Met twee treffers was hij de grote man bij FC Lisse, dat zaterdag IJsselmeervogels met 2-1 versloeg. Guido Pauw, pas 20 jaar, ontpopt zich meer en meer als complete aanvalsleider op Ter Specke. Hij werkt zich een slag in de rondte, is een goede kopper, balvast en heeft ook nog een neusje voor het doel. Kortom: een spits om te koesteren.

En dat doet Lisse-trainer Misha Salden ook. Langzaam bracht hij de spits, die na het falen van Renaldo Jongebloet zijn kans greep en zes treffer produceerde in tien duels. Als het een echte killer betaamt, kijkt hij graag naar die cijfers. ,,Heerlijk, daar sta je als spits natuurlijk voor. Zelf ben ik wel van de cijfertjes”, geeft Pauw toe.

 Onbevangen

De jeugdigheid van de man uit Uithoorn valt af te lezen uit de onbevangenheid die hij uitstraalt buiten het veld. En dat terwijl hij juist in het veld blijk geeft al redelijk wat slimmigheidjes onder de knie te hebben. Zie de actie waarmee hij tegen de Vogels een penalty probeerde te versieren. Professioneel zocht hij het been op van tegenstander Jeffrey Buitenhuis, om na het contact – wat er wel degelijk was – naar de grond te gaan. Een ‘slimmigheidje’, noemt hij het zelf. Menig scheidsrechter had er voor na de stip gewezen.

De aanvalsleider van Lisse weet dat er vooral in thuiswedstrijden veel van hem wordt gevraagd als hij weer eens wordt gezocht om een kopduel te winnen. Omdat het veld op Ter Specke goed combineren bijna onmogelijk maakt, is gekozen voor een directere speelwijze met veel lange ballen op Pauw. ,,Wij weten van tevoren hoe het veld erbij ligt, dan neem je dus alleen maar onnodig risico met korte ballen en veel terugspelen.”

In blessuretijd leek Pauw een publiekswissel te krijgen, maar niets was minder waar, zo erkent de spits zelf. ,,Ik kreeg kramp in mijn hamstring. Misha wilde volgens mij iemand anders wisselen, maar ik gaf aan dat hij mij eruit moest halen. Ik kon niet meer lopen.”

Argon

Pauw maakt pas sinds vorig seizoen deel uit van de selectie van de geelblauwen. ,,Ik ben bij Legmeervogels in Uithoorn begonnen, daarna een jaartje in de C1 van Stormvogels, vervolgens weer Legmeervogels en ben daar in de A-junioren gescout door Argon. Daar heb ik een seizoen in de A1 gespeeld, dat uitkwam in de Eerste Divisie. Daar ben ik weer opgepikt door Lisse.”

De spits haalt veel vreugde uit het spelen op Ter Specke. ,,Het is geweldig. Elke keer als ik het veld opkom is het nog genieten.”

Pauw is overtuigd van zijn eigen kwaliteiten. Op de vraag of hij het niveau in de Topklasse echt aankan, volgt een gevat antwoord. ,,Anders sta je niet zoveel wedstrijden in de basis, denk ik.” Het past bij de spits, die in het veld ook zelfbewust opereert. De fraaie voetbeweging waarmee hij een vrije trap van Richard van Heulen in het doel deponeerde en de winnende treffer, die als een granaat achter IJsselmeervogels-doelman Richard van Emmerik insloeg, bewijzen dat. ,,Ik wist waar de verre hoek was en dan is het een kwestie van schieten en een beetje geluk hebben.”

Tekst: Tom van der Wilt

Foto: Hubert Habers