Met uitzondering van uitstapjes naar de buren VVSB en Noordwijk is de Lageweg al een voetballeven lang zowel letterlijk als figuurlijk het speelterrein van Piet Alders. De 59-jarige Noordwijker groeide er als voetballer op, kwam jarenlang uit voor het vlaggenschip van de zwartwitten en ging vijf jaar geleden bij SJC als jeugdtrainer en -coördinator aan de slag. Die laatste functie neemt Alders tot op de dag van vandaag nog altijd voor zijn rekening.

Alders begon op zijn negende bij SJC. ,,Eerder kon toen nog niet. Als speler van de A1 verkaste ik op mijn achttiende naar VV Noordwijk. Dat beschikte in die tijd over een echt topteam, dat in 1973 zelfs beslag legde op de amateurtitel. Toch besloot ik om daar mijn kans te wagen. Vijf jaar pendelde ik tussen het tweede en eerste elftal. De echte top heb ik niet gehaald, maar het was wel een fantastische ervaring.”

,,Terug bij SJC brak er daarna een heel mooie periode aan”, kijkt Alders terug op zijn carrière. Ruim dertig jaar geleden geleden vormde de middenvelder samen met o.a. broer Jos, de gebroeders Ben en Joop van der Zalm en Peter Marijnen de kern van een team dat via twee kampioenschappen de Tweede Klasse wist te bereiken. Met Arie Duindam als trainer.,,Een markante Noordwijker”, weet Alders. ,,Arie was weliswaar afkomstig van ‘zee’ en speelde jarenlang in het eerste van Noordwijk, maar hij aardde uitstekend in Noordwijk Binnen.”

Liefhebberij

Het was voor Piet Alders een grote tegenvaller toen hij op 29-jarige leeftijd een beenbreuk opliep. Na zijn revalidatie volgden er nog twee seizoenen in het eerste elftal om daarna nog twee seizoenen af te bouwen in het tweede en derde elftal. ,,Zaalvoetballen ben ik wel tot mijn 45e blijven doen. Dat was een andere liefhebberij van me.”

,,Met de teams van Beach Club en Menken Landbouw was het altijd genieten geblazen. Zaalvoetbal lag me uitstekend. Als centrale middenvelder of laatste man was ik gewend om het spel te verdelen en dat kwam me in de zaal uitstekend van pas. Jeugdtrainer worden was een andere uitdaging voor me. Daarom belandde ik als jeugdtrainer bij VVSB om daar in vijf jaar de A-, B- en C-junioren te trainen.” Bij de paarsgelen trainde Piet Alders er, met een jaartje SJC tussendoor, ook nog eens vier jaar de B-selectie. Vervolgens oefende hij die functie nog vier seizoenen uit bij VV Noordwijk.

Eigen gezicht

,,Toen werd het tijd om terug te keren naar mijn roots”, vertelt Alders die in het dagelijks leven nog honkvaster is. Dit jaar is hij 42 jaar in dienst van Achmea, het voormalige Zilveren Kruis dat tot voor enige jaren in Noordwijk gevestigd was. ,,Tegenwoordig zijn Leiden en Apeldoorn mijn standplaatsen, maar dat vormt geen belemmering voor mijn werkzaamheden bij SJC. Die nemen al snel zo’n 15 tot 20 uur per week in beslag, maar omdat het heerlijk werken is, doe ik het nog altijd met veel plezier.”

,,SJC heeft ingezet op de eigen jeugd. In de Bollenstreek vissen veel clubs in dezelfde vijver. Wij moeten het van eigen jongens hebben. Dat begint nu zijn vruchten af te werpen. Samen met Dandy Steenvoorden en John Hoogeveen, die de D-, E- F-junioren voor hun rekening nemen, doe ik de A, B en C jeugd. We werken er hard aan om aan een sterk SJC te bouwen. Zo stonden er afgelopen zondag stegen Elinkwijk vijf zelf opgeleide spelers in de basis, terwijl er daarachter nog meer dan een handvol jeugdige talenten klaar staan. Op die manier moeten we ons in de toekomst zelf grotendeels kunnen bedruipen. Dat is goed voor de club en de sponsors. Je ziet dat ook terug in de supportersaantallen. Met een eigen gezicht leeft het allemaal toch veel meer en dat straalt uit op de gehele vereniging’.

Tekst: Leo Schrama