Waarom won Rijnsburgse Boys afgelopen zaterdag nou zo makkelijk van VVSB? Op Sportpark Middelmors werd het 4-0 en hadden de Noordwijkerhouters niks in te brengen. Maar hoe kwam die overwinning tot stand en was er toch een ‘Rijnsburger’ die zich ‘helaas’ aan het goede niveau onttrok en een matig duel speelde?

Herkenbaar patroon en grote individuele verschillen
Beide ploegen speelden vanuit een 4-3-3-formatie, met de punt naar achteren. In de eerste helft van de wedstrijd gaf VVSB, Rijnsburgse Boys alle ruimte om de geleidelijke opbouw te verzorgen. Slechts drie keer in de eerste helft was het nodig om de lange bal te spelen. Dit gebeurde meestal nadat VVSB een ingooi had vastgezet en de bal werd teruggespeeld naar de keeper.

Al snel werd duidelijk dat de vleugelverdedigers een cruciale rol zouden spelen in deze manier van voetballen bij Rijnsburgse Boys. De vleugelverdedigers wisten dat zij de onderlinge afstand met de centrale verdediger in balbezit, moesten vergroten om de opbouw vooruit te kunnen voortzetten. De vleugelverdediger aan de kant van de bal ging dieper staan op het veld, de tegenovergestelde back wist dat hij naar binnen moest knijpen voor het geval er balverlies werd geleden. Deze eenvoudige afspraak werd door Rijnsburgse Boys consequent uitgevoerd gedurende de wedstrijd.

De Rijnsburgers begonnen aanvankelijk nog slordig in de opbouw op eigen helft, er was in de eerste acht minuten vier keer balverlies op eigen helft. Hierna herpakten ‘de Uien’ zich en kwamen ze niet meer in de problemen.

‘Een herkenbaar patroon bij de opbouw van Rijnsburgse Boys was dat de middenvelders Bram Ros en Jeroen Spruijt vaak in de bal kwamen.’

De opbouw werd geduldig voortgezet door Rijnsburgse Boys tot het moment daar was om de back met een schuine pass vooruit te kunnen bereiken. VVSB gaf geen druk vooruit en dus kon het centrale duo de bal regelmatig naar de andere kant verplaatsen, op zoek naar ruimte om vooruit te kunnen voetballen.

Een herkenbaar patroon bij de opbouw van Rijnsburgse Boys was dat de middenvelders Bram Ros en Jeroen Spruijt vaak in de bal kwamen. Zij kwamen te vaak recht in de bal met een kaats op de centrale verdediger als gevolg. Ter illustratie een veel voorkomend patroon. Pas in de 28ste minuut wist Joël Tillema de opbouw vanaf het middenveld zelf vooruit voort te zetten na een pass van één van de centrale verdedigers.

In tegenstelling tot Rijnsburgse Boys, haalde Masies Artien geen goed niveau. Nadat hij in de eerste helft vier keer balverlies leed op eigen helft, werd hij in de rust vervangen door Gino Demon.

De andere centrale verdediger (Bart Freke, red.) deed het tegenovergestelde. Hij leed geen enkele keer balverlies door het continu makkelijk te houden voor zichzelf; korte passes en iedere pass over de grond. Pas in minuut 44 speelde hij zijn eerste lange bal op de diepgaande Jeffrey Jongeneelen.

Het aanvallen over de flanken lag Rijnsburgse Boys in deze wedstrijd prima. Het resultaat was dat na 27 minuten de 3-0 op het scorebord stond, waarvan twee doelpunten door een bal vanaf de zijkant.

Onsamenhangend VVSB
De spits van VVSB, Arno Dijkstra zal zich in het verstoren van de opbouw ongetwijfeld alleen hebben gevoeld. Er was van onderlinge samenwerking tussen de drie aanvallers van VVSB geen enkele sprake. Dit resulteerde gedurende de gehele eerste helft in een gemakkelijk uit te spelen overtal situatie (3:1) voor van Nieuwkoop, Freke en Artien.

Op het moment dat Dijkstra enigszins druk probeerde te geven op de verdediger met balbezit, werd de bal eruit gehaald (of direct breed gespeeld) naar de andere centrale verdediger. Omdat de vleugelaanvallers vooral in de buurt van hun directe tegenstander bleven staan liep Dijkstra voor niets.

Doorvoetballen op de helft van de tegenstander
De focus lag bij de speelwijze van Rijnsburgse Boys vooral op de eerste fase van de opbouw. De jonge verdedigende middenvelder Ros probeerde in balbezit als verbindingsspeler te fungeren, duidelijk vanuit zijn rol als controlerende middenvelder.

Bij het balbezit van VVSB liet hij deze positie los en kwam hij regelmatig dieper op het veld uit, vooral om Kevin Brands (VVSB) het voetballen moeilijk te maken. Ondanks het verschil in fysieke kracht heeft Ros zich in deze wedstrijd uitstekend laten gelden als aanjager op het middenveld.

VVSB leek vanaf de eerste minuut geen enkel vertrouwen te hebben in een goede afloop. De ploeg speelde in de eerste helft inspiratieloos en door het passieve verdedigen, speelde het Rijnsburgse Boys in de kaart. Rijnsburgse Boys kon goed combinatiespel laten zien met als belangrijke facetten; het doorbewegen na de pass en het gebruiken van de derde man.

De tweede helft: Rijnsburgse Boys scoort snel
Door een aanpassing in de speelwijze van VVSB werd Rijnsburg in de tweede helft gedwongen om de (geleidelijke) opbouw op een andere manier te verzorgen. Dit gebeurde echter pas nadat Rijnsburgse Boys kort na rust wederom het net had gevonden, 4-0.

Aanvankelijk leek VVSB, na een ronduit slechte eerste helft, weinig aan te passen binnen de speelwijze. In minuut 53 (!) werd de opbouw van Rijnsburgse Boys voor de eerste keer vastgezet waardoor van Nieuwkoop gedwongen was om de lange bal te spelen. Vanaf dat moment probeerde VVSB ook in balbezit wat dreigender te worden. De enige echte kans die VVSB wist te creëren was een klein half uur voor tijd. Bakker (VVSB) kreeg de bal net binnen het strafschopgebied van Rijnsburgse Boys, maar wist deze kans niet te verzilveren.

Aanpassing in de speelwijze
Vlak na de kans van Bakker greep trainer Honsbeek in en wisselde Lovette Felicia en Brands. Hiervoor kwamen Patrick Batist en Guido Pauw in het veld. De veldbezetting van VVSB veranderde, waardoor Rijnsburgse Boys in de opbouw via een andere variant moest proberen om de aanval te zoeken.

Bewust of onbewust van VVSB zijde, maar na deze wissels is Gielisse de rest van de wedstrijd vogelvrij geweest aan de rechterkant. VVSB ging met de drie aanvallers hoger staan om de opbouw te verstoren van Rijnsburgse Boys, waarbij de ingevallen Pauw samen met Dijkstra het centrale duo Demon – Freke meer onder druk probeerden te zetten.

‘In deze situatie had VVSB ook meer met de ruimte kunnen spelen door de buitenste middenvelder wat dichter bij Gielisse te laten spelen.’

Martins bleef in de buurt van de goed spelende Strooker. Ondanks de veranderende veldbezetting kreeg het centrale duo voldoende tijd om de crosspass te hanteren, omdat er was nauwelijks druk op de bal was van de aanvallers van VVSB.

Voor Gielisse betekende dit enorm veel vrijheid aan de rechterkant, zeker omdat het middenveld van VVSB compact bij elkaar bleef. In deze situatie had VVSB ook meer met de ruimte kunnen spelen door de buitenste middenvelder wat dichter bij Gielisse te laten spelen. Hierdoor had hij meer onder druk kunnen komen te staan in de opbouw. Dit gebeurde niet waardoor Rijnsburgse Boys nadrukkelijk over de rechterkant kon aanvallen door middel van een crosspass uit de as.

Op deze afbeelding is goed te zien dat Demon (speler met bal) de bal zonder enige druk kan verplaatsen naar de rechterkant van het veld richting Gielisse (speler in de schaduw).

Dit was de belangrijkste aanpassing in de speelwijze in balbezit. Rijnsburgse Boys kon, ten opzichte van de eerste helft, de bal minder vaak tussen de twee centrale verdedigers heen en weer spelen. In plaats hiervan werd gekozen voor een crossbal op de vrijstaande back.

Volwassen uitgespeeld door Rijnsburgse Boys
Omdat deze derby al vroeg beslist was, kon Rijnsburgse Boys in de laatste fase van de wedstrijd een versnelling terugschakelen. VVSB had de hoop op drie punten al lang opgegeven. De Noordwijkerhouters zette in geen enkele vorm meer druk met de voorhoede en op het middenveld, daardoor werden de ruimtes enorm groot.

Een derby zonder spanning
Uiteindelijk is deze Bollenstreek derby geen moment spannend geweest. Rijnsburgse Boys had een duidelijke speelwijze in de opbouw van achteruit, speelde met veel energie en heeft zichzelf beloond met een riante 4-0 overwinning. De opbouw werd vaak via eenzelfde patroon uitgevoerd.

Er was ook geen noodzaak om veel te variëren, het scoreverloop toonde aan dat het een effectieve manier van opbouwen was. VVSB miste zaterdag een aantal belangrijke spelers en dat was duidelijk te merken. Het was een onsamenhangend geheel en de ploeg zal deze wedstrijd snel moeten (en willen) vergeten.

Het zal Rijnsburgse Boys niet wekelijks zo makkelijk worden gemaakt om de opbouw te verzorgen, zoals zaterdag. Interessant is dan ook de vraag hoe Rijnsburgse Boys om zal gaan met een tegenstander die wél meer druk geeft op de opbouw.

Tekst: Sebastiaan Bloemendaal

Foto: Hans Heemskerk
Foto’s en illustraties in tekst: Sebastiaan Bloemendaal

Lees ook: ‘Susan: ,,Hoop dat mijn contractverlenging aanzet vormt voor andere spelers”‘