,,Dat is even geleden, hè?”, opent Frans van Niel zelf het gesprek. Hij kan erom lachen. De creatieve middenvelder van VVSB stond de afgelopen maanden meer langs dan op het veld. Blessures, coronavirus, noem de hele bups maar op. Te vaak miste zijn naam op het wedstrijdformulier. Zijn rol raakte uitgespeeld in Noordwijkerhout. En dat zag VVSB ook. De club maakte voor hem het besluit dat na dertien seizoenen de samenwerking deze zomer klaar is. ,,En dat neem ik ze absoluut niet kwalijk.”

,,Maar het komt wel even aan, als ze het besluit voor jou nemen”, vervolgt de 32-jarige voetballer. Hij maakte alles mee in Noordwijkerhout. Van promoties tot degradaties. Van nieuwe vriendschappen tot het historische bekeravontuur in 2016. Van Niel werd een halve Noordwijkerhouter. ,,Toen ik bij VVSB kwam, had ik nooit verwacht dat ik het zo lang bij één club vol zou houden.”

Gezichtsbepalende middenvelder
Het werd een succesnummer. Van Niel werd met meer dan 250 wedstrijden op zijn naam een gezichtsbepalende middenvelder in Noordwijkerhout. Hij zag sinds zijn komst hoe VVSB transformeerde van een stabiele hoofdklasser, met veel Noordwijkerhouters in een team, tot een topploeg in de zondagse variant van de Topklasse onder Wilfred van Leeuwen.

,,Hij was een motivator eersteklas. We hebben topjaren gehad met Vladimir Jozic en Bas Ruigrok op het middenveld en Stefan Kraaijvanger daarachter. Ik weet nog wel dat het eerst totaal niet liep, maar toen we een nieuwe variant probeerden alles in elkaar viel. We hadden een prachtig strijdplan.”

,,Ik kreeg van de club trouwens nog een aanbod om bij het team betrokken te blijven, maar ik wil eigenlijk nog niet stoppen met voetballen.”

Het waren achteraf de beste jaren van Van Niel in het paars-gele shirt. Maar de klad sloeg in de afgelopen seizoenen helaas wat toe. Van dertig wedstrijden in één seizoen in de Topklasse, werd het in de Tweede Divisie al wat minder. Het eerste jaar sloeg de teller nog uit naar 28 duels, maar daarna naar seizoenen van twintig, zeventien en vijftien wedstrijden. In dit coronajaar bleef de teller steken op 42 luttele minuten in de beker.

,,VVSB zag dit ook”, erkent de middenvelder. ,,Vandaar dat ze de beslissing voor mij hebben genomen. En dat neem ik ze absoluut niet kwalijk, al had ik zelf mijn besluit nog niet genomen. VVSB heeft mij ook vaak genoeg gesteund als ik het nodig had. Ik kreeg van de club trouwens nog een aanbod om bij het team betrokken te blijven, maar ik wil eigenlijk nog niet stoppen met voetballen. Ik word in april 33. Er zijn zat spelers die nog langer zijn doorgegaan. Ik weet echt nog niet wat ik wil en op welk niveau. Als het ideale plaatje maar klopt.”

Nieuwe uitdaging
In de buurt van zijn woonplaats Nieuwveen lekker voetballen bij een tweedeklasser? Proberen toch nog op niveau actief te blijven? Het zijn vragen die Van Niel zelf in zijn hoofd nog moet gaan beantwoorden. ,,Uiteindelijk heb ik wel trainersambities en heb ik ook twee kinderen thuis zitten. Daar gaat er straks één van naar school, naar zwemles en misschien uiteindelijk zelf sporten. Wat ga ik dan zelf doen? Daar ga je over nadenken.”

,,In de coronatijd zijn we al één dag minder gaan trainen dan normaal. Dan merk je al hoeveel tijd je daarvoor terugkrijgt. Dat is ook wat waard. Aan de andere kant: als ik op het veld sta, dan vind ik het weer veel te leuk om het allemaal op een lager pitje te gaan doen. Als de klik straks maar klopt met een nieuwe trainer. Op welk niveau dat is? Geen idee. Ik wil ook niet naar een club waar ik gewoon één jaartje kom voetballen en weer wegga.”

,,Ik mag Peet heel erg graag. Voor de club vind ik het heel goed dat hij weer terugkeert.”

Dat laatste tekent Van Niel. Hij is nooit een clubhopper geweest. Hij had in zijn hoogtijdagen voor andere topclubs kunnen spelen in het amateurvoetbal, maar koos altijd voor een langer verblijf in Noordwijkerhout. ,,Het was altijd het vertrouwde gevoel wat zo fijn was bij VVSB. De mensen bij de club zijn ontzettend aardig. Als jij je openstelt, gaan ze je geen l*l vinden.”

Hoogtepunten
En misschien had hij zelf dat ene extra jaartje VVSB nog wel er achteraan willen plakken. Zeker nu zijn oude maatje Peet van der Slot weer terugkeert naar De Boekhorst. ,,Ik mag Peet heel erg graag. Voor de club vind ik het heel goed dat hij weer terugkeert. Een echte Noordwijkerhouter in het team zorgt voor binding met het publiek.”

En inderdaad, Van Niel werd zelf een halve Noordwijkerhouter. ,,Ik ken VVSB beter dan de club in mijn eigen dorp, Nieuwveen. Ik heb het er ook enorm naar mijn zin gehad en hoop ontzettend dat ik niet inmiddels al mijn laatste wedstrijd voor de club heb gespeeld in deze rare tijd. Het zijn gewoon die avonden in de kantine, de busritjes. Alles was leuk. De KNVB-beker en het hele avontuur en de aandacht die we daarbij kregen. Ik zal het allemaal nooit vergeten. Zaten we ineens bij De Wereld Draait Door. Of de promotie naar de Topklasse tegen Venray, de wedstrijd tegen Gemert waarbij we juist net in de Topklasse bleven. Het waren echt mooie jaren.”

Archieffoto: Tino Stulen

Lees ook: Vijlbrief gaat voor tiende seizoen, ook Spijkstra blijft

Sorry, mogen we nog even jouw aandacht?

Ook Voetbal in de Bollenstreek wordt keihard getroffen door de coronacrisis. De inkomsten zijn zwaar gedaald, terwijl we wel doorgaan met schrijven. We gaan geen geld vragen voor artikelen. Maar wil je ons toch op een bepaalde manier steunen? Dat kan.

Thanks!