Afgelopen zaterdag was de wedstrijd tegen ODIN’59 voor Lars Rauws alweer de tweehonderdste in FC Lisse-shirt. Een mijlpaal die maar voor enkele clubiconen van de Lissenaren is weggelegd. Roel de Goede (312), Rik Vermeulen (306), Leon van der Zwet (267), Ralph Polman (241) en Tom Zoontjes (216) gingen hem voor. Een fraaie prestatie dus van de nog altijd maar 26-jarige middenvelder.

Op één jaar in de jeugd bij Sparta na heeft Rauws altijd bij FC Lisse gespeeld. Van een broekie in de selectie is hij inmiddels uitgegroeid tot een ervaren speler. In die tijd heeft hij een enorme ontwikkeling doorgemaakt. „Je leert omgaan met bepaalde situaties en krijgt vanzelf veel meer rust aan de bal. Op een gegeven moment weet je wat voor keuzes je op sommige momenten moet maken.’’

 Die ervaring heeft hem gemaakt tot de speler die hij nu is. Enkele hoogtepunten voor hem waren de promotie naar de Tweede Divisie in het seizoen 2016/2017, maar ook de handhaving in de Topklasse het jaar daarvoor. Uiteraard is de degradatie van afgelopen voetbaljaargang een dieptepunt. Evenals zijn opgelopen blessure tegen Spakenburg. De ploeg waar hij meerdere herinneringen aan over heeft gehouden.

,,Tot we weer tegen die ploeg moesten”

„Mijn debuut was bij Spakenburg uit. Ik werd in 2010 door toenmalig trainer Misha Salden erbij gehaald, omdat er veel geblesseerden waren. De rest van de wedstrijden wisselde ik de bank bij ‘één’ af met spelen bij het tweede. Tot we toevallig weer tegen die ploeg moesten. Tegen Spakenburg thuis stond ik voor de tweede keer in de basis. Daarna heb ik bijna alles onafgebroken gespeeld tot mijn kruisbandblessure in het seizoen 2013/2014. Die liep ik toevallig genoeg ook op tegen de ploeg uit Bunschoten-Spakenburg.’’

Na die vreselijk lastige kwetsuur sukkelde hij een tijdje tussen bank en basis, maar inmiddels is hij weer altijd op het wedstrijdformulier te vinden. Wat onderhand heeft geleid tot het magische aantal van 200 wedstrijden. Hoe kijkt hij zelf tegen dit moment aan? „Het is een mooie waardering, maar tegelijkertijd hecht ik er nog niet zoveel waarde aan. Dit seizoen zijn er nog 22 potjes te spelen, dus die wedstrijden wil ik er graag aan toevoegen.’’

,,Misschien willen ze de selectie van een frisse wind voorzien”

Met die woorden lijkt het of Rauws al gelijk door wil om zoveel mogelijk wedstrijden te spelen voor het eerste elftal van de Lissenaren. Maar ondanks dat Rauws inmiddels tot een van de clubiconen is uitgegroeid, wil de middenvelder nooit ergens ‘zomaar’ vanuit gaan wat betreft een nieuw contract. „Het is natuurlijk de vraag of het van beiden kanten nog bevalt. Ik heb het heel erg naar mijn zin hier, maar de club moet ook verder willen met mij. Ik ga de gesprekken voor een nieuw contract volledig open in.”

Maar een clubman als Rauws willen ze toch niet kwijtraken in Lisse? ,,Misschien willen ze de selectie van een frisse wind voorzien, je weet het nooit. Eigenlijk focus ik me nu volledig op het huidige seizoen en dan zie ik het wel’’, redeneert Rauws. 

Nuchter
Het geeft zijn gedrevenheid goed en zijn nuchtere mentaliteit weer. Hij wil eerst gewoon zo goed mogelijk presteren met het elftal. Wat dat betreft loopt het dit jaar nog niet op rolletjes. De ploeg van Robbert de Ruiter staat op een dertiende plaats. Een plek waar de Lissenaren een jaar na de degradatie uit de Tweede Divisie niet op gehoopt hadden.

 „Ik ging er eigenlijk blanco in, want we zijn toch een aantal ervaren spelers kwijtgeraakt. Ik ben ervan overtuigd dat we uiteindelijk in het linkerrijtje belanden, maar tot nu toe is het een zeer matig seizoen. We moeten onszelf op alle fronten verbeteren. Vooral het aantal tegendoelpunten door middel van persoonlijke fouten is een aandachtspunt voor onze ploeg. Als dat verandert kunnen we als team grote stappen maken.’’

Foto: Hubert Habers

Tekst: Roy van der Meij

Lees ook: ‘Opnieuw sancties voor Bollenstreekclub na afsteken vuurwerk’