Hij kan het nog altijd niet laten. Op 42-jarig leeftijd speelt Dennis Kramer nog wekelijks zijn partijtje voetbal mee. De middenvelder, die aan het begin van deze eeuw als enige ‘Sassemse’ jongen deel uitmaakte van het succesvolle Ter Leede, is intussen beland bij de veteranen van RCL. Onder Arie Lagendijk streed hij destijds jaarlijks mee om de hoofdprijs in de Hoofdklasse A. Daar is het tot zijn spijt nooit van gekomen. De vele vriendschappen die hij met name aan die periode aan overhield wegen voor hem echter zwaarder door. ,,Daar geniet ik nog dagelijks van en dat is me achteraf meer waard dan een kampioenschap.”

Voetbal en vriendschap in combinatie met het sociale gebeuren dat voetbal in zich herbergt staan volgens Kramer voorop bij het spelletje. ,,Natuurlijk speel je altijd om te winnen, maar de scherpe kantjes zijn er nu wel van af. Dat kan ook niet anders nu ik in mijn nadagen van mijn voetbalpensioen geniet.”

Super Cup
Op jonge leeftijd debuteerde Kramer onder Freek Rienks in het eerste elftal van Ter Leede. Om onder diens opvolger Arie Lagendijk voor één seizoen weer in het tweede te belanden. ,,’Je hebt voldoende potentie om het eerste te halen, maar ga eerst nog maar een jaartje onder Cees Duprie in het tweede spelen. Dan komt het helemaal goed’, vertelde Arie me. Zo is het ook precies gegaan. Daarna keerde ik na de promotie naar de Hoofdklasse, destijds het hoogste, niveau, inderdaad terug in het eerste.”

,,Op de een of andere manier heeft Warmunda niet echt weten door te pakken en dat ik vind ik heel jammer.”

,,Dat was toen bepaald geen misselijk team. Met spelers als Carlo van Zelst, Thomas Waasdorp, Floor van Duijn, Pim Langeveld en Patrick Kalkema om er maar enkele te noemen, streden we jaarlijks mee om het kampioenschap. Het is er toen alleen niet van gekomen. Wel pakten we de nationale amateurbeker en later Super Cup door landskampioen Quick Boys te verslaan.”

,,Maar toen was ik net enkele maanden daarvoor naar Alphense Boys vertrokken. In die periode kwam de stroom oud-profs die terugkeerden naar het amateurvoetbal op gang en kwamen spelers als Bas Lensink, Roos Koordes en Florencio Cornelia naar Ter Leede. Waar Lagendijk me de kans in het eerste gaf, was het daardoor voor mij, eveneens onder hem, einde oefening. Later kwam ik mijn medespelers van toen weer bij Oegstgeest tegen.”

Jongen van de club
Als Kramer de namen van zijn medespelers op sportpark De Voscuyl opsomt, blijkt dat vrijwel het volledige Ter Leede van de periode onder Lagendijk. ,,Mijn vertrek bij Ter Leede had louter te maken met het feit dat ik mijn basisplaats kwijtraakte. In die jaren dat ik in het eerste speelde bij Ter Leede was ik er maar wat trots op dat dit me als enige jongen van de club was gelukt. We zijn dan geen kampioen geworden, maar hoe vaak maak je het niet mee dat een team dat zoiets wel bereikt daarna uit elkaar valt en je vervolgens je oud (mede)spelers nooit meer tegenkomt?”

Het Ter Leede waarin Dennis Kramer actie was

Na drie seizoenen Alphense Boys, waar hij op verzoek van Kees Jansma naartoe verkaste, werd RCL zijn nieuwe club. ,,Mooie jaren waarin we promoveerden naar de Tweede Klasse en bovendien dicht bij mijn woonplaats Zoeterwoude-Rijndijk. Momenteel speel ik daar bij de veteranen, hoewel ik tussendoor bij ook nog bij Leidsche Boys en Oegstgeest heb gepeeld.”

Warm plekje
Het recreatieve niveau waarop Kramer toen acteerde, verruilde hij op het moment dat zijn maatje Alan Campfens, op dat moment trainer van Warmunda, een beroep op hem deed. Als bijna 40-jarige keerde de routinier terug in een standaardelftal dat drie seizoenen geleden een ongekende serie neerzette, waardoor de Warmondse club voor het eerst in haar bestaan de Derde Klasse wist te bereiken.

,,Een prachtige tijd, waarbij ook Patrick (Kalkema, red.) als speler bij werd betrokken. Blessures hielden hem jammer genoeg een groot deel van dat seizoen aan de kant. Op de een of andere manier heeft Warmunda niet echt weten door te pakken en dat ik vind ik heel jammer, want ook die club heeft een warm plekje in mijn hart gekregen.”

,,Als één van hen me ooit zouden vragen om iets in die richting te gaan doen, zou ik er zeker over nadenken.”

Kramer moest het destijds vooral van zijn aanvallende dadendrang hebben. Gezegend met een goede techniek en het vermogen om te scoren verwierf hij zich destijds op De Roodemolen een plekje tussen de vele regiotoppers. ,,Het mooiste dat ik daar aan over gehouden heb zijn de vele vriendschappen.”

,,De meeste jongens uit die periode zie en spreek ik nog altijd regelmatig. En dat geldt helemaal voor Alan en ook ‘Jackie’ Honsbeek. Zijn zijn beiden trainer geworden. Op dat vlak heb ik niet aan de weg getimmerd, maar als één van hen me ooit zouden vragen om iets in die richting te gaan doen, zou ik er zeker over nadenken. Dat is overigens geen open sollicitatie, want dat kan ik ze zelf ook wel vertellen.”

Hockey
,,Ik zou alleen niet weten waar ik de tijd vandaan moet halen. Naast het feit dat ik zelf nog voetbal, spelen onze dochters Féline en Rosalie hockey bij Alecto in Leiderdorp. Zij trainen ieder twee keer per week op verschillende dagen en spelen afwisselend op zaterdag en zondag. Dat slokt voor mij en Evelien de nodige tijd op, maar het is alle moeite meer dan waard”, vertelt Kramer die in het dagelijks leven in Zoetermeer als kwaliteitsfunctionaris werkzaam is bij een laboratorium dat asbestkeuringen verricht.

Naast actief sporten, pikt Kramer regelmatig nog wel eens wedstrijdje mee. Zeker als het om Ter Leede gaat, de club die nog altijd in in hart zit opgesloten. ,,Het is alleen jammer dat dat laatste stapje tot nu toe nog altijd niet gezet kan worden als het om promotie naar de Derde Divisie gaat.”

,,Dan kwam je veel van die jongens op zaterdagavond in Noordwijk tegen als je ging stappen.”

,,Wat dat betreft zijn er wel overeenkomsten met het elftal van destijds. Steeds net niet. Wat zou het mooi zijn als dat wel gaat lukken. Je ziet het langzaam maar zeker gebeuren dat heel veel clubs uit de oude Hoofdklasse A elkaar weer op dat niveau tegenkomen.”

,,Dat was toch een fantastische competitie? Iedereen kende elkaar, omdat je elkaar jaarlijks minimaal twee keer tegenkwam. Het zelfde gold in nog grotere mate voor de regioclubs. Dan kwam je veel van die jongens op zaterdagavond in Noordwijk tegen als je ging stappen. Een prachtige tijd was dat.”

Drijfveer
Op zijn oude (voetbal)dag komt Kramer binnen de witte lijnen bij de veteranen overigens nog altijd oude bekenden tegen. Zoals dat onlangs tegen FC Lisse gebeurde waar onder andere Kevin Winter en Michael van der Laan aantraden. ,,En ook tegen Excelsior Maassluis gebeurde dat.”

,,Voor mij is voetbal een belangrijk sociaal gebeuren. Zo heb ik er altijd in gestaan. Het was misschien wel mijn belangrijkste drijfveer. Wegkwijnen op het ‘bankie’ zal me niet zo snel overkomen. Met Alan bezocht ik onlangs een wedstrijd bij Ajax. Maar ook een trip naar Dortmund of Madrid schuwen we niet. Prachtig toch allemaal?”

Foto’s: Privécollectie Dennis Kramer

Lees ook: ‘Wijsman: ,,Bij Kagia het beste gevoel”‘