Een zeer slecht spelend Quick Boys verloor gisteren met 0-1 van degradatiekandidaat Kloetinge. Na zes minuten stond de eindstand al op het scorebord. Een klap die Quick Boys niet meer te boven kwam. Trainer Ted Verdonkschot kraakte harde noten. ,,Dit is gewoon schandalig.”
Verdonkschot baalde van de instelling van zijn ploeg. De coach gaat deze week met de selectie aan tafel om een aantal dingen aan de kaak te stellen. Verdonschot: ,,Ik ben doodziek van deze verliespartij. De spelers moeten blij zijn dat ze hier mogen spelen. En als trainer ben ik ook blij dat ik hier mag werken. Maar we moeten uit een ander vaatje gaan tappen. Het publiek zetten we vreselijk in hun hemd vandaag”.
Met lede ogen zag Verdonkschot aan hoe zijn ploeg twijfelend begon. Na zes minuten keken de Katwijkers al tegen een achterstand aan. Een prima counter van Kloetinge werd netjes afgerond door spits Jason Tjen Fooh. Ook daarvoor had Verdonkschot zich al geërgerd aan de instelling van zijn ploeg. ,,Bij het eerste duel zag je al dat de wil ontbrak om te winnen. Daar begint het mee.”
Meer balbezit
Quick Boys had in het vervolg van de eerste helft meer balbezit, maar deed daar vrij weinig mee. De meeste passes waren safe. Hierdoor vielen er maar twee kansen te noteren. Een bal werd na een scrimmage voor het doel door de Zeeuwen van de lijn gehaald. En Harry Zwarthoed zag een afstandsschot op de paal uiteenspatten.
De tweede helft haalden maar twee spelers van Quick Boys een positief rapportcijfer. De ingevallen Jaap van Duijn zorgde met een aantal goede acties en voorzetten ervoor dat de thuisploeg nog wel eens in de zestien meter van de tegenstander kwam. De rest van de aanvallen strandden vooral op afstand, omdat Kloetinge goed verdedigde.
De Zwart
Daarnaast moest keeper Martijn de Zwart zich onderscheiden. Kloetinge zorgde met drie aanvallende spelers ervoor dat de blauwwitte verdediging een aantal keer ontregeld werd. De spitsen van Kloetinge faalden echter in de afwerking. Gescoord werd er uiteindelijk niet meer in de tweede helft. Daardoor leed Quick Boys zijn derde opeenvolgende thuisnederlaag.
Quick Boys voetbalde niet als een team. Er was totaal geen chemie. Als een speler zich aanbood om een pass in de voeten te krijgen werd hij diep gestuurd. Liep een speler diep, dan kwam er een pass zacht over de grond. Bij een foute pass bleven de spelers even staan, om daarna pas weer deel te nemen aan het spel. En zo waren er legio voorbeelden te noemen waarbij het spelen als een team ontbrak.
Het gebrek aan scherpte en teamgevoel werd het best geïllustreerd in de 43e minuut. Gerard Aafjes kwam na een blessurebehandeling weer hinkend in het veld met als doel de rust te halen. In de twee minuten nadat hij hinkend het speelveld had betreden, werd hij vervolgens tien keer aangespeeld terwijl er genoeg andere mogelijkheden waren om het spel te verleggen.
Tekst: Matthijs Snepvangers
Foto: Hans van Duijn