,,Geweldig, wat een ontlading, wat een feest”, blikt Dirk Jan van den Oever een dag later terug op de gebeurtenissen van zaterdag op de snikhete Westmaat. Direct nadat arbiter Cairo het laatste fluitsignaal liet klinken en Rijnsburgse Boys de Tweede Divisie had bereikt ten koste van Spakenburg barstte er aan geelzwarte zijde een massaal volksfeest los. Spelers en staf van de Uien vierden de promotie uitbundig met de honderden meegereisde supporters.
‘DeeJay’, zoals de 24-jarige verdediger zowel thuis als op het voetbalveld genoemd wordt, mag zich kind van de club noemen en daarom werd de promotie nog van een extra tintje voorzien. ,,Ik ben een geboren en getogen Rijnsburger. Speel van kinds af aan voor Rijnsburgse Boys. Hier kun je dus alleen maar van dromen.” Samen met die enige andere ’echte Ui’, Richard van Nieuwkoop, kreeg hij van Pieter Mulders een basisplaats toebedeeld in het duel tegen Spakenburg.
,,Ik hing er al heel lang tegenaan, maar op duels tegen Harkemase Boys en ODIN ’59 na, kwam ik niet als basisspeler in actie. In het laatste competitieduel tegen Capelle mocht ik invallen. Uiteindelijk stond ik vorige week in de return bij Westlandia aan de aftrap, om vervolgens zowel thuis als uit bij Spakenburg eveneens in de basis te staan. Mooi toch.”
,,Zelf heb ik er altijd vertrouwen in gehad dat ik mee kon, maar het is vaak ook zo dat eigen jongens nog harder moeten knokken er te komen.”
Dat het zover is gekomen, was een jaar geleden nog zeer de vraag. Onder Niek Oosterlee raakte Van den Oever buiten beeld. ,,Eigenlijk overwoog ik toen om mijn heil elders te zoeken. Een goed gesprek met de nieuwe trainer heeft mij op andere gedachten gebracht en daar heb ik nu beslist geen spijt van. Ik ben blij dat ik geduld heb gehad”, vertelt Van den Oever.
Dat zijn doorbraak uitbleef werd mede veroorzaakt door een operatie aan zijn enkel, die gevolgd werd door een knieblessure. Van den Oever: ,,Het heeft me alles bij elkaar een jaar gekost. Dus dat werkte ook niet mee. Nu ik mijn kans heb gekregen én gegrepen blijf ik er vol voor gaan. Dit smaakt natuurlijk naar meer en kunnen ze me ook niet meer afpakken. Zelf heb ik er altijd vertrouwen in gehad dat ik mee kon, maar het is vaak ook zo dat eigen jongens nog harder moeten knokken om er te komen. Gehaalde spelers hebben elders hun waarde al bewezen en dat maakt het in mijn ogen nog een stukje lastiger.”
Zenuwen kende Van den Oever naar eigen zeggen niet. Wel gezonde wedstrijdspanning. Dat was een week eerder bij Westlandia wel anders, maar het ijs was snel gebroken. ,,Het liep daar als een trein bij ons en daar ga je dan snel in mee”, verklaart Van den Oever, die als verdediger zowel centraal als op de vleugel kan spelen. ,,Ook nog op het middenveld overigens. Dat is misschien wel een nadeel als je een vaste plek wil veroveren, maargoed het is nu eenmaal zo. In het veld speel ik nooit een negen of een vijf. Mijn spel is vrij constant. Een zeventje zeg maar.”
Harde Kern Rijnsburgse Boys
De promotie naar de Tweede Divisie smaakt dus naar meer. Zeker na de gebeurtenissen van zaterdag en alle daarbij gepaarde emotie en ontlading. ,,Echt bizar om mee te maken. Al die gasten achter het doel ken ik. Daar ben ik mee opgegroeid. Zelf heb ik er ook vaak gestaan. Het beslissingsduel bij FC Lisse in 2006 staat nog altijd op mijn netvlies. Toen was ik net zo gek als die jongens nu. Sinds kort beschikken we over onze eigen supportersgroep HKR. De Harde Kern Rijnsburgse Boys. Die brengen echt leven in de brouwerij tijdens de wedstrijden. Heerlijk om mee te maken als speler. Dat doet wel wat met je.”
En dan tot besluit: ,,Nu eerst een korte vakantie om er straks in juli weer vol tegenaan te gaan. Basisklant worden is mijn doel.”
Foto’s: Orange Pictures