Het kon zaterdag niet mooier voor Foreholte. De Voorhouters wonnen van Alphen met 0-2. Daardoor wist het zich veilig te spelen op de laatste speeldag en kon het passend afscheid nemen van de spelers die stoppen in de Voorhoutse selectie. Dat de Voorhouters absoluut niet de nacompetitie in wilden, was duidelijk na afloop van de wedstrijd. Verschillende quotes als ‘eindelijk vakantie’ of ‘niet meer trainen’ werden de lucht in geslingerd.
Alphen, dat al gedegradeerd was, probeerde in zijn laatste thuiswedstrijd het leven van de Voorhouters zuur te maken. Met veel mensen achter de bal wilden ze er via de counter snel uitkomen. Dat was voor de rood-witten nog wel lastig vond ook IJzendoorn.
„We moesten langzaam en gecontroleerd naar de 0-1 voetballen. In het eerste half uur schoten we twee keer op de paal en dan viel de goal niet. Gelukkig maakten we in de 42ste minuut de eerste goal via Toni Arroyo. Daardoor gingen we met een goed gevoel de rust in.”
Open kaart
De druk stond echter nog vol op de ketel voor Foreholte, want de tussenstanden op de andere velden waren erg ongunstig. Laakkwartier stond halverwege al met 3-0 voor. Dat betekende dat de ploeg uit Voorhout moest winnen, anders zou de ploeg gedoemd zijn tot het spelen van nacompetitie.
„Ik vond het persoonlijk heel fijn dat ik in de rust de tussenstanden kreeg te horen in de kleedkamer.”
IJzendoorn wilde in de rust naar zijn spelers open kaart spelen. „Ik wilde dat mijn ploeg wist waar ze aan toe waren. Daardoor konden ze daar naar handelen in het veld. Ik heb aangegeven dat de tussenstanden zodanig zijn dat we moesten winnen en dat hebben we gelukkig ook gedaan.“
Spits Arroyo vond dat zijn trainer daarin een goede beurt had gemaakt. „Ik vond het persoonlijk heel fijn dat ik in de rust de tussenstanden kreeg te horen in de kleedkamer. Laakkwartier stond al met 3-0 voor in de rust, daardoor kregen wij juist een extra boost om de overwinning binnen te slepen.”
In de tweede maakte Foreholte het karwei af. De ploeg bleef kansen creëren en was nadrukkelijk op zoek naar de bevrijdende 0-2. Die kwam er ook via opnieuw Toni Arroyo die een voorzet van Pim Spreeuw mooi binnen werkte. Daarmee was de wedstrijd halverwege ook gedaan, want de Alphenaren waren op één goede kans na, niet gevaarlijk.
Zo kwam er een einde aan een heel seizoen bibberen en tandenknarsen voor alle Voorhouters. Uiteindelijk had de ploeg zich na de winterstop goed herpakt en dat omgezet naar directe handhaving. Met de Kerst stond de ploeg nog stijf onderaan met zes punten. Na de winterbreak leefde de ploeg op en kwam het tot een puntentotaal van zevenentwintig.
,,Zoals de jongens ook zongen in de kleedkamer: ‘nooit meer IJzendoorn jalala.'”
De rood-witten wilden het liefst de wedstrijd zo vroeg mogelijk in het slot gooien, vertelde aanvaller Arroyo na afloop. „In de rust zeiden we tegen elkaar dat we niet achterover moesten gaan leunen, straks krijg je de 1-1 nog tegen in de 88e minuut. We gingen vol voor de 0-2 en eigenlijk daarna voor de 0-3.”
Afscheid
Omdat de 0-2 al halverwege de tweede helft op het scorebord stond, kon er ook afscheid worden genomen van de spelers die gaan stoppen bij de Voorhouters. Éen voor één werden ze naar de kant geroepen door Marcel IJzendoorn. Eerst Tom Bleijswijk, daarna Bas Jongbloed en als laatst Mink Schinkelshoek. Het toegestroomde Voorhoutse publiek schonk de jongens een warm applaus.
Maar ook IJzendoorn vertrekt zelf na vier jaar Foreholte naar FC Boshuizen. Een mooi einde voor de coach. „De cirkel is nu rond. Zoals de jongens ook zongen in de kleedkamer: ‘nooit meer IJzendoorn jalala’. Dat is natuurlijk grappig om te horen. Dat geeft ook een signaal af naar mij dat ik als trainer goed in de groep lag”, knipoogde de coach tot besluit.
Alphen – Foreholte 0-2 (0-1). 42. T. Arroyo 0-1 67. T. Arroyo 0-2
Foreholte: Guyt, Schinkelshoek (88. O. Arroyo), Van der Zwaan, Roukema, Spreeuw, Jongbloed (84. Geerlings), Tijsen, Bleijswijk (82. Nolles), T. Arroyo, Admiraal.
Tekst: Roy van der Meij
Archieffoto: Jeannette Kloet
Lees ook: ‘Competitiewedstrijd slechts bijzaak bij afscheidsfeestje SJC-iconen’