,Een mooie reden om te stoppen met voetbal, zeggen sommige mensen tegen mij”, aldus SJC-speler Kevin van Gijlswijk. Zelf lijkt hij nog aan het vooruitzicht te moeten wennen dat hij de Noordwijkers aan het einde van het seizoen gaat verlaten. Gedwongen, dat wel. De 26-jarige Lissenaar kan voetballen op een hoog niveau niet langer combineren met zijn maatschappelijk carrière.

Wat die mooie reden is? Van Gijlswijk, werkzaam bij het VU Medisch Centrum, is sinds een jaar begonnen met de opleiding tot ic-verpleegkundige. Hij wordt in de komende jaren opgeleid tot iemand die het leven van andere mensen moet gaan redden op de intensive care. ,,Dat is in de toekomst wel de bedoeling .” Naast 36 uur werken zit er  ook nog eens een uur of vijftien thuisstudie aan vast. Op hoog niveau voetballen is daarmee een utopie geworden.

Weloverwogen

,,Het is een weloverwogen beslissing geweest”, zegt Van Gijlswijk. ,,Ik zit er eigenlijk al anderhalf jaar tegen aan te hikken.” Het wordt voor de middenvelder namelijk steeds moeilijker om zijn werktijden aan te passen aan het voetbal. Van Gijlswijk heeft te maken met veel wisselende diensten.  ,,Ik heb het in het verleden steeds kunnen regelen. Soms ben ik op maandag al m’n diensten voor de rest van de week aan het omgooien.”

Dit seizoen moest hij zelfs al een aantal trainingen en duels missen vanwege zijn werk. Steeds vaker moet de Lissenaar daarom genoegen nemen met een plaats op de bank. ,,De trainer kiest op een gegeven moment voor andere jongens die wel kunnen trainen. Dat is ook volstrekt logisch.”

Makkelijk heeft van Gijlswijk het niet met de beslissing. ,,Het is een dubbel gevoel. M’n carrière is belangrijk, maar voetbal heeft daarnaast een zeer prominente rol in m’n leven gespeeld. Ik heb altijd selectievoetbal gespeeld. Daarom zal het best nog lastig worden om om te schakelen. Aan de andere kant denk ik dat het ook een stuk rust geeft.”

Deur open

Helemaal stoppen wil Van Gijlswijk daarom niet. Hoogstwaarschijnlijk verkast hij terug naar zijn oude club FC Lisse waar hij in het vierde zaterdagelftal gaat spelen. ,,Vrienden van mij spelen in dat team.  Als ik daar een keer een wedstrijd of training mis, is het ook niet erg.” Mocht het in de toekomst qua werk toch te combineren zijn, staat de deur naar SJC altijd open. ,,Ik heb daar met John van der Zwet een afspraak over gemaakt. Mocht het kunnen, kan ik altijd terug.”

De Lissenaar beseft dat hij SJC met een hoofdprijs kan gaan verlaten. Slechts vier punten scheiden de Noordwijkers van de koppositie. Deelname aan de nacompetitie is al zeker door het winnen van de tweede periode.  ,,Er zit iets moois aan te komen. Ik ga tot eind mei, begin juni nog m’n stinkende best doen en dan zien we wel waar het schip strandt. Nu we zo dichtbij het kampioenschap zijn, moeten we er vol voor gaan.”

Ook voor hem komt het succes redelijk onverwacht. ,,We hebben wat individuele kwaliteit ingeleverd met het vertrek van Mike Koenders. Zo’n type speler hebben we nu niet meer echt in huis. Wat we wel hebben, zijn zestien gasten die voor elkaar door het vuur gaan. Dat is nu onze kracht.”

Tekst: Tom van der Wilt

Foto: Johanna Wever