Zonder anderen tekort doen, was Dorus van der Voort de opvallendste speler van de afgelopen twee weken. ,,Op dit moment heb ik weinig kansen nodig en schiet ik met scherp.” Wat heet. De aanvaller van Teylingen scoorde liefst zevenmaal in de eerste twee competitiewedstrijden. Na tijden van tegenspoed gaat het Van der Voort nu weer voor de wind. 

Vijf keer scoren in één wedstrijd, iedere voetballer droomt ervan. Van der Voort deed het een kleine twee weken geleden in de seizoensopening van Teylingen tegen Meerburg (5-3). Afgelopen zondag bij Van Nispen (6-0) liet Van der Voort tweemaal het net bollen, waardoor hij vooralsnog een duizelingwekkend gemiddelde heeft. Van der Voort is er zelf ook door verrast.

,,Als je dit vooraf had gezegd, had ik je niet geloofd”, reageert de 27-jarige Lissenaar. ,,Dat het toch gebeurt, is erg lekker. Ik heb wel eens na twee wedstrijden op vier of vijf goals gestaan, maar nog nooit op zeven. Nog tevredener ben ik dat we met de ploeg na twee wedstrijden op zes punten staan.”

Van der Voort geniet van zijn succes, maar weet het ook te nuanceren. ,,Nu gaat het lekker, maar het missen van kansen is inherent aan een spits. Ik weet inmiddels hoe het werkt. Als je scoort ben je de held en als je mist een klootzak. Er zullen ook wedstrijden komen dat ik drie of vier kansen nodig heb om te scoren. Vorig jaar tegen Foreholte miste ik ook zeven kansen en scoorde ik pas in de 88e minuut. Vertrouwen is belangrijk. Dat ik tegen Meerburg direct in de eerste minuut scoorde, was een opsteker.”

De pijlsnelle aanvaller is vooral content dat hij weer lekker kan voetballen. De afgelopen jaren werd hij geteisterd door fysiek ongemak. Het overgrote deel van vorig seizoen miste hij door een enkeloperatie. ,,In de vierde wedstrijd tegen GONA raakte ik geblesseerd”, herinnert Van der Voort zich. ,,Ik ging door mijn enkel en tegelijkertijd kreeg ik er een schop op. Daar is toen veel kapot gegaan. In januari ben ik geopereerd. Ik stond vervolgens vrij snel, na twee maanden, weer op veld. Achteraf gezien is dat niet verstandig geweest. Ik had nog veel pijn en was niet fit.”

Van der Voorts snelle rentree werd geforceerd door de penibele situatie van Teylingen. De ploeg stond kansloos onderaan en deed een verwoede poging om degradatie af te wenden. Een halfjaar na dato zijn de klachten bij Van der Voort nog steeds niet helemaal weg. ,,Ik ben wel fit, maar heb nog steeds pijnscheutjes. Gelukkig is de pijn niet meer zo hevig als toen ik net weer begon.” Tel naast zijn enkelkwetsuur ook de liesblessure op, die hem twee seizoenen geleden zeven maanden aan de kant hield, en het is duidelijk dat Van der Voort niet zijn gelukkigste jaren achter de rug heeft.

Ook het vorige seizoen hakte erin. Ondanks een kwalitatief sterke groep degradeerde Teylingen kansloos. ,,Ik kwam over van FC Lisse en Teylingen was net gepromoveerd. We hadden een sterke groep en de doelstelling was een plek bij de eerste vijf. Uiteindelijk zijn we mentaal en conditioneel tekort geschoten. Wekelijks verliezen, en vaak onnodig ook, was erg frustrerend.”

Schade en schande

Door schade en schande wijzer geworden wil Van der Voort voor dit seizoen geen doelstelling uitspreken. ,,Er wordt wel eens over de platte kar gesproken, maar dat is meer dollen. We gaan gewoon keihard knokken en proberen zo hoog mogelijk te eindigen. Ik denk wel dat wij een ploeg voor de top drie hebben, en kampioen worden zou fantastisch zijn, maar ik wil niet teveel op de zaken vooruitlopen.” Van der Voort ziet SV Hillegom, Meerburg en Voorschoten ’97 als kanshebbeners voor de titel.

Van der Voort is momenteel erg gelukkig op de Roodemoolen. ,,Teylingen is een warme familieclub, met leuke mensen. Ik heb het erg naar mijn zin. Er worden veel leuke dingen georganiseerd. In januari gaan we op trainingskamp naar Spanje en binnenkort gaan we kijken bij een teamgenoot die erg goed kan autoracen. Het lijkt me erg leuk om dat eens te ervaren.”

Dat hij bij Teylingen in de Derde Klasse vermoedelijk onder zijn niveau acteert, neemt Van der Voort voor lief. ,,Een paar jaar geleden maakte ik er bij FC Lisse 38 in de Vierde Klasse en 25 in de Derde Klasse. Ik heb dus bewezen dat ik het niveau aankan. Door al die blessures ben ik nu vooral blij dat ik weer kan spelen. Natuurlijk wil ik zo hoog mogelijk spelen, maar ik wil eerst met Teylingen goed presteren. Belangrijk zijn met veel goals en assists.”

Foto: Peer Compeer/Teylingen