Vlak voordat we met de redactie vergaderen en het afgelopen voetbalweekend doornemen, doorloop ik de hoogtepunten op de velden van zaterdag en zondag eerst nog even in mijn hoofd. Mijn gedachten eindigen in een vrije val van onbegrip.

Het periodekampioenschap van Teylingen doet mij in eerste instantie goed. Een in twee jaar tijd totaal gerenoveerde ploeg, die zich van altijd tegen degradatiestrijdende laagvlieger heeft opgewerkt tot een team dat zich mag gaan meten om promotie naar de Eerste Klasse. Hulde aan trainer Marc van Wonderen. Al verdiend smaakmaker Jaap Zwetsloot ook een heel groot compliment over de manier waarop hij zijn ploeg dit jaar vaak bij de hand pakt.

Wederopstanding
Prachtig is ook de wederopstanding VVSB, dat zichzelf weer gevonden lijkt te hebben. Ondanks harde stoten tegen de kin, op bijna elke denkbare manier, is de club overeind gebleven en heeft het de focus weten te behouden op de prestaties tussen de lijnen. Knap. Als de klus in mei straks is geklaard en de Paars-gelen blijven toch nog in de Tweede Divisie, dan kan daar wat mij betreft geen klein feestje om worden gevierd, maar wordt het Noordwijkerhoutse carnaval nog een keer dunnetjes overgedaan.

Ik scroll nog even langs het nieuws van de keeper uit Hoofddorp die door een grensrechter knock-out werd geslagen. De gekken die vorige week op de vuist gingen bij de Krom na Katwijk – Rijnsburg, komen weer even bij me boven. Ook waren er dit weekeinde her en der (niet in de Bollenstreek) weer wat wedstrijden die het einde niet hebben gehaald. Agressief gedrag tegen de scheidsrechter was daar natuurlijk de aanleiding van. Wat apart om die zin zo neer te plempen, maar het kan helaas nog altijd.

‘Blijkbaar heeft zo’n tragische gebeurtenis als twee jaar geleden in Oostenrijk ons niet voldoende afgestompt’

Op een gegeven moment kom ik erachter, dat het vandaag ook de 22^ste verjaardag van Abdelhak Nouri is. Oud-teamgenoten van hem posten foto’s waarop zij samen met een stralende ‘Appie’ worden afgebeeld. Ze missen hem. Want de koning van Geuzenveld maakt zijn geboortedag helaas niet meer bewust mee.

Ik ben inmiddels in de vrije val van onbegrip beland. Blijkbaar heeft zo’n tragische gebeurtenis als twee jaar geleden in Oostenrijk ons niet voldoende afgestompt. Blijkbaar kunnen wij als er zoiets gebeurt wel massaal rouwen en onze steun betuigen op manieren waar ik twee jaar later nog steeds kippenvel van heb, maar lukt het ons nog niet om er op een zelfde collectieve manier lering uit te trekken.

Boodschap
De boodschap die de speelse Ajacied als geen ander uitdroeg: geloven, glimlachen en door voetballen. Altijd. Overal. Welke emoties zich ook meester van je proberen te maken. Als je een te harde schop krijgt. Wanneer je onderaan staat. Als je op de bank zit. Zodra de concurrent op winnen staat. Het verandert niets. Teylingen en VVSB hebben door hoe dat moet. Laten we het met z’n allen blijven proberen.

Het zou de intense liefde van Nouri voor het spelletje eindelijk volledig beantwoorden. En die van alle sieraden van de sport die wij hier in de streek helaas nooit meer op of om een voetbalveld zullen zien. Ik hoop op een zachte landing. Geloven, glimlachen en door voetballen.

Lees ook: ‘Droomweken voor Alkemade: ,,Super Trots”‘