Half november koerste FC Lisse af op een mooie overwinning tegen GVVV (2-1). De feestvreugde werd echter verstoord door een onbezonnen actie van Mitchell Bottenheft in blessuretijd op doelman Mark de Vries. De schade was niet mis: De Vries moest als gevolg van een beschadigde meniscus onder het mes. Inmiddels heeft de goalie voorzichtig de training hervat en is de lach weer terug. ,,Als het een beetje meezit, zou ik over drie weken wedstrijdfit kunnen zijn. Dat is inderdaad snel, maar het voelt goed aan.”

De Vries dacht aanvankelijk dat de schade meeviel. Hij dacht aan een gescheurde meniscus. ,,Maar dat was allemaal goed, bleek achteraf”, zegt hij tegen VIDB. ,,Na verder onderzoek bleek dat ik mijn voorste kruisband voor de helft kwijt was. Ik heb daar eigenlijk nooit last van gehad. Het kwam eigenlijk ter sprake toen de operatie werd uitgevoerd. Verder werd geconstateerd dat ik forse bot- en kraakbeenschade heb opgelopen door de actie van die speler. Ik had de bal allang klemvast, zijn gestrekte been heeft mij de das omgedaan.”

,,Na de operatie heb ik een week met krukken gelopen, onder begeleiding van de fysiotherapeut. Een week later kon ik al naar de sportschool, dus dat was voor mij alweer een stap vooruit. Vorige week dinsdag ben ik voor controle in het ziekenhuis geweest. Dat was een cruciale dag: óf ze besluiten een nieuwe kruisbandoperatie uit te voeren óf ze houden het zo. Gelukkig werd het dat laatste. Je weet dat een nieuwe kruisband zes tot negen maanden in beslag neemt. Nu zou het vier maanden duren. Ik zit nu op de helft.”

De Vries stond vorige week alweer op het trainingsveld. ,,Mijn knie voelt goed aan. De dagen erna heb ik het wel geweten, omdat ik behoorlijk stijf was en spierpijn had. Deze week gaan we kijken hoe het duikwerk gaat. Ik voel me weer super. Nu voel je eigenlijk wat je al die tijd hebt gemist. Ik wil weer snel op niveau komen en ga daar alles voor opzij zetten. Ik wil zo snel mogelijk aansluiten bij de groep, maar besef ook dat ik niet moet forceren. Mijn vriendin werd gek van mij thuis. Gelukkig kan ik nu weer volop bezig zijn met het voetbal en fit worden.”

Tekst: Hennie van de Weerd

Foto: Marcel van den Bos