Hij baalde misschien nog wel het meest van allemaal. Steunend op het muurtje bij de spelerstunnel op Nieuw Zuid sloeg Martijn de Zwart stilzwijgend de verrichtingen van zijn medespelers in de slotfase van het duel tegen Sportlust ’46 met afgrijzen gade.

De comfortabele 3-1 voorsprong was op dat moment al tot één goal teruggebracht en toen Martijn Jansen de Woerdense formatie in extremis met een rake kopstoot naast de koploper zette, was iedereen op Nieuw Zuid vol verbazing en teleurstelling.

Na afloop draaide de goalie de film van die voor hem en Quick Boys dramatische minuut nog maar eens terug. ,,Een paar spelers van ons appelleerden voor een handsbal op het middenveld, het spel ging echter gewoon door. Een steekpass was hierna voldoende om een speler van Sportlust (Stef Hoogveldt) vrij te zetten. Op zo’n moment moet je kiezen en kwam ik mijn doel uit. Vervolgens speelde hij de bal langs mij en tikte ik hem buiten de zestien aan. Of er zich op dat moment nog medespelers achter of naast me bevonden, kon ik niet beoordelen. Als de scheidsrechter dan rood trekt, weet je hoe laat het is.”

Schuldbewust
De Zwart accepteerde de sanctie van arbiter Van de Ketterij gelaten om schuldbewust de zijlijn op te zoeken. ,,Ik had op dat moment, ondanks mijn kaart, totaal niet het gevoel dat we dit nog zouden weggeven. Daardoor voelt dit gelijkspel nog eens extra zuur aan. En niet alleen voor mij. Dat we tegen zo’n ploeg punten verspelen is echt ongelooflijk”, was De Zwart zijn verbazing nog niet voorbij. ,,Er was eigenlijk niets aan de hand tot dat bewuste moment. Natuurlijk hebben we het als ploeg daarvoor ook niet allemaal goed gedaan, maar dan nog. Dit had echt niet mogen gebeuren”, treurde De Zwart na.

Van het feit dat de directe rood kaart voor hem consequenties heeft was de ‘boosdoener’ zich terdege bewust. ,,Vorige week bij Spijkenisse moest ik afhaken wegens ziekte. Nu hangt er mij uitgerekend voor de derby bij FC Rijnvogels een schorsing boven het hoofd. Die wedstrijd wil je als Katwijker natuurlijk altijd spelen. Dat betekent drie weken wachten voordat ik weer kan spelen, omdat er komend weekend ingehaald wordt en dat is balen!”

Foto: Hans van Duijn