Natuurlijk gaan we ook in het nieuwe jaar weer door met de rubriek ‘Uit de Oude Doos’ waarin we op zoek gaan naar wedstrijden met een bijzonder verhaal. Wedstrijden waar je bij moet zijn geweest om het te geloven. Voor deze editie gaan we ruim 8 jaar terug in de tijd en komen uit bij de kraker tussen Quick Boys en Ter Leede op Nieuw Zuid. Op 17 december 2005 vindt een echte derby plaats met slecht weer, een rode kaart en een bizar scoreverloop. In die tijd waren Quick Boys en Ter Leede aan elkaar gewaagd en streden jaarlijks om het kampioenschap in de Hoofdklasse A. De Katwijkers leken na een 0 – 2 achterstand en een rode kaart kansloos, maar trokken in een krankzinnig slot door goals van Bak, Ros en Daniël Kulk (zie foto) de overwinning alsnog over de streep.
De Sassenheimers hadden een prima ploeg met mannen als Carlo van Zelst, Patrick Kalkema, Florencio Cornelia, Remco Torken (die ook bij Quick Boys speelde) en natuurlijk Thomas Waasdorp op doel. Maar ook Quick Boys had een ploeg die, zeker op Nieuw Zuid, haast niet te kloppen was. Natuurlijk zien we Maarten Bak en Derek van der Plas. Maar ook Eef Schoneveld, Michael Ros, Peter Kromhout, Glenn van Dam en Bennie van Fruchten. VIDB sprak met huidig Noordwijk-speler Bob Hoogkamer, destijds spelend voor Ter Leede. Nu een routinier, toen een jonkie.
,,Wat een wedstrijd was dit zeg. Quick Boys was voor ons in die tijd echt een angstgegner. Meestal waren wij voetballend beter, kwamen we ook vaak op voorsprong. Maar dan zetten zij de knop om, schakelden een tandje bij, ging het publiek erachter staan en raakten wij totaal van slag. Ook deze wedstrijd zie je dat gebeuren. Wij waren beter, kwamen terecht met 0 -2 voor. Vervolgens krijgen zij ook nog een rode kaart en was de wedstrijd feitelijk gespeeld. Daarna ging het spoken; het werd donker en het begon te stormen, te hagelen. Op dat moment valt de 1 – 2, ik meen 5 minuten voor tijd. En dan weet je dat op Nieuw Zuid het publiek er achter gaat staan. We kwamen er echt niet meer aan te pas. Het leek alsof zij met 14 man op het veld stonden. Zeven minuten later stonden we met lege handen. Nog bij te komen van wat er zojuist was gebeurd. Echt bizar.”
Ter Leede had in die jaren een team dat eigenlijk kampioen had moeten worden. ,,Het was inderdaad een prima ploeg. Op de trainingen droop de kwaliteit er vanaf. We waren goed, maar dat wisten we ook. Dan wonnen we de eerste 5 wedstrijden van het seizoen. Waren we ongenaakbaar en werden logischerwijs door iedereen gezien als de uiteindelijke kampioen. En juist daar konden we niet mee om gaan. Zonde, want met die kwaliteiten had het echt gekund.”
Tot slot, lachend: ,,Het enige kampioenschap dat we op onze naam hebben geschreven is volgens mij het herfstkampioenschap. Ook mooi.”
[youtube id=”dWGSY7oSF00″ width=”620″ height=”360″]
