En weer ging het voor Noordijk in de strijd om een plekje in de Derde divisie mis in de verlenging. Werd roodwit vorig seizoen bij ASWH in blessuretijd door een late gelijkmaker opgezadeld met een dramatisch verlopen verlenging. Dit keer verging het de ploeg van Andries Wendt niet veel anders. Door de 0-1 na negentig minuten dwong Noordwijk, na de 2-3 aan de Duinwetering een halfuur extra speeltijd af. Daarin ging het opnieuw mis. DOVO, dat in de slotfase van de reguliere speeltijd wankelde, hervond zich en wist op haar tandvlees de klus te klaren.

De uiteindelijke 3-1 nederlaag werd in de eerste verlenging ingeleid door Joshua Patrick die van dichtbij mocht intikken nadat een vrije trap met het hoofd was verlengd. Het was al de derde van de vier DOVO-treffers tot dan toe die uit een doodspelmoment vielen. Noodgedwongen diende Noordwijk hierna de deur achterin wijd open te zetten en van dat feit maakte de thuisploeg handig gebruik. Quincy Arends schoot met twee treffers in de tweede verlenging Noordwijks promotiedroom volkomen aan diggelen, na een duel dat voor hetzelfde geld ook heel anders had kunnen aflopen. Daar waren vriend en vijand het na afloop van dit spektakelstuk over eens.

,,Net als vorige week ontliepen de ploegen elkaar niets. Het is duidelijk een zaak van het dubbeltje dat de verkeerde kant oprolt voor ons.”

Lege handen
,,Nee, ik kan mijn jongens ook vandaag niets verwijten. Ze hebben er tot de laatste seconde keihard voor geknokt. Als het dan zo loopt voelt dat heel bitter aan,” verwoordde interim-trainer Andries Wendt kort na afloop zijn teleurstelling, terwijl zijn spelers stuk voor stuk volkomen gedesillusioneerd de kleedkamer binnendruppelden. ,,Het was een formidabel voetbalgevecht, net als een week eerder trouwens. Waarbij we helaas met lege handen staan. Jammer dat het voor ons zo gelopen is, want deze twee ploegen hebben over beide wedstrijden aangetoond op een hoger niveau thuis te horen.”

Met twee ploegen die er een twee uur durend spektakel van maakten, was het op sportpark Panhuis vanaf de eerste minuut smullen geblazen. ‘Aanvallen waar mogelijk,’ luidde het devies dat beide trainers hun discipelen deze avond hadden meegegeven. Die opdracht werd in de praktijk perfect uitgevoerd en dat leverde een box-to-box wedstrijd op waarin van alles gebeurde.

Een kans aan de ene zijde, leidde in talrijke gevallen bijna direct daarop tot een mogelijkheid voor de tegenstander. Dat er daarbij niet gescoord werd, mocht eigenlijk een wonder heten. Daarbij voerden passie en strijd de boventoon. Het werd daardoor net als in de heenwedstrijd een duel werd waarin het publiek voetbal kreeg voorgeschoteld zoals het bedoeld is. Technische hoogstandjes werden daarbij regelmatig afgewisseld met foutieve en onbegrepen passes. Dat laatste mede door het hoge tempo dat beide ploegen hanteerden. Noordwijk was daarbij voor de pauze via Ruperto Dorothea en Tjeerd Westdijk dichtbij een treffer, terwijl DOVO vooral via kopstoten van verdediger Mahdadi dreigde. Mustafa Amezrine stond echter steeds op de goede plek.

Raymond Manuputty in duel met matchwinnaar Joshua Patrick

Bloedstollend
Hetzelfde spelrecept werd ook na rust gehanteerd, waarbij Noordwijk na een uur spelen de druk steeds verder opvoerde. Uiteindelijk bracht het inbrengen van Denzel James de oplossing voor de bezoekers. Een hoge voorzet van de rappe aanvaller belandde op het hoofd van Emiel Wendt die de 0-1 binnenkopte. Noordwijk voerde de druk zo mogelijk nog wat verder op. DOVO kraakte in haar voegen, maar bezweek niet. De formatie van Gert Kruys overleefde een paar bloedstollende situaties, terwijl het zich aan de overzijde via met name Patrick ook danig roerde. De aanvaller claimde zelfs een strafschop na een vermeende overtreding en had in de slotseconden van de reguliere speeltijd de voor DOVO bevrijdende 1-1 op de schoen. De lat boven Amezrine bracht echter uitkomst.

,,In deze spiraal mogen we niet blijven hangen. Hoe teleurstellend deze avond ook verlopen is voor ons.”

De laatste reserves werden hierna in de verlenging door beide ploegen aangesproken. En ook nu kon het weer alle kanten op. Nadat een mogelijkheid voor Westdijk in rook was opgegaan, bewees Patrick aan de overzijde zijn waarde. Op aangeven van Arends was het uit een vrije trap van dichtbij wel raak. Met de moed der wanhoop ging Noordwijk hierna op zoek naar een volgend doelpunt, maar omdat de krachten langzaam wegvloeiden, bleek die opdracht een brug te ver. Wendt: ,,Bij ons ontbrak het vandaag vooral aan de laatste pass. Dat heeft ons uiteindelijk de das omgedaan. Net als vorige week ontliepen de ploegen elkaar niets. Het is duidelijk een zaak van het dubbeltje dat de verkeerde kant oprolt voor ons.”

Tekortkoming
De deceptie kon niet groter zijn voor de ploeg die een jaar geleden op bijna identieke wijze onderuit ging en daardoor promotie miste. Dorothea, die met name na de pauze kwistig met slimme passjes strooide, stak de hand daarbij in eigen boezem. ,,Dat het niet gelukt is heeft vooral te maken met het feit dat je de kansen niet benut. Dan ben je blijkbaar toch niet goed genoeg. Daarnaast helpt het natuurlijk ook niet als we uit drie spelhervattingen doelpunten tegenkrijgen. Het is nu aan ons om het volgend jaar echt te laten zien. Dan moet het hoe dan ook gebeuren. In deze spiraal mogen we niet blijven hangen. Hoe teleurstellend deze avond ook verlopen is voor ons.”

DOVO – Noordwijk 3-1 w.n.v. (0-0). 78. Wendt 0-1, 100. Patrick 1-1, 113. Arends 2-1, 118. Arends 3-1

Noordwijk: Amezrine, Manuputty, Smith, Le Congé, Bröcker, Gonçalves (65. James), Hoogerwaard (105. Borsboom), Dorothea, Wendt, Lomis (25. Duindam), Westdijk.

Foto’s: Orange Pictures