Enkele weken geleden stak FC Lisse-trainer Robbert de Ruiter de loftrompet over zijn laatste linie. Ervaren jongens. De minst gepasseerde verdediging van de Derde Divisie. Met één gemene deler: alle vier de verdedigers zijn vader. De succesformule voor een hechte defensie.

Ook tegen IJsselmeervogels hield de solide verdediging stand bij FC Lisse. En hoe. Er werd geen goal weggegeven. De bezoekers uit Spakenburg kregen zelfs geen honderd procent kans. Een verdediger excelleerde in het bijzonder: Robert van Boxel. Als een veldheer ruimde hij alle moeilijke momenten uit de weg, zonder teveel loze meters te maken. Met een glimlach en ogenschijnlijk uitgerust kwam de 33-jarige verdediger de kleedkamer uit.

,,Als ik eerlijk ben, ben ik eigenlijk helemaal niet moe”, lacht Van Boxel. ,,We hebben de discipline en mentaliteit opgebracht om vanuit een goede organisatie te voetballen. Ze kwamen er gewoonweg niet doorheen en dat is onze verdienste.”

Had De Ruiter dan toch gelijk gekregen? Is het ‘papa-gevoel’  van essentieel belang bij de Lissenaren? Volgens de trainer is het een wezenlijk verschil als een voetballer vader is (geworden) of niet. ,,Ik weet nog hoe ik was toen ik geen vader was en hoe ik veranderde toen ik wel vader werd. Als je dat besef hebt, dan weet je ook hoe jongens met situaties omgaan. Daarom ben ik ook niet bang als wij in een dip terecht komen. Want daar halen die jongens zichzelf al razendsnel uit.”

,,Het is wellicht geen toeval dat de vier jongens die achterin lopen alle vier vader zijn en op deze manier met elkaar spelen.”

Daar was de wedstrijd tegen IJsselmeervogels misschien wel het ultieme bewijs van. Het was de vraag hoe FC Lisse zich zou herstellen na de eerste klap van het seizoen, de nederlaag tegen Scheveningen. Maar zonder problemen hielden de Lissenaren dus stand. Of de snelle wederopstanding aan het vaderschap ligt, dat wilde Van Boxel niet gelijk toegeven.

Papa’s
,,Het zijn inderdaad allemaal vaders, maar ook ervaren jongens die al wat jaartjes meelopen. We spelen vaak in dezelfde samenstelling en weten van elkaar waar we goed in zijn. En we zijn allemaal mondig en weten elkaar goed te coachen. Dat is heerlijk voetballen”, vertelt de oud-prof, die in de defensie doorgaans wordt geflankeerd door Niels Buijs, Tom Zoontjes en Roel de Goede.

De link met het vaderschap had Van Boxel in eerste instantie nog niet gelegd. ,,Ik snap wel wat hij (De Ruiter, red.) bedoelt. Het is wellicht geen toeval dat de vier jongens die achterin lopen alle vier vader zijn en op deze manier met elkaar spelen”, lacht Van Boxel tot besluit. Had De Ruiter het dus toch goed gezien.

Foto: Hubert Habers