In plaats van gebogen hoofden gaat de borst weer vooruit. Als gevolg van de verbeterde prestaties van de hoofdmacht keert de trots langzamerhand terug bij Quick Boys. ,,De afgelopen jaren was het tammetjes”, zegt Marco van Duijn, voorzitter van de supportersvereniging. ,,Nu begint het weer te leven en kan het ouderwets spoken. Voetbal is alleen leuk als het ergens om gaat.”
Windkracht zes, misschien wel zeven. Nergens kan de wind zo krachtig zijn als op Nieuw Zuid. We zijn te gast in het supportershome van Quick Boys. Een sfeervolle bedoening is het. Een imposante verzameling sjaaltjes van binnen- en buitenlandse voetbalclubs prijkt aan de muren. Werkelijk van alle rangen en standen. Van Duijn schat dat het er zo’n 125 zijn. De opvallendste is volgens hem die van Slough Town FC, een anonieme Engelse voetbalclub. ,,Er is hier ooit een kerel geweest en we verdenken hem ervan dat die dat sjaaltje speciaal heeft laten maken. Niemand heeft ooit iets kunnen vinden.”
De grijns op zijn gezicht symboliseert zijn huidige gemoedstoestand. Van Duijn (links op de foto, met aanvoerder Maarten Woudenberg) steekt lekker in zijn vel. De verbeterde prestaties van Quick Boys spelen onherroepelijk een rol. ,,Mijn hele sociale netwerk is verweven met de club. Als ik mijn verjaardag vier, komen er dezelfde mensen als bij de feestavond op de club.”
Tikkies
De laatste jaren was het zeker niet eenvoudig om supporter van Quick Boys te zijn. ,,We hebben wel wat ‘tikkies’ gehad”, zegt Van Duijn. ,,Eerst al met die belastingschuld. In plaats van dat we extra investeerden om de Topklasse per se te halen, haalden we het nu bij lange na niet.”
Het gevolg was dat het trotse Quick Boys met een rol in de anonimiteit genoegen moest nemen. Van Duijn: ,,Het meest frustrerende is die bijrol. Bij Quick Boys is er altijd emotie. Behalve de laatste jaren. Zelfs als we met 3-0 verloren was het tammetjes. Nu is het weer wakker. Het kolkt weer.”
Zelf is Van Duijn inmiddels anderhalf jaar voorzitter van de supportersvereniging, die zo’n 750 leden kent. Van Duijn leidt een geoliede machine. ,,Het gaat goed, het staat gewoon. In principe ben ik vooral aan het delegeren. En je moet geen podiumvrees hebben.”
Als gevolg van de verbeterde prestaties van de hoofdmacht wordt het werk van de supportersvereniging vergemakkelijkt. ,,Als je wint, heb je vrienden en wil opeens iedereen lid worden. En de feestavond ter ere van de 94e verjaardag van Quick Boys was bijvoorbeeld met vierhonderd kaarten ook stijf uitverkocht.”
Paradepaardje
Een lidmaatschap kost vijftien euro per jaar en geeft recht op korting voor busreizen en merchandising. Bovendien krijg je een exemplaar van de presentatiegids. Alleen dat al is heel wat waard, vindt Van Duijn. ,,De presentatiegids is ons paradepaardje. Het ziet er jaarlijks fantastisch uit.”
De supportersschare van Quick Boys staat niet bepaald bekend als lieverdjes. Toch is de tijd van incidenten voorbij, stelt Van Duijn. ,,Er gebeurt eigenlijk vrij weinig, nagenoeg niets. Dat voorval bij DOVO is gruwelijk opgeblazen. De moeilijke jongens van een aantal jaar geleden zijn ook ouder en volwassener geworden en zitten nu in de sfeercommissie. Het is heel simpel: als er tweehonderd man komt kijken, en één procent daarvan spoort niet, zijn dat er twee of drie. Met tweeduizend toeschouwers is die groep al een stuk groter.”
Toch ontkent Van Duijn niet dat Quick Boys een complexe club is, die zich stevig kan roeren. ,,In Nederland heeft iedereen een mening. In Katwijk is dat iets erger, maar Quick Boys is de overtreffende trap. Iedereen, van de terreinknecht tot de kantinebeheerder, wil iets te zeggen hebben. Als je hier twee keer verliest, heb je geouwehoer. Maar let wel: alleen wij mogen kritiek leveren. Doe je dat van buitenaf, dan heb je een hok met herrie. Kom dus niet aan de spelers, dat vind ik mooi.”
Leider
Coach Ted Verdonkschot heeft volgens Van Duijn een goede keuze gemaakt door de regie stevig in handen te nemen. ,,Hij heeft heel duidelijk gezegd: ik bepaal. Wat natuurlijk hielp, is dat Ted als persoonlijkheid binnenkwam. Hij is op het veld heel zakelijk, maar daarbuiten heel normaal en drinkt lekker zijn ‘sappie’. Als Ted zou zeggen dat we in de 42e minuut met z’n allen op ons hoofd moeten gaan staan, zouden we dat nog doen ook.”
Van Duijn heeft goede hoop dat Quick Boys weer uit de schaduw van vv Katwijk gaat treden. Hij voorspelt een kampioenschap. Liever nog dan een in ere herstelde derby ziet Van Duijn de rivaal degraderen. ,,Laat ze maar eens voelen wat de Hoofdklasse is. Wij krijgen dat al vier jaar te horen.”
Desondanks geeft Van Duijn hoog op over de in zijn ogen moeder aller derby’s. ,,De Spakenburgse derby vind ik vooral een commercieel circus. Dat buiten ze heel goed uit hoor, daar niet van. Maar dit is nog een echte derby, met bloed aan de palen.”
Van Duijn tot besluit: ,,Er wordt vaak gezegd dat Quick Boys arrogant is. Ik vind dat wij trots op onze club mogen zijn. Historie maakt de club. En wat je nu hebt, is ook gewoon onwijs mooi.”
Foto: Hans van Duijn