Mark Ens en doelpunten. Die combinatie was ruim twee decennia lang een begrip in onze voetbalregio. Bijna twintig jaar na zijn vertrek bij FC Lisse is de spits nog altijd all-time topscorer bij de fusieclub. Om daarna bij VVSB eveneens voor een ongekende doelpuntenlawine te zorgen. Na elf seizoenen Boekhorst en twee jaar SJC maakte de goaltjesdief de cirkel rond door nog twee seizoenen voor de zondagtak van FC Lisse uit te komen. Op 39-jarige leeftijd was het welletjes. ,,Het werd de hoogste tijd voor andere zaken”, licht Mark Ens zijn besluit om op hoog niveau te stoppen toe.

,,Scoren was bij mij een aangeboren iets”, gaat hij verder. ,,Ik heb er geen verklaring voor dat ik heel vaak op de juiste plaats stond. Dat ging eigenlijk vanzelf. Ken je het boek De wondersloffen van Sjakie? Nou, Sjakie werd in het veld door zijn voetbalschoenen gestuurd en zo heb ik het ook altijd ervaren. Voetballen steunde bij mij altijd op drie pijlers. Enthousiasme, snelheid en fysiek. Vooral dat eerste heeft me gebracht waar ik gekomen ben. Altijd plezier hebben, zowel tijdens de trainingen als in een wedstrijd.”

Op zijn tiende verjaardag kreeg Ens van zijn ouders als cadeau een goed gevulde tas met voetbalattributen en het lidmaatschap van Lisser Boys. Die club fuseerde ruim een jaar later samen met Sportclub Lisse tot het huidige FC Lisse, waar hij al op zestienjarige leeftijd in het eerste elftal debuteerde. ,,Dat ging best snel, ja. Ik had het geluk om als jong ventje een paar keer op de goeie plek te staan en daarmee was mijn kostje snel gekocht.” In tien seizoenen, waarin de geelblauwen de sprong van de Tweede klasse naar de Hoofdklasse maakte, produceerde de spits iets meer dan 200 goals. ,,Daar zat nog een beenbreuk tussendoor, maar desondanks liep het gemiddelde op naar ruim twintig doelpunten per seizoen. Exacte aantallen en jaartallen zijn niet mijn ding. Net als krantenknipsels trouwens, die hield ik ook nooit zo bij. Dat deed mijn vader voor me. De laatste gespeelde wedstrijd was voor mij altijd geweest. Ik keek toen al liever vooruit”, vertelt de in het Duitse Schöppingen geboren Ens.

Hoogste tijd
Ens senior was als vliegenier in Duitsland gestationeerd, waarna het gezin na een korte tussenstop in Leiden uiteindelijk in Lisse belandde. ,,Ik kwam als kleuter in Lisse terecht en daar woon ik nog altijd. In mijn jeugdjaren heb ik eerst aan judo en tennis gedaan. Lichamelijk bezig zijn is altijd mijn ding geweest. Nu nog trouwens, want bij de veteranen van FC Lisse trap ik samen met een aantal andere oud-gedienden nog altijd een balletje mee”, verklaart de thans 46-jarige oud-spits zijn huidige aanwezigheid op de groene mat.

,,Toen ik nog speelde heb ik me voorgenomen om na mijn actieve carrière te gaan zeilen. Dat had ik ook op jonge leeftijd gedaan en het heeft me nooit losgelaten. Ik startte met een kleine zeilboot. Die heb ik intussen ingeruild voor een boot die ook de Noordzee op kan. Dat vind ik geweldig. Trainer worden of iets anders in het voetbal gaan doen heeft me nooit getrokken. Na jarenlang drie keer per week trainen en in het weekend spelen, werd het de hoogte tijd voor andere dingen. Spelen bij de veteranen doe ik echter wel graag. Sportief in de weer zijn blijft trekken en daarnaast is er natuurlijk de kleedkamerhumor. Dat verdwijnt nooit, op welk niveau je ook speelt.”

Ens is nog altijd terug te vinden langs de lijn. Duels van FC Lisse en VVSB waarvoor hij in totaal twintig jaar uitkwam, bezoekt hij zelden. Zijn twee zoons Junior Mark en Niels spelen respectievelijk voor de A-junioren van FC Lisse en AZ en als het even kan is hij daar wel aanwezig. ,,Mijn kinderen geef ik vooral mee om ervan te genieten. Plezier is voor mij zo’n grote factor geweest dat ik dat nu graag benadruk en doorgeef.”

Op mijn netvlies
Ens is al ruim twintig jaar werkzaam in de retail. De ervaring die hij daarin opdeed komt hem tegenwoordig goed van pas als senior-consultant bij een automatiseringsbedrijf in de groothandel en retail. Zijn toenmalige werkzaamheden op zaterdag zorgden ervoor dat Ens die dag de rug toe diende toe te keren. In VVSB, destijds uitkomend in de Tweede klasse, vond hij een club die hem op het lijf was geschreven. Zijn verblijf op De Boekhorst draaide opnieuw uit op een successtory. Ontelbare doelpunten en drie kampioenschappen vormen het ultieme bewijs van deze stelling. ,,Tja, dat was eveneens een fantastische tijd. We regen de successen aaneen en pakten ook nog eens de Districtsbeker door het toenmalige Kranenburg in een historische wedstrijd te verslaan. Een bijdrage aan de opgang van VVSB te hebben geleverd voelt natuurlijk ook lekker. Eigenlijk is het een beetje vreemd dat ik daar als Lisser langer gevoetbald heb dan bij mijn eerste cluppie.”

Voor Ens is het ondoenlijk om de hoogtepunten op te sommen. Er zijn er vele en ze hebben ieder hun eigen verhaal. ,,Maar als ik toch iets mag noemen, is het wel die kopgoal in de kampioenswedstrijd op De Boekhorst tegen SC Feyenoord toen ik vanaf de punt van de zestien scoorde. We pakten toen de titel. Zo’n moment blijft op mijn netvlies gebrand staan.”

De voormalige goalgetter bewaart zoete herinneringen aan zijn loopbaan. Na VVSB volgden twee seizoenen SJC, waarmee hij de titel in de Tweede klasse pakte, om onder René Ras bij de zondagtak van FC Lisse zijn rijke voetbalcarrière af te sluiten. ,,Ik ben er dankbaar voor dat ik dit heb mogen doen. Mij verdiepen in de tegenstander was er nooit zo bij. Gewoon lekker voetballen. Dat heeft me heel veel plezier gebracht. Met daarnaast de gedachte dat ik dat ook de supporters plezier heb bezorgd, zorgt dat voor een heel goed gevoel.”

Foto: Orange Pictures