Het kampioensfeest in de middencirkel voelde voor heel Noordwijk aan als een ware bevrijding. Vier lange jaren duurde de hunkering naar het hogere niveau. Na afloop van het met 4-0 gewonnen duel tegen RVVH was het eindelijk zover.  Vergeten waren de dompers tegen ASWH en DOVO waartegen de afgelopen twee seizoenen in de nacompetitie de promotieboot op een haartje werd gemist.

,,We zijn nu weer waar we minimaal thuishoren”, klonk het uit vele rood-witte monden. Waarna spelers en supporters elkaar weer in de armen vielen en het ‘wij zijn kampioen, wij zijn kampioen’ voor de zoveelste keer ten gehore werd gebracht.

Een kampioenschap waar volharding en de manier van denken aan ten grondslag lagen vatte Kees Zethof de ingrediënten  van het succesjaar samen. ,,Die zaken hebben we de jongens steeds voorgehouden. In de winterstop stonden we negen punten voor. We herpakten ons kort daarvoor na twee zeperds op een rij kort daarvoor tegen Jodan Boys. Net als we dat na een verliespartij daarna ook steeds deden.”

,,Dat was onze kracht dit seizoen. De jongens zijn altijd hetzelfde blijven doen. We hebben ons nooit van de wijs laten brengen. Voor vandaag was het ook zaak de spanning weg te halen. Zo hebben we donderdag niet eens getraind. Druk hebben we het hele seizoen bij de ploeg willen weghouden en daar zijn we met elkaar in geslaagd. Vandaag heb ik een ploeg gezien die met een gezonde gretigheid aan de slag is gegaan. Het resultaat is ernaar.”

Geen finesse
Van spanning bij de Noordwijk-spelers was vanaf de aftrap dan ook nauwelijks sprake. De ploeg begon zoals het altijd doet: aanvallend.  RVVH, dat de punten goed kon gebruiken, speelde aardig mee, maar de paar keer dat de ploeg van Giovanni Franken in de Noordwijk-zestien doorkwam ontbrak de kracht en de finesse om tot een succesvolle afronding te komen. Een gegeven dat de bezoekers het gehele duel parten speelde.

Noordwijk, dat via Emiel Wendt en Tjeerd Westdijk al mogelijkheden op de openingstreffer haf gehad besliste het duel in de slotfase van het eerste bedrijf binnen drie minuten. Uitgerekend Emiel Wendt, zoon van Noordwijk, kopte de 1-0 op aangeven van Sonny ten Hoope tegen de touwen. Waarna de aangever zelf drie minuten later diagonaal hard en doeltreffend uithaalde (2-0). ,,Dat was wel even lekker”, jubelde Wendt na afloop. De eerste treffer in zo’n wedstrijd scoren is altijd mooi. Ik raakte hem goed. Na de 2-0 weet je dat het eigenlijk niet meer mis kan gaan.”

Dat bleek ook wel, hoewel Noordwijk direct na de rust RVVH wat meer ruimte bood, zodat de gasten voor even een optisch overwicht  verwierven. Daarna was het snel uit me de pret. Westdijk raakte voor de tweede keer deze wedstrijd het houtwerk, waarna Martijn le Congé in de daaropvolgende aanval aan dat ene kleine beetje onzekerheid definitief een einde maakte (3-0). Wedstrijd beslist en titel binnen. Dat RVVH-invaller Geert Cleef een voorzet van Raymond Manuputty eigenhandig tot de 4-0 verhief telde louter voor de statistieken.

Dromen
,,Het moet eerst wel even gebeuren, Op papier heb je vooraf al gewonnen voor de meeste mensen, maar zo werkt het niet,” bekende een dolgelukkige Wendt na afloop. De aanvaller die zondagochtend voor een (tijdelijk) buitenlands voetbalavontuur naar de Verenigde Staten vertrekt  viel een kwartier voor tijd een dikverdiende publiekswissel te beurt.

,,We zijn dit seizoen volwassen geworden en hebben vanaf dag een bovenaan gestaan. Dan ben je de terechte kampioen.  Voor mij moest het vandaag helemaal gebeuren omdat ik er volgende week niet meer bij ben. Eerlijk gezegd zat er vooraf wel de nodige spanning in mijn lijf. Als je dan de eerste scoort, ja dan is dat iets waarvan je alleen maar kan dromen. De ontlading was in ieder geval enorm.”

Mooiste wissel ooit
Waarna Wendt nog even een blik wierp op het spandoek achter een van de goals met de tekst ‘Noordwijkse trots’ met daarboven de portretten van Zethof en Wendt. ,,Prachtig, dat doet wel iets met je. Noordwijk is trots op mij. Andersom geldt overigens hetzelfde. En dan die wissel. Dat is voor mij de mooiste ooit.  We gaan nu de Derde Divisie in, maar ik weet nu al dat er hier honger is naar meer. We zijn er klaar voor.”

,,Als ik medio juli terugkom, is de voorbereiding op het nieuwe seizoen alweer begonnen. Dan mis ik alleen de looptraining in het duin, hoewel ik bang ben dat ik die rondjes dan wel zal moeten in halen”, sloot Wendt breeduit lachend af om zich vervolgens vol overgave in het feestgewoel aan De Duinwetering  te storten.

Noordwijk – RVVH 4-0  (2-0) 35. Wendt 1-0, 38. Ten Hoope 2-0,  61. Le Conge 3-0,  80. Cleef 4-0 (eigen doelpunt)

Noordwijk: Rondeltap, Ten Hoope (54. Michel), Overvliet, Van der Neut, Bröcker, Le Congé, Reynaers, Wendt (75. Borsboom), Manuputty, Westdijk, James (58. Bosma)

Foto’s: Orange Pictures & Frank Venema

Lees ook: ‘Domper voor onherkenbaar Katwijk in Tiel’