Als Noordwijk aanstaande zaterdag in eigen huis de volle winst pakt tegen RVVH is het kampioen van de Hoofdklasse A. Doelman Robert Spaan maakte de twee voorgaande titels van de rood-witten mee. Tussen beide kampioensduels zat voor de thans 37-jarige Spaan echter een wereld van verschil. In 1999 stond Spaan in de kampioenswedstrijd tegen Rozenburg pas aan het begin van zijn keeperscarrière. In de met 1-0 gewonnen beslissingswedstrijd in mei 2011 tegen Quick Boys nam de geboren Noordwijker afscheid als keeper. En hoe!

,,In het seizoen 1998-1999 was ik vroegtijdig uit de A-junioren overgeheveld naar de A-selectie. Marco Korf verdedigde dat jaar het doel, maar zes wedstrijden voor het einde van de competitie raakte hij geblesseerd. Vervolgens heb ik de resterende wedstrijden gekeept”, trapt Spaan af. ,,We wonnen eerst onder andere uit bij Capelle, SHO en Quick Boys. Toen konden we begin mei tegen Rozenburg, de afgetekende degradant, in eigen huis de titel pakken.”

Barcelona
Dat duel op 1 mei 1999 kende een knotsgek scoreverloop, waarin bovendien het record aantal gescoorde doelpunten ooit in de Hoofdklasse sneuvelde. Rozenburg, op dat moment al gedegradeerd, had voor aanvang al meer dan honderd tegentreffers te verwerken gekregen. Echt lastig kon het die middag dus niet worden.

Noordwijk toverde al snel de 3-0 op het scorebord, waarna het elftal als voorschot op de naderende titel alvast, a la Barcelona, als aanstaande kampioen voor de hoofdtribune poseerde. ,,Dat hadden we vooraf ook met elkaar afgesproken. We twijfelden geen moment dat het die middag goed zou komen”, herinnert Spaan zich. De talentvolle keeper zag zijn team voor de thee vervolgens uitlopen naar 6-0, zodat er halverwege een monsterscore in het verschiet lag.

,,Dat was het grote verschil met de eerste keer tegen Rozenburg. Er lag tegen Quick Boys een gigantische druk op bij ons.”

,,Dat liep even anders. Tegengoals waren dat seizoen een zeldzaamheid bij ons, maar het goede gevoel van de eerste 45 minuten, was na de rust bij ons helemaal weg. Op een gegeven moment stond het 7-4. Zoiets was me, als ik later in mijn carrière zou hebben gezeten, nooit overkomen, maar als jong broekie met allemaal ervaren rotten om me heen liet ik het gewoon gebeuren. Het waren allemaal jongens waar je als jong ventje toch een beetje tegenop keek. Het was vooral een kwestie van bescheidenheid, denk ik nu.”

Uiteindelijk finishte Noordwijk op 8-5(!), waarbij Spaan kort voor tijd plaats maakte voor Marco Korf, die ook nog een paar speelminuten in de kampioenswedstrijd werd gegund. Natuurlijk was de jeugdige goalie blij met de titel, maar niet met de vijf tegentreffers. ,,Daar ben ik eerlijk gezegd schijtziek van”, liet Spaan zich direct na zijn wissel spontaan voor de camera van TV West ontvallen.

,,Die middag was de keeperstrainer van FC Utrecht op verzoek van Mark Wotte aanwezig bij dat duel. Die club had mij op de korrel. Hij heeft toen de warming-up bekeken om vervolgens na de 4-0 te vertrekken. Hij had genoeg gezien blijkbaar. Dat was maar goed ook achteraf. Bij thuiskomst moet hij wel even raar hebben opgekeken toen hij de einduitslag vernam.”

Dirk Kuyt en Hendrik van Beelen
,,Desondanks tekende ik kort hierna voor drie jaar bij FC Utrecht. Een schitterende tijd, waar ik nooit spijt van heb gehad. Dirk Kuyt en Hendrik van Beelen speelden daar toen net een jaar. Jammergenoeg zat ik in die periode door blessures bijna twee jaar  aan de kant, maar niemand neemt het me meer af. Dat ze op een gegeven momenten voor Michel Vorm kozen kon ik dus wel begrijpen.”

Via een seizoen bij het Rotterdamse Neptunus keerde Spaan terug aan De Duinwetering. Daar beleefde de goalie zijn ‘finest hour’ in zijn allerlaatste wedstrijd in het rood-wit. In de legendarische beslissingswedstrijd op 21 mei 2011 tegen Quick Boys keepte Spaan voor 6.000 toeschouwers de wedstrijd van zijn leven.

,,Als ik daar doorheen loop, ben ik nog altijd een beetje trots als ik naar de diverse foto’s van die twee wedstrijden kijk.”

Spaan, dat seizoen tweede doelman achter Michel van Kasteren, maakte die jaargang als keeper de bekersuccessen mee en bereikte de kwartfinales van de KNVB-beker. ,,Michel raakte in het allerlaatste competitieduel bij Excelsior Maassluis geblesseerd. We verloren met 2-0. Dat betekende dat ik in het beslissingsduel moest opdraven. Iedereen kan de beelden nog voor zich halen. Het werd een wedstrijd waarin ik al snel wist dat alles die middag zou gaan lukken. Zo’n gevoel kent elke keeper.”

Blijvend aandenken
In een bloedstollend duel trok Noordwijk door een goal van Stefan Mertens na verlenging uiteindelijk met 1-0 aan het langste einde. Een duel waarin Spaan zich werkelijk als een muur opwierp en zijn ploeg meerdere malen op de been hield. De beelden van dit duel bewijzen daarbij zijn gelijk.

,,Dat was het grote verschil met de eerste keer tegen Rozenburg. Er lag tegen Quick Boys een gigantische druk op bij ons. Nu was ik door mijn leeftijd en ervaring één van de spelers die er moest staan. Verliezen was die middag geen optie voor me en zelfs bij een gelijkspel was Quick Boys op doelsaldo kampioen geworden. Winnen was dus noodzakelijk. Bovendien was het mijn laatste wedstrijd. Ik wilde met een kampioenschap afsluiten.”

Het duel waarin de zenuwen van beide kanten tot de allerlaatste seconde door de kelen gierden, werd voor Spaan het absolute hoogtepunt van zijn carrière. De herinnering daaraan is onder meer vastgelegd in de gang op weg naar de kantine van het vernieuwde sportcomplex aan de Duinwetering. ,,Als ik daar doorheen loop, ben ik nog altijd een beetje trots als ik naar de diverse foto’s van die twee wedstrijden kijk. Dat is een blijvend aandenken, waar je als sportman van droomt en dat je de rest van je leven meedraagt.”

,,Om acht uur ‘s avonds ging het licht bij me uit. Om negen uur lag ik in bed.”

Spaan stipt nog een verschil tussen beide kampioensduels aan: de beleving van het kampioenschap. ,,Na Rozenburg was het feest, maar de ontlading na Quick Boys was immens. Heel anders dus dan twaalf jaar eerder. Na Rozenburg hadden enkele spelers me al aangeraden om vooral niet teveel te drinken. Lekker genieten om alles vanaf  het eerste tot het laatste moment mee te maken. Zo vaak gebeurt het niet dat je kampioen wordt.”

,,Dat ging echter faliekant verkeerd. Om acht uur ‘s avonds ging het licht bij me uit. Om negen uur lag ik in bed. Na Quick Boys heb ik het anders aangepakt en heb ik na afloop van een gigantisch feest zelf het licht op De Duinwetering uitgedaan. Ook dat is een kwestie van ervaring.”

Kroon
Ervaringsdeskundige Spaan is er aanstaande zaterdag opnieuw bij. Dit keer als toeschouwer. Het vijfde elftal van Noordwijk waarin hij nog wekelijks zijn partijtje meespeelt, heeft die dag geen competitieverplichtingen. ,,Dan kunnen ze de kroon op hun werk zetten. En dat dit gaat lukken, daar ben ik van overtuigd.”

Archieffoto: YouTube

Bekijk ook: ‘Kampioensvoorbeschouwing: ,,Laten we na afloop een wedstrijdje doen”‘