Als er één voetbalclub in de Bollenstreek – en misschien wel in heel Nederland – toonaangevend is op het gebied van G-voetbal, is het FC Rijnvogels wel. Halverwege de jaren negentig besloot de Katwijkse club de uitdaging aan te gaan. Terwijl wijlen Sjaak Snijer en Jan van Nieuwkoop elders nul op het rekest kregen, ontving het bestuur van voorloper KRV hun idee om G-voetbal te starten met open armen. Een succesverhaal werd geboren.

Aan prachtige verhalen en mooie anekdotes geen gebrek als we op een kille voetbaldag in januari te gast zijn op de Kooltuin. Een afspraak van een uur om het G-voetbal bij Rijnvogels door te lichten blijkt zelfs aan de korte kant. Vol overgave storten hoofdtrainer Evert Dekker en bestuurslid G-voetbal Stephanie Brussee zich op hun verhaal. Het ene moment serieus, het andere met een knipoog. Precies zoals het voetbal voor mensen met een beperking bedoeld is.

,,Het is leuk, uitdagend en spannend”, vertelt Evert. ,,Dat komt omdat het nooit hetzelfde is. Altijd gebeurt er wel weer iets verrassends.” Daar waar veel collega-trainers voetbal steeds meer als hogere wiskunde gaan beschouwen, probeert hij het zo simpel mogelijk te houden. ,,Veel dingen uitleggen, niet te moeilijk doen en het overzichtelijk houden. Dat is belangrijk. Ik ben ook geen geschoolde trainer. Al doende leer ik bij.”

Vanzelfsprekend heeft het G-voetbal zijn eigen, specifieke kenmerken. ,,Het is een doelgroep die extra aandacht nodig heeft”, zegt Stephanie. ,,We hebben aparte vrijwilligers en eigen trainers en begeleiders. Doorgaans gaan ook veel ouders mee. Vooral om controle te houden. Ouders kennen hun eigen kind als geen ander en kunnen het beste hun gemoedstoestand inschatten.”

Stephanie kwam via haar broertje in aanraking met het G-voetbal, bleef betrokken en nam later een bestuursfunctie in handen. Evert stapte via zijn zoon bij Rijnvogels binnen en bleef eveneens betrokken.

Anekdotes

Prachtige anekdotes kunnen ze oplepelen. Over Everts zoon Jesse bijvoorbeeld, die ooit gecoacht werd de bal naar voren te schieten. In de veronderstelling de opdracht goed uit te voeren schoot hij de bal de omheining over. Hij stond op dat moment met zijn gezicht naar de zijlijn toe. Of Peter van Duijn, gekscherend de clown van de groep genoemd, die na een 10-0 nederlaag breeduit lachend en het cijfer tien scanderend van het veld stapte.

Juist die voorbeelden maken het G-voetbal zo herkenbaar en vertederend. Het draait om plezier hebben, al hebben vele spelers ook een serieuze wedstrijdinstelling. ,,Sociaal bloeien de meesten hier op”, zegt Stephanie. ,,Om ze met een glimlach op hun gezicht rond te zien lopen, is veel waard. Het is niet alleen het voetbal, maar ook het sociale gebeuren. Ze zoeken elkaar op, gaan bijvoorbeeld ook op woensdagavond naar de Soos.”

Ze geeft haar inmiddels gestopte broertje als voorbeeld. ,,Die zat vaak achter de computer, met een koptelefoon op. Hier moest hij wel communiceren en met mensen gaan praten. Nu doet hij een ROC-opleiding ‘bewaking’. Dat komt mede door het voetbal.” De samenstelling van het G-voetbal is bijzonder divers. ,,Er spelen kinderen met een lichamelijke beperking mee, maar bijvoorbeeld ook met autisme of gedragsstoornissen”, vertelt Stephanie.

Pionier

In de jaren negentig stonden Van Nieuwkoop en Snijer aan de wieg van het G-voetbal. Hun idee vond aanvankelijk geen gehoor bij andere regioclubs. Op de Kooltuin werden de twee inmiddels overleden initiatiefnemers wel enthousiast ontvangen, herinnert PR-functionaris Piet van Kampen, destijds al lid van het bestuur. ,,Rijnvogels is van oudsher een sociale club. Het is ons kent ons, haast familiair. Het bestuur was gelijk positief.”

Anno 2014 is die beleving niet veranderd. Volgens Stephanie en Evert is de rest van de club ‘erg betrokken’ bij het G-voetbal. ,,Het leeft hier echt.” Evert geeft een voorbeeld. ,,Het hoogtepunt was het kampioenschap van de G2, die moest winnen om kampioen te worden. Het tweede stond te kijken, evenals de dames. En het vierde belde vanuit de kleedkamer continu hoeveel het stond. En gelukkig wonnen we. Prachtig.”

Met vier senioren-competitieteams is FC Rijnvogels toonaangevend op het gebied van G-voetbal. ,,Dat heb ik elders nog niet gezien”, zegt Evert. In totaal kan er geput worden uit een groep van 36, waarvan er zes alleen trainen. Er wordt één keer in de week getraind en op zaterdag in competitieverband gevoetbald.

Rijnvogels heeft een apart bestuur voor het G-voetbal en hoopt in de toekomst door te pakken. ,,Professionaliseren”, zegt Stephanie. Een doel is weer om een damesteam te krijgen, zoals vroeger. Ook een jeugdteam staat hoog op het programma. ,,Dan zouden we wedstrijdjes tegen Katwijk kunnen spelen. Dat zou toch mooi zijn.”

Foto: Piet van Kampen