Bryan Iliohan leefde tweeënhalf jaar de American Dream, maar is inmiddels weer terug op Nederlandse bodem. De aanvaller hoopt op korte termijn een club in de Tweede of Derde Divisie te vinden.
De voorhoedespeler uit Nieuw-Vennep vertrok in de zomer van 2020 naar de Verenigde Staten en keerde vorige maand definitief terug. “Het is een prachtig avontuur geweest, maar het is ook wel weer fijn om thuis te zijn bij mijn familie en vriendin”, vertelt de voormalig speler van FC Lisse.
‘Daarnaast was het een succesvolle tijd. Ik hoorde bij de beste spelers van het team en heb een aantal awards gewonnen.’
Iliohan trachtte nog wel zijn verblijf in het land van de onbegrensde mogelijkheden te verlengen, maar kwam uiteindelijk van een koude kermis thuis. “Mijn naam zat nog wel bij de draft voor het nieuwe seizoen, dat is al een prestatie op zich. Vervolgens heb ik stage gelopen bij de San Jose Earthquakes, een club uit de MLS. Dat ging goed, ik maakte een hattrick in een oefenduel. De trainers waren positief, maar ik heb daarna niets meer gehoord. Heel vreemd, niets eens een berichtje of een korte uitleg.”
De 23-jarige Iliohan vermoedt dat de radiostilte het gevolg is van zijn Europese afkomst. “Ik denk dat het komt omdat ik een international ben en dus een international spot zou moeten innemen. Daarvan mogen ze er maar zeven in de selectie hebben, dus die plekken besteden ze dan liever aan grote spelers van naam.”
Dat vervelende staartje doet niets af aan de fraaie tijd die Iliohan in de Verenigde Staten had. Hij kwam uit voor de California Baptist University.
“Het was een heel mooie ervaring. De kijk op voetbal is heel anders dan in Nederland, maar ook het reizen naar wedstrijden toe. We gingen vaak met het vliegtuig naar uitduels en verbleven dan in een hotel. Dat was super vet om mee te mogen maken. Daarnaast was het een succesvolle tijd. Ik hoorde bij de beste spelers van het team en heb een aantal awards gewonnen. Zo ben ik topscorer van de hele competitie geworden, zat ik twee keer bij het national team of the week en zat ik twee keer bij de beste elf van de hele competitie.”
Iliohan merkte bij de Amerikaanse trainers een andere benaderingswijze. “De coaches waren voetballend niet het sterkste, qua tactiek en de manier waarop ze naar voetbal keken. Maar op fysiek en mentaal gebied heb ik enorm veel van ze geleerd.”
‘Bij FC Lisse was ik vooral rechtsbuiten, maar in Amerika ben ik terug naar de spits gegaan. Dat beviel meer.’
Inmiddels is Iliohan terug op vertrouwde bodem en op zoek naar een nieuwe uitdaging. Een proefperiode bij een Keuken Kampioen Divisie-club liep op onfortuinlijke wijze op niets uit. “Tussen kerst en oud en nieuw heb ik stage gelopen bij TOP Oss. Ze waren tevreden en wilden me voor nog een week uitnodigen, maar helaas kreeg ik een schop en verrekte ik mijn enkelbanden. Daardoor werd de stage afgezegd. Heel jammer.”
Hoop op Tweede of Derde Divisie
Iliohan is inmiddels hersteld en houdt bij FC Lisse – de club waar hij voor zijn Amerikaanse avontuur ook actief was en waar vader Dennis grote successen kende – zijn conditie op peil. Hij hoopt snel een club te gaan vinden waar hij kan aansluiten. Droomt hij stiekem van een profavontuur? “Nee, de Keuken Kampioen Divisie wordt lastig, daar zijn ze al meerdere weken onderweg. Ik aas op een club uit de Tweede of Derde Divisie.”
Daarbij behoort een (definitieve) terugkeer op Ter Specke ook tot de mogelijkheden. “Dat is zeker een optie, FC Lisse ligt ook dichtbij. Maar ik schrijf andere clubs niet direct af.”
Iliohan denkt dat clubs met hem een ‘veelzijdige aanvaller’ binnenhalen. “Bij FC Lisse was ik vooral rechtsbuiten, maar in Amerika ben ik terug naar de spits gegaan. Dat beviel meer. Je komt vaker in scoringspositie en maakt ook meer doelpunten. Dat neusje voor de goal zit er bij mij wel in.”
Hoofdfoto: Orange Pictures
