Zesmaal doeltreffend in één wedstrijd: in de voormalige Topklasse zijn er drie spelers geweest die dit huzarenstukje achter hun naam hebben staan. Van dit trio kan het halve dozijn treffers dat Raily Ignacio op 5 april 2014 in het duel op sportpark Middelmors tegen titelpretendent Spakenburg liet noteren de meest aansprekende prestatie worden genoemd.

Uiteraard komt daarnaast alle lof ook toe aan Ruben Wilson die in oktober 2010 namens Spakenburg zesmaal scoorde tegen csv Apeldoorn, terwijl Arif Irilmazbilek in het shirt van Kozakken Boys in maart 2013 de trekker tegen DETO eveneens zes keer overhaalde.

Eigenlijk begint het verhaal van de zes Ignacio-treffers op Middelmors een jaar eerder op De Westmaat. Ignacio maakt daar op het blauwe gedeelte van het sportpark deel uit van de Spakenburg-selectie. In seizoen 2012/2013 gaat het de blauwen alles behalve voor de wind.

De kampioen van het seizoen daarvoor moet eind mei het ’topklasserschap’ in een promotie-/degradatieduel tegen Bennekom zien veilig te stellen. Zonder Ignacio overigens. De spits wordt wegens ‘wangedrag’ eind mei 2013 vroegtijdig weggestuurd. Waaruit dit wangedrag bestaat, wordt nooit echt duidelijk. Op dat moment is ook al bekend dat Ignacio de overstap naar Rijnsburgse Boys gaat maken.

Magnifieke lob
In het geel-zwart krijgt zijn Spakenburgse verleden in op 9 november 2013 een opvallend vervolg. Op De Westmaat zet Ignacio zijn nieuwe werkgever al na vier minuten op voorsprong. Uiteindelijk wordt het na rust via Michael Lanting 1-1. Daar blijft die middag het bij.

Zijn ‘finest hour’ beleeft Ignacio vier maanden later als koploper Spakenburg in Rijnsburg op bezoek komt. Het wordt een middag om nooit meer te vergeten. Al snel zet Jeffrey Koemans, op aangeven van Ignacio, de thuisploeg op 1-0. Niet veel later verdubbelt Ignacio met een magnifieke lob die voorsprong om binnen het halfuur vanaf de strafschopstip nummer drie achter Barry Diteweg te schieten. Kort voor rust is de hattrick compleet als de spits nummer drie tegen de touwen prikt.

,,Wat een idioten, wat een gedoe.”

Na de thee is de 4-1 van Edwin Dekkers slechts een voetnoot in de wedstrijd, want na een uur is het opnieuw ‘Ignacio-showtime’. Tussen minuut 61 en 70 toont de aanvaller zich opnieuw driemaal trefzeker. Kees ‘Pier’ Tol doet daarna nog iets terug, door voor de 7-2 eindstand te zorgen. Een goal die er niet meer toe doet.

De dubbele hattrick van Ignacio betekent tevens dat Ignacio zijn jubileumtreffer te pakken heeft. Na doelpunt nummer zes staat de seizoensteller voor hem op 25 goals. Doelpunten die hij steeds viert met een voor hem typerend dansje. Ignacio: ,,Dat doe ik om God te bedanken voor het feit dat ik heb mogen scoren. En natuurlijk ook om het publiek te vermaken. Daar komt vandaag nog eens bij dat scoren tegen je oude club altijd leuk is,” vertelt de zesvoudig doelpuntenmaker na afloop aan Rijnsburgse Boys TV.

Echt tevreden is hij echter niet helemaal. ,,Ik had minimaal één doelpunt meer moeten scoren. Zeker voor rust”, toont hij zich kritisch op zichzelf. ,,Natuurlijk ben ik blij, maar het blijft jammer dat ik het record nu niet alleen op mijn naam heb staan. Dat ik vandaag extra gemotiveerd was, lijkt me logisch. Toch ben ik niet met het idee het veld ingegaan om vandaag mijn gram te halen.”

Dansende Ignacio: ,,Dat doe ik om God te bedanken”

Een bijzondere bijkomstigheid die dag is het feit dat Ignacio in de twee weken voorafgaand aan het duel met Spakenburg nauwelijks heeft kunnen trainen wegens een kuitblessure. Alleen de donderdag voorafgaand aan de topper tegen de koploper traint hij mee met de groep.

,,Dat het zo gemakkelijk zou gaan heeft me ook wel verbaasd. Aan de andere kant moest Spakenburg wel komen na de 2-0. Zij gaan nog voluit voor de titel. Daardoor ontstond er de nodige ruimte.”

Dopingcontrole
De hoofdprijs gaat aan het einde van de rit alsnog naar Spakenburg. Voor Ignacio rest dat seizoen de topscorerstitel. Met 31 doelpunten verpulvert de spits het Topklasse-record dat tot dan toe op naam staat van Kees ‘Pier’ Tol met 25 doelpunten.

Ook na deze memorabele middag is de ‘Spakenburg connectie’ voor Ignacio nog niet teneinde. In augustus 2014 treffen zijn oude en nieuwe club elkaar op De Westmaat (4-0). De KNVB, geschrokken door recente berichten over (vermeend) dopinggebruik bij Spakenburg in het seizoen 2010-2011, gaat dopingcontroles invoeren na afloop van de diverse wedstrijden. Zo ook na het duel tussen Spakenburg en Rijnsburgse Boys. Spelers die hiervoor in aanmerking komen zullen bij loting worden aangewezen.

,,Die dopingcontroleurs mogen voortaan mijn toto invullen.”

En laat na loting bekend worden dat uitgerekend Ignacio en Jeroen Hessing namens Rijnsburgse Boys hun plasje moeten inleveren. Beide geel-zwarte spelers hebben een Spakenburgs verleden. Zij waren als speler bij Spakenburg actief in het gewraakte ‘dopingseizoen’. Of toeval bestaat laten we hier maar even in het midden.

Dat laatste geldt overigens niet voor Ignacio. Die laat in duidelijke bewoordingen blijken daar niet in te geloven. ,,Dit is wel heel toevallig’’, aldus de spits op die bewuste middag. Foeterend laat hij zijn ongenoegen hiervoor blijken tegenover de controleurs.

,,Wat een idioten, wat een gedoe. Ik was uiteindelijk zelf aan het rommelen met mijn urine. Nee, ik kon er niet mee sjoemelen, want ze stonden er wel bovenop. Niet dat ik dat nodig heb. Van mij mogen ze duizend samples hebben. Ik heb toch niets gebruikt.’’ Zijn trainer Niek Oosterlee had ook zo zijn twijfels gezien zijn cynische commentaar. ,,Die dopingcontroleurs mogen voortaan mijn toto invullen’’, aldus een knipogende oefenmeester.

Onderzoek
De plas van Ignacio blijkt ‘schoon’. Toch trakteerde Zeist de spits op een schorsing van twee wedstrijden onvoorwaardelijk wegens zijn commentaar en gedrag voor, tijdens en na de controle. Of er ooit doping gebruikt is bij Spakenburg wordt nooit duidelijk. Hoewel twee spelers anoniem verklaarden dat er wel degelijk sprake was geweest van het gebruik van methylhexanamine. Een middel dat energie geeft en vermoeidheid vermindert.

Na een door de KNVB ingesteld onderzoek valt hier in het eindrapport het volgende over te lezen. ‘Wij stellen vast dat dit middel in het bewuste seizoen minimaal tweemaal in de Spakenburg kleedkamer aanwezig geweest is. Of het gebruikt is, kan niet bewezen worden.’

Aanstaande zaterdag staan beide teams op De Westmaat voor de vijftiende keer sinds de invoering van de Topklasse tegenover elkaar. Aan de laatste ontmoeting op 27 mei 2017 bewaart Rijnsburgse Boys overigens uitstekende herinneringen. In de play-offs om één plek in de Tweede Divisie won geel-zwart die dag op De Westmaat met 3-2 na op Middelmors de winst al te hebben opgestreken (2-1).

De jubelstemming bij de Rijnsburgsers staat op die bloedhete zaterdagmiddag na afloop in fel contrast met het verdriet bij de tegenstander. Voor het eerst in haar historie degradeerde het blauwe deel van Spakenburg. Over historische ontmoetingen gesproken…

Foto’s: Hans Heemskerk

Lees ook: ‘Rauws: na fraaie mijlpaal nog altijd even nuchter’