Rijnsburgse Boys en VVSB vechten of beter gezegd ploeteren op zoek naar geluk. Twee geknakte elftallen naarstig op jacht naar de juiste vorm. De trainers van de tweededivisionisten pakken elke strohalm krampachtig vast. De vastigheid is er nog niet, dat bewees de ronduit matige streekderby eens te meer. VVSB werd uiteindelijk de meest gelukkige op Sportpark Middelmors: 2-3.
Woorden als apathisch, flegmatiek en mat rolden na afloop van de tongen van de fans, journalisten en analytici. De uiteindelijke eindstand deed anders vermoeden. Maar enkel Teletekst-fans of adepten van de scorebordjournalistiek van Co Adriaanse zouden deze wedstrijd hebben betiteld als spectaculair.
Vanaf minuut één was de streekderby het ultieme voorbeeld van twee zoekende ploegen. Twee elftallen zonder enige vorm. Alsof de dertienhonderd toegestroomde supporters het aanvoelden, bleek ook het publiek zich aan te passen aan het dramatische niveau op het veld. Rijnsburgse Boys – VVSB was mat, van het veld tot op de tribune.
Slechts sportpsychologen zullen gesmuld hebben van de wedstrijd tussen twee ‘bollenclubs’. Het gebrek aan zelfvertrouwen liet zich zien in het niet doordrukken van beide elftallen. In het niet diepgaan van de meest creatieve spelers en de passjes die over tien meter geen medespeler vonden.
,,Dan schreeuw je wel langs de kant, maar komt het gewoon niet meer aan.”
VVSB-trainer Mark Schenning had voor het duel drastisch ingegrepen in z’n voorhoede, waar Guido Pauw de voorkeur kreeg ten opzichte van Pieter Koopman en Tommy Bekooij z’n plek terug in de basis kreeg in plaats van Loyd van der Wilden. Een sein richting z’n aanvallers na een matig optreden van het hele elftal tegen Kozakken Boys.
De wedstrijd in Rijnsburg begon mat. Maar de 1-0 vlak voor rust en de 2-0 zo’n halve minuut na de pauze gaven het thuispubliek even de dopamine in het hoofd die het zo hard nodig had. Even leek Joël Tillema weer de matchwinner van de middag te worden. Maar waar VVSB voor rust zwak voetbalde, daar deed Rijnsburgse Boys dat vreemd genoeg na de 2-0 voorsprong.
Verval
Schier onbegrijpelijk vielen ‘de Uien’ terug qua niveau, zakte de ploeg in en werden de taken op het middenveld niet meer uitgevoerd. Een team met vertrouwen had VVSB stuk gespeeld. Maar dat Rijnsburg dat stempel nog niet mag dragen werd in de tweede helft pijnlijk duidelijk.
Naarmate het duel vorderde voelde Rijnsburg-trainer Pieter Mulders de wedstrijd uit z’n vingers glippen. ,,Het verval kan ik gewoon nog niet verklaren zo vlak na de wedstrijd. Het enige wat me te binnenschiet is dat we in de eerste helft de persoonlijke duels wonnen en dat het na rust niet meer lukte.”
,,Toen VVSB de 2-1 maakte, zag je bij een aantal spelers het lef niet meer om door te dekken en dat soort zaken. Het was heel teleurstellend. Dan schreeuw je wel langs de kant, maar komt het gewoon niet meer aan.”
Hoewel de Noordwijkerhouters aantoonden nog geen op elkaar ingespeeld team te zijn, begon de ploeg van Mark Schenning wonderwijl in een comeback te geloven. Een schot van Tommy Bekooij op de voeten van Rijnsburg-doelman Richard van Nieuwkoop had het elftal van Mulders wakker moeten schudden, maar dat gebeurde niet.
Mo el Osrouti zorgde twintig minuten voor tijd voor de aansluitingstreffer. Daardoor werd het glimpje vertrouwen van VVSB ineens wat minder flets en groeide dat glimpje langzaam uit tot echt een sprankje hoop.
Etterende wond
,,Ik zei vlak voor die goal van Mo tegen mijn staf Jack en Marek (Honsbeek en Kujach red.), dat als hij binnen vijf minuten zou vallen, dat het nog een gekke middag zou kunnen worden”, herinnerde de winnende coach Schenning zich.
VVSB drong ineens aan, Rijnsburgse Boys ontbrak het aan weerstand en gaf vijf minuten voor tijd op een knullige manier een penalty weg, nadat het shirtje van Tomas Arroyo getest werd op de rekbaarheid. De 2-2 van elf meter van Tommy Bekooij was het extra snufje zout dat in de etterende Rijnsburg-wond werd gegooid.
,,Met arbeid en werklust kan je veel bereiken.”
De uiteindelijk 2-3 die via de onderkant van de lat achter Van Nieuwkoop viel, zorgde in het Noordwijkerhoutse kamp voor euforische taferelen. De vreugde kwam voort uit pure opluchting, niet vanwege de flitsende ‘performance’ van het elftal.
,,Tijdens de wedstrijdbespreking heb ik letterlijk één ding gezegd: het maakt niet uit hoe we winnen van Rijnsburgse Boys, als het maar gebeurt. We kunnen zeker beter. Vergeet niet dat dit een team in aanbouw is. Met arbeid en werklust kan je veel bereiken”, oordeelde Schenning.
Psychologen
Het is in ieder geval weer een strohalmpje waar de coach uit Hilvarenbeek zich aan vast kan houden. Een houvast waar z’n collega aan de andere kant z’n arm naar uit moet strekken. ,,Nu staan we 2-0 voor en verliezen we. Het zou niet mogen. Maar vorig week houden we prima de nul tegen IJsselmeervogels.”
Het matte begin van de beide ploegen, de terugval van VVSB na de 1-0 van Rijnsburgse Boys, de nog grotere terugval van de thuisploeg na de 2-0 voorsprong, de foutje passjes, het onbegrip. Na Rijnsburgse Boys – VVSB kon er maar één conclusie worden getrokken. Deze wedstrijd was voer voor psychologen.
Rijnsburgse Boys – VVSB 2-3 (1-0) 36. Tillema 1-0, 46. Tillema 2-0, 70. El Osrouti 2-1, 87. Bekooij (pen.) 2-2, 90. Van der Wilden 2-3
Rijnsburgse Boys: Van Nieuwkoop, Gielisse, Opoku, Artien, Prijs (90+1. Halman), Goeman, Strooker, Tillema, Jongeneelen, Serbony, Parami (74. Van den Oever)
VVSB: Valk, Van Pelt, Arroyo, Zwart (63. Van der Wilden), Vijlbrief (72. Verlaan), Jozic, De Rijk, Van Niel, El Osrouti (78. Koopman), Pauw, Bekooij
Foto: Orange Pictures
Wesley Goeman na Rijnsburgse Boys – VVSB
Loyd van der Wilden na Rijnsburgse Boys – VVSB