Nu ongeveer een maand geleden heeft Marc Langeveld noodgedwongen een punt moeten zetten achter zijn carrière als voetballer. Hij scoorde nog in de uitwedstrijd tegen Den Hoorn maar daarna kwam hij wegens een slechte uitslag van een MRI-scan niet meer in actie. De 30-jarige aanvaller heeft dusdanige schade in zijn knie waardoor stoppen de enige (juiste) keuze is.
Dat hij nu noodgedwongen moet stoppen, valt dan ook rauw op zijn dak: “Ik had liever zelf de keuze gemaakt om te stoppen dan dat-ie voor jou wordt gemaakt. Nu valt die wat zwaarder op m’n dak, maar het is niet anders.”
Van Enschede tot aan Valkenburg
Bij vv Katwijk speelde Langeveld zichzelf als 18-jarige jongen in de kijker waardoor veel Eredivisie en Eerste Divisie-clubs voor hem in de rij stonden. De linkspoot koos voor het toen net kampioen geworden FC Twente, dat hem uiteindelijk wilde verhuren aan AGOVV. Deze overschrijving ging mis en de enige optie was terugkeren op de Krom. Na een periode bij Katwijk, IJsselmeervogels en weer Katwijk streek de aanvaller neer bij Valken ’68.
‘Die jongen van me zit ook op voetbal, daar wil je nog lekker een balletje mee kunnen trappen.’
Langer op ’t Duyfrak dan gedacht
Uiteindelijk bleef de zoon van voormalig profvoetballer Pim Langeveld misschien wel langer op ’t Duyfrak dan verwacht. Er werd nog regelmatig gepolst of de aanvaller hogerop wilde, maar deze stap heeft hij niet meer gemaakt. “Het beviel me zo goed bij Valken dat ik dacht: ik zit hier best, het plezier was er en ik had zekerheid op speeltijd.”
Ook het gegeven dat het bij de zaterdageersteklasser net wat rustiger is, sprak hem aan. “Valken is echt een warme club waar niets moet en alles mag. Als je dan blessures hebt gehad, dan koester je die situatie bij een club en ga je niet snel meer verder kijken.”
Langeveld Junior
De keuze om te stoppen was uiteindelijk makkelijk: doorgaan zou ervoor zorgen dat hij zo’n slechte knie zou krijgen dat hij er in het normale leven ook last van ondervindt. Met een ‘Langeveld junior’ die zijn eerste meters maakt op het voetbalveld was de keuze snel gemaakt. “Die jongen van me zit ook op voetbal, daar wil je nog lekker een balletje mee kunnen trappen. Dan is stoppen voor mijzelf en thuis de beste optie.”
‘Het kampioenschap met Katwijk, het jaar dat ik bij de A-selectie zat, is wel echt mijn hoogtepunt.’
Dat hij begaan is met die ‘kleine jongen’ blijkt wel als we hem vragen naar een eventuele carrière als trainer. “Misschien uiteindelijk wel, maar voor nu ga ik alleen die kleine jongen training geven. Om nu echt gelijk trainer te worden of me bij een staf te voegen, daar vind ik het spelletje nog te leuk voor.”
Waarop Langeveld gelijk vervolgt: “Als ik nu bij een potje kijk, dan wil ik het liefst nog zelf spelen. Dat blijft nog wel moeilijk en moet ik eerst nog een ‘plekkie’ geven.” Waaruit blijkt dat de liefhebber in hem nog graag had door gewild.
Hoogtepunt met ‘zijn cluppie’
Terugkijkend op zijn carrière heeft Langeveld – ondanks blessureleed – ook veel mooie momenten beleefd. De titel met vv Katwijk in 2013 springt er voor hem uit. “Het kampioenschap met Katwijk, het jaar dat ik bij de A-selectie zat, is wel echt mijn hoogtepunt. Ik ben daar opgegroeid en mijn vader heeft er gespeeld. Dat is wel echt het mooiste moment geweest, dat ik met de club waar ik groot ben geworden kampioen werd.”
Foto’s: Saam de Mooij
Lees ook: Langeveld zet ambities voorlopig opzij: ,,Voetbal staat nu op nummer drie”
Check ook: Hoe is het met Pim Langeveld