Martijn de Zwart (25) speelde afgelopen zaterdag zijn honderdste wedstrijd in de basis in het shirt van Quick Boys. Dit deed de geboren Valkenburger in twee periodes. De eerste keer was dat tussen 2009 en 2011. Hij vertrok naar de profs van ADO Den Haag, maar keerde weer terug naar Nieuw Zuid. In Katwijk is hij voor het derde opeenvolgende seizoen de eerste keus.

De Zwart is een kind van de club. Een club die voelt als een warm bad. ,,Ik heb natuurlijk heel mijn jeugd hier gespeeld. Ben even drie jaar weggeweest, maar toen ik terugkwam en al die bekende mensen zag rondlopen voelde dat als thuiskomen.’’

Hij blikt nog één keer terug op vorig seizoen om daarna naar de realiteit van alle dag terug te keren. ,,Dat kampioenschap vorig jaar was denk ik wel mijn hoogtepunt hier. Ik ging namelijk naar ADO met een verloren kampioenschap. Dan is het mooi dat we twee jaar na mijn terugkomst weer kampioen zijn geworden.’’

De Zwart was na de wedstrijd tegen ASWH blij met honderd keer Quick Boys. Maar liet zien ook een realist te zijn. ,,Honderd wedstrijden is natuurlijk een mooi aantal. Zo met die huldiging vooraf krijgt de wedstrijd een speciaal randje. Maar als het fluitsignaal klinkt is het een wedstrijd zoals alle anderen.’’

Het jubileum was dus afgelopen zaterdag de pot tegen ASWH. Waar Quick Boys een drama van een eerste helft afleverde. De rust is dan een ideaal moment om je als elftal te herpakken. Vaak staan ervaren spelers dan op om hun zegje te doen. Voelt De Zwart zich dan ook geroepen om zijn teamgenoten scherp te stellen?

Concurrentiestrijd
Hij vindt zichzelf niet belangrijker dan een wisselspeler die pas net bij het team zit. ,,Natuurlijk is de rust het ideale moment om de puntjes op de i te zetten. Iedereen doet zijn zegje en het is de trainer die de rust behoudt. Het is niet aan mij om te zeggen dat ik belangrijker ben dan een ander. Ook een wisselspeler of teammanager kan belangrijk zijn. Want we doen het met zijn allen.’’

De Zwart is onbetwist de eerste keus in het doel van Quick Boys. Hierdoor is er niet echt sprake van een concurrentiestrijd. ,,Raymon (Kuipers, de reservekeeper) zou eigenlijk stoppen, maar omdat er geen vervanger kwam is hij doorgegaan. Het is voor ons team een bekend gezicht. Dat is alleen maar fijn om mee te werken.’’