mij het uit.”

Voor een trainer is zo’n multifunctionele jongen heerlijk, voor de 27-jarige Leidenaar zelf is het iets minder. ,,Het is toch wel even een andere mindset of je nou in de aanval staat of dat je een back bent. In duels moet je meedogenloos zijn als verdediger. Voorin kan je nog weleens een duel laten schieten. Maar met mijn niveau en achtergrond moet het geen probleem zijn.”

,,Zo’n wedstrijd als tegen Van Nispen (3-3) is ook weer een leermomentje. Ook voor het hele team op mentaal gebied.”

En uiteindelijk betaalt ook die ervaring die Filippo opdeed in de Bollenstreek zich weer uit bij Sporting Leiden. Vooral ook op mentaal gebied. Waar sommige spelers om hem heen de emoties op het veld moeilijk de baas konden zijn, zo viel er in de slotfase nog een domme rode kaart te noteren voor een overtreding op de middenlijn, hield Filippo zich vanaf minuut één tot negentig rustig.

Thuis
,,Zo’n wedstrijd als tegen Van Nispen (3-3) is ook weer een leermomentje. Ook voor het hele team op mentaal gebied. Je kan alles wel negatief bekijken. Maar je moet het zo zien dat we veertig minuten lang een onwijs goede pot op de mat hebben gelegd en van een 1-0 achterstand nog op een 1-3 voorsprong zijn gekomen. Zo is het ook toch?”

En daar wandelt Filippo de deur uit van de kleedkamers bij Van Nispen. Opgetogen als altijd, nog even een armpje leggend over de schouder van een teammaatje. Filippo is thuis, thuis in de Sleutelstad, thuis bij Sporting Leiden.

Foto: Trudy van den Berg

Lees ook: ‘Kharboutli: ,,Op het veld vergeet ik alles”‘