Precies tien jaar geleden beleefde Ter Leede een seizoen van uitersten. De rood-gelen begonnen de competitie met vijf overwinningen op rij. Goalie Thomas Waasdorp hield even zoveel keer de nul. Geen wonder dat de equipe van Jasper de Muijnck begin oktober 2007 als titelkandidaat te boek stond. Hoe anders was het ruim een half jaar later. Degradatie lag op de loer voor de voormalige koploper van de Hoofdklasse A, die na de winterstop zelfs geen enkel competitieduel wist te winnen. Het water stond Ter Leede begin mei dan ook tot aan de lippen.

,,Het was op dat moment geen vijf minuten, maar één seconde voor twaalf”, herinnert Alan Campfens zich tien jaar later nog goed. De spits bouwde op dat moment al af in het tweede team van de rood-gelen. In een eerder seizoen was hij na het vroegtijdig vertrek van trainer Frank Bloemheuvel door diens opvolger Henk Wisman al eens teruggehaald naar het eerste elftal.

,,Dat liep toen aardig. In ‘twee’ scoorde ik aan de lopende band om vervolgens in het eerste ook mijn steentje bij te dragen. Het seizoen 2007-2008 was dat echter anders. Er werd maar moeizaam gescoord, mede omdat de spitsen Pim Spaargaren en Sergio Ommel door blessures slechts mondjesmaat inzetbaar waren. Met Jasper de Muijnck als trainer heb ik dat seizoen toch grotendeels in het tweede gespeeld. Pas op het einde werd ik er bijgehaald. De nood was ook wel heel erg hoog toen.”

,,Toen het duidelijk was dat we ons via een p-/d-duel moesten veiligstellen, hebben we als spelersraad de koppen bij elkaar gestoken.”

Dat Ter Leede zover kon wegzakken op de ranglijst had naast de matige prestaties op het veld ook te maken met de gewijzigde tuchtmaatregelen die de KNVB in samenspraak met de clubs had ingesteld. Indien het wedstrijdverloop er aanleiding toe zou geven volgde er voor de clubs straffen in de vorm van het in mindering brengen van punten. Opstootjes en ongeregeldheden binnen of net buiten de lijnen werden met name in de eerste seizoenshelft keihard bestraft door Zeist.

Dubieuze kampioen
Naast clubs als Kloetinge en Spakenburg werden FC Lisse, Noordwijk, Katwijk en met name Ter Leede getrakteerd op puntenaftrek. Katwijk en Noordwijk kwamen er met ‘slechts’ één strafpunt vanaf. Bij FC Lisse, dat zich desondanks tot kampioen kroonde, stond de teller dat seizoen op drie punten.

Ter Leede mocht zich in dit klassement aan het einde de dubieuze kampioen noemen. De vier punten in mindering zorgden ervoor dat van de behaalde 31 punten er nog slechts 27 overbleven. Dat resulteerde in een twaalfde plek in de eindrangschikking. Wat restte was een promotie-/degradatieduel tegen eersteklasser Drachtster Boys waarin rood-geel het vege lijf diende te redden.

Tumultueus
Het eerste punt raakte Ter Leede kwijt toen Nick van Wordragen namens Noordwijk en Germain Gotschin het op 13 oktober 2007 in de derby aan De Duinwetering met elkaar aan de stok kregen. De gevolgen waren begin december nog ernstiger toen arbiter Richard van de Rest zich in de tumultueus verlopen derby op Ter Specke tussen FC Lisse en Ter Leede genoodzaakt zag een afkoelingsperiode van tien minuten in te lasten toen de gemoederen in het veld ernstig verhit waren geraakt.

Een eerste rode kaart voor Ter Leede-speler Brian Mussche werd later in de wedstrijd na een volgend opstootje gevolgd door een kaart van dezelfde kleur voor Kevin Winter. In de resterende hectische vijftien minuten hield Ter Leede stand en nam het via een 0-1 zege de punten mee naar De Roodemolen.

Campfens als trainer bij zijn huidige club: Warmunda

De zowel letterlijk als figuurlijk zwaarbevochten drie punten gingen enkele weken later alsnog in rook op, toen de KNVB haar afkeuring in de vorm van puntenaftrek uitsprak over de gebeurtenissen binnen de lijnen op die decembermiddag.

Dubbel gewaarschuwd
,,Het was toen al algemeen bekend dat de KNVB waarnemers afstuurde op de diverse wedstrijden, die in hun rapportage dergelijke voorvallen uitgebreid aan de orde stelden. Dat had toch vooral te maken met een gebrek aan mentale weerbaarheid.”

,,Zelfbeheersing is ook een onderdeel van het spelletje. Je moet er als speler altijd voor zorgen dat je niet in dergelijke situaties terechtkomt. In dat opzicht waren we toen gewoon te kwetsbaar. Discipline is altijd vereist en als je weet dat zulke zaken boven je hoofd kunnen hangen ben je dubbel gewaarschuwd”, steekt Campfens zoveel jaar na dato de hand vooral in eigen boezem,

Overboord zetten
Campfens, momenteel trainer van Warmunda en volgend seizoen als assistent-trainer van Jack Honsbeek werkzaam bij VVSB, voert nog een andere oorzaak aan van het falen van Ter Leede in dat zo grillig verlopen seizoen: het gebrek aan scorend vermogen. De 25 treffers in 26 duels spreken dan ook voor zich.

,,Zoiets levert irritaties op. Natuurlijk speelden blessures, zoals gezegd, daarbij een belangrijke rol, maar het was vooral een seizoen waarin de onderlinge samenwerking maar moeizaam verliep. Toen het duidelijk was dat we ons via een p-/d-duel moesten veiligstellen, hebben we als spelersraad de koppen bij elkaar gestoken. Dat heeft uiteindelijk positief uitgepakt. Alles wat dat seizoen verkeerd was gegaan hebben we overboord kunnen zetten met als enige doel: handhaving.”

,,Als je je doel dan alsnog weet te bereiken, is sport ineens weer heel mooi.”

Met TOGR en SHO als overduidelijke degradanten was Excelsior Maassluis voor Ter Leede aan het slot van de competitie te ver uit het zicht verdwenen. Met 27 punten bedroeg de achterstand op de tricolores drie punten. Goed voor een allesbeslissend duel tegen periodekampioen Drachtster Boys in Emmeloord.

Op 24 mei 2008 maakte Campfens voor het eerst sinds lange tijd zijn opwachting in de basis. Dat gold overigens ook voor Pim Spaargaren. ,,Je weet vooraf dat het lastig wordt. Wij moesten, Drachtster Boys mocht. Zo lagen de verhoudingen die middag. Toch pakte het goed uit voor ons, maar gemakkelijk was het zeker niet die middag.”

Ingestudeerd
Binnen het kwartier leidde Ter Leede met 1-0 door een goal van… Campfens. Een goed ingestuurde goal overigens. ,,Met de vleugelspelers Germain Gotschin en Pim Spaargaren had ik de afspraak dat ik bij een loopactie steeds de tweede paal op zou zoeken om vervolgens een paar stapjes terug te doen.”

,,Zo kwam de 1-0 uit een voorzet van Pim ook tot stand. Het is natuurlijk fantastisch als dat ook daadwerkelijk resultaat heeft”, blikt Campfens met plezier terug op de openingsgoal. Nummer twee lag nog binnen het halfuur tegen de touwen toen een verdwaalde voorzet van Gotschin pardoes achter goalie Den Haan plofte. ,,Daarna kregen we het nog moeilijk genoeg, maar we hielden stand. Als je je doel dan alsnog weet te bereiken, is sport ineens weer heel mooi.”

Foto Warmunda: Jeannette Kloet

Lees ook: ‘Hoe is het met: Leonard van Utrecht’