Winnaars van het kleinood zullen het met klem ontkennen. In veel gevallen worden wedstrijden om de Districtsbeker echter gezien als een luchtig tussendoortje gedurende de lopende competitie. Pas vanaf de laatste acht gaat de focus pas echt op de beker zo leert de ervaring.

Dat de regioclubs de afgelopen dertig jaar deze prijs met de regelmaat van de klok in de wacht wisten te slepen, lijkt intussen verleden tijd. Clubs uit de Tweede en Derde Divisie zijn door het overvolle programma niet meer vertegenwoordigd in de strijd om de Districtsbeker. Voor hen is de KNVB-beker een veel aantrekkelijker toernooi.

Veelwinnaar in de Duin- en Bollenstreek is FC Lisse, dat de Districtsbeker viermaal won. Ook Noordwijk, Rijnsburgse Boys, Katwijk en VVSB hebben dit kleinood één of meerdere keren gewonnen. Daarnaast werd er in het verleden nog gestreden om de landelijke amateurbeker. De winnaar hiervan plaatste zich vanaf 1995 voor de strijd om de Super Cup tegen de landskampioen bij de amateurs.

Debuut
Zo ook op zaterdag 14 augustus 2004 toen landskampioen Quick Boys en algeheel bekerwinnaar Ter Leede op De Roodemolen voor ruim 1.500 toeschouwers midden in de voorbereiding op het nieuwe seizoen tegenover elkaar stonden. ,,Een duel tussen de beste twee amateurteams van dat moment”, herinnert Martijn Lagendijk zich nog. ,,Daarnaast was het ook mijn eerste officiële wedstrijd voor Ter Leede. Dan blijft zo’n duel nog net iets langer op je netvlies staan.”

,,Quick Boys had me toen graag binnengehaald als opvolger van Dennis den Turk die toen net gestopt was.”

Daar komt nog bij dat Lagendijk die middag direct zijn visitekaartje in de regio afgaf. Die zomer maakte de middenvelder de overstap van profclub HFC Haarlem naar De Roodemolen. Zijn aflopende contract werd bij de roodbroeken niet verlengd. Reden voor de toen 24-jarige voetballer om zich op zijn maatschappelijke carrière te storten.

Als amateurvoetballer koos Lagendijk voor het rood-geel uit Sassenheim, waar ook clubs als Quick Boys, Katwijk en FC Lisse naar zijn diensten hengelden. ,,Later heb ik gehoord dat Gert Aandewiel, toen de trainer van Quick Boys onze trainer Arie Lagendijk, geen familie, nog heeft gefeliciteerd met het binnenhalen van zijn naamgenoot. Dat vond ik wel een mooi compliment.”

,,Quick Boys had me toen graag binnengehaald als opvolger van Dennis den Turk die toen net gestopt was. Mijn keuze viel echter op Ter Leede. Daar kon ik met mijn CIOS-diploma op zak meteen als jeugdtrainer aan de slag. Iets dat ik eerder ook al bij Haarlem, EDO en HFC bij de jeugd had gedaan.”

De Super Cup belandde die middag in de prijzenkast aan op de Roodemolen na een niet hoogstaande, maar wel boeiende derby. Een tweestrijd waarop Lagendijk zijn stempel wist te drukken. ,,Echt bekend was ik in de regio niet, dus die wedstrijd kwam me goed uit. We begonnen ook goed aan dat duel”, herinnert Lagendijk zich ruim vijftien jaar later. ,,Binnen een minuut lag de bal op de stip, maar helaas miste Martijn Gootjes. Invaller goalie Jan Houwaard, die de ‘pingel’ zelf had veroorzaakt, pareerde de inzet van ‘Goot’.”

Gemis
Vervolgens koppelde Lagendijk voor de pauze flair in aanvallend opzicht met gedreven en fel verdedigen valt te lezen in het verslag in het Leidsch Dagblad. ‘Zijn directe tegenstander Hendrik van Beelen, niet de minste voetballer in de blauw-witte formatie, kon die middag dan ook aan de bak.’

De 1-0 van Patrick Kalkema werd na een uur spelen vanaf de stip verdubbeld door Lagendijk persoonlijk. ,,Ik zat goed in de wedstrijd en heb de bal toen gewoon opgeëist. Gootjes vond het, net als mijn ploeggenoten, prima dat ik me over de bal ontfermde.”

,,Je neemt natuurlijk wel een risico, want als je mist moet je dat nog wel even horen. Ik durfde het echter aan en het pakte positief uit. Chris Kenselaar, die toen bij Quick Boys speelde en waarmee ik bij Haarlem jarenlang had samengespeeld, kende mijn vaste hoek natuurlijk. Ik zag hem even smoezen met zijn keeper en daarom koos ik voor de andere hoek.”

,,Na de 2-0 moesten we nog wel een halfuur vol aan de bak. De 2-1 kwam echter te laat om ons van de Super Cup af te houden. Achteraf de enig echte echt grote prijs die Ter Leede in die jaren heeft behaald. Een kampioenschap zat er jammer genoeg nooit in en dat vind ik achteraf wel een gemis. We hadden er immers wel het team voor.”

Indrukwekkend
In de tien seizoenen die volgden speelde Lagendijk zo’n 250 wedstrijden voor Ter Leede. Met midden in die periode een tragisch dieptepunt. Fiene, de dochter van Martijn en Corry van Ginhoven overleed drie maanden na haar geboorte. ,,De impact daarvan was uiteraard enorm. Daarna hebben we de draad toch weer op kunnen pikken: het leven gaat nu eenmaal door. Met dank aan de enorme steun die we vanuit Ter Leede ontvingen. En ook van heel veel andere voetbalcollega’s en clubs. Die reacties waren hartverwarmend en kwamen werkelijk uit alle hoeken.”

,,Op de dag van Fiene’s begrafenis speelde Ter Leede thuis tegen DOTO. Jan Schoen, de toenmalige voorzitter, kwam ons speciaal vragen of het allemaal door moest gaan. Dat wilden we zelfs graag. Mijn vrouw Corry en ik hebben toen vooraf in de middencirkel gestaan met beide ploegen. Een indrukwekkende minuut inclusief de ballonnen die richting hemel gingen. Dat geeft je mede de kracht om door te gaan”, kijkt Lagendijk terug op die verdrietige periode.

,,Nu wil ik kijken hoever ik als trainer kan komen. Het jaar 2019 is sowieso een jaar van grote veranderingen en nieuwe uitdagingen geworden.”

Deze maand is dat laatste precies tien jaar geleden. Een decennium waarin Lagendijk in 2015 zijn voetbalschoenen opborg. Als trainer fungeerde de oud-voetballer bij Ter Leede vervolgens vier jaar als trainer van het tweede team. Daarnaast was hij op trainingsavonden als assistent van Henk Wisman actief. De promotie naar de Derde Divisie was achteraf het sluitstuk van zijn rood-gele periode.

,,Niet helemaal hoor, want ik ben er nog steeds lid. Vanaf dit seizoen ben ik hoofdtrainer bij buurman Teylingen. Dat betekent dat ik voor het eerst op eigen benen sta. Daar was ik ook wel aan toe. Nu wil ik kijken hoever ik als trainer kan komen. Het jaar 2019 is sowieso een jaar van grote veranderingen en nieuwe uitdagingen geworden.”

Uitdagingen
Daarmee doelt Lagendijk op het feit dat hij op 1 mei jongstleden startte Lagendijk zijn bedrijf MCL Sports. Dat houdt zich bezig met alles wat op sport is gericht zoals bijvoorbeeld voetbalclinics. ,,Dat ik als zelfstandige aan de slag ben gegaan heeft mede te maken met onze zoon Teun. Hij kampt met een lichamelijke beperking en we willen er nadrukkelijk bij zijn als hij fysio heeft of als er een ziekenhuisbezoek gepland staat.”

,,Ook Corry is dit jaar als zzp’er aan de slag gegaan en op die manier is dat uitstekend te regelen. Daarnaast ben ik momenteel bezig om in de regio het zogenaamde ‘Frame voetbal’ van de grond te krijgen. Dat is speciaal bedoeld voor kinderen als Teun. Dat raakt wel werkzaamheden, maar in dit geval is het toch vooral bedoeld voor Teun zelf en natuurlijk ook andere kinderen. Ook zij verdienen het om hun favoriete sport te kunnen beoefenen. Ook als je zelf voetballer af bent zijn er dus nog voldoende uitdagingen in het leven om mee aan de slag te gaan.”

Archieffoto: Cees van Hoogdalem

Lees ook: ‘Lagendijk: ,,Het is mijn drijfveer om al die blije gezichtjes zo te zien”‘