De matige resultaten die VVSB dit seizoen boekt, gaan ook Bas Ruigrok aan het hart. De middenvelder, die twee seizoenen geleden een punt achter zijn carrière bij de paars-gelen zette, is nog altijd recreatief actief op sportpark De Boekhorst. ,,Een heel ander niveau, maar de wil om te winnen is nog altijd onverminderd groot”, vertelt Ruigrok. 

Zijn weg naar het vlaggenschip van ‘De Bavo’ verliep via Concordia Hillegom en Van Nispen. Daarbij verdeelde hij dat pad steeds keurig over twee seizoenen. ,,Na twee jaar in het eerste elftal van Concordia, ben ik overgestapt naar Van Nispen. Hoewel ik uit Hillegom afkomstig ben, woonde ik al snel in het buitengebied en voelde ik me daardoor meer verbonden met De Zilk omdat daar veel van mijn vrienden woonden.”

,,Na twee jaar Van Nispen wilde ik in 2008 mijn kans wagen bij VVSB, dat toen nog in de Hoofdklasse speelde. Dat betekende een flinke stap vooruit, waardoor ik opnieuw twee jaar nodig had om mijn doel te bereiken. Dat ging echt niet zonder slag of stoot, maar uiteindelijk lukte het me om mijn doel te bereiken. Het is dus veel meer dan aanhaken geworden”, blikt de inmiddels 33-jarige medewerker van een bloembollenbedrijf terug op die periode.

Hoog niveau
Eenmaal beland in het eerste elftal droeg de verdedigende middenvelder volop bij aan de successen van de Noordwijkerhoutse formatie. ,,In het begin, in het tweede, speelde ik met alleen maar Noordwijkerhoutse jongens, waarvan er een aantal dicht tegen het eerste aanhingen. Dat team was in het seizoen ervoor kampioen van Nederland geworden bij de reserve-elftallen.”

,,Het niveau was dan ook best hoog, maar als we dan weer een keer meetrainden met het eerste elftal, besefte ik dat er nog wel een paar stappen gemaakt moesten worden door mij. Met veel jongens waarmee ik in die tijd speelde, voetbal ik nu voor het tweede seizoen trouwens nog in Zaterdag 3.”

,,Aan het einde van het seizoen 2016-2017 heb ik bewust afscheid genomen van de A-selectie.”

,,Met succes, want naast het kampioenschap, pakten we vorig jaar ook de beker en ook nu staan we opnieuw bovenaan. Niet vreemd overigens, want we spelen al heel lang met elkaar en het zijn stuk voor stuk nog altijd goede voetballers. Ook ‘Vla’ (Jozic, red.) is er dit seizoen bijgekomen en daarnaast lopen er jongens als Johan Koot, Wouter van de Reijdt en Chris Kokkelkoren rond, om er maar een paar te noemen.”

Venray
De echte doorbraak volgde voor Ruigrok in het seizoen 2009-2010. Uitgerekend in het jaar waarin VVSB zich plaatste voor de Topklasse. Met hangen en wurgen overigens. Een plek bij de eerste vier zat er dat seizoen niet in, maar omdat de nummers vijf en zes zich zouden plaatsen voor de play-offs, werd dat de uiteindelijke doelstelling.

Na een sterke eindsprint met vier punten uit de laatste twee duels eindigde paars-geel knap als vijfde, waarna VVSB samen met Venray in een tweekamp diende uit te maken welke club zich topklasser mocht gaan noemen. ,,De thuiswedstrijd wonnen we met 2-0, maar anders dan de uitslag deed vermoeden, hadden we het heel lastig. Omdat Venray een paar goede mogelijkheden kreeg, maar desondanks niet scoorde, rolde er een riante zege uit de bus, maar echt gerust waren we niet voor de return.”

Archiefbeeld: bart Duindam aan de bal in de beslissingswedstrijd in Venray 

Het tweede duel in Limburg ging echter aan de neus van Ruigrok voorbij. Oorzaak: het dertigjarig huwelijksfeest van zijn ouders dat werd gevierd met een vakantie voor het hele gezin in Turkije. ,,En die trip was al maanden eerder gepland. In je leven moet je keuzes maken en die stond voor mij vast. Hoe moeilijk ik het ook vond.”

,,Ik weet nog wel dat ik tijdens de uitwedstrijd telefonisch contact had met Arno van der Voort, maar na de 1-0 voor Venray sloegen ook daar de zenuwen flink toe. ‘Bel maar niet meer. Ik hou je zelf wel op de hoogte’, zei Arno tegen me. Het was echt heel spannend. Je kunt beter zelf spelen, want dan heb je het idee dat je er iets aan kan doen. Nu was ik machteloos en heel ver weg. Je hebt er nul komma nul procent invloed op. Gelukkig bleef het bij die ene goal en mochten we ons topklasser noemen.”

Basis van de successen
VVSB, nu al negen seizoenen op het hoogste amateurniveau aanwezig, zette de succesreeks hierna voort. Ruigrok bewaart er uitstekende herinneringen aan. ,,Aan het einde van het seizoen 2016-2017 heb ik bewust afscheid genomen van de A-selectie. Het was tijd voor andere dingen na negen seizoenen VVSB.”

,,Het was altijd een team van technici en harde werkers. Die mix was ideaal en vormde de basis van de successen die we hebben geboekt.”

,,Bijna twee jaar geleden is onze zoon Teun geboren en privé en werk vroegen om voorrang. Suus en ik genieten dan ook volop van dat ventje. Van mijn afscheid heb ik dan ook nog geen moment spijt. Die jaren in het eerste, en met name de bekersuccessen met als ultiem hoogtepunt de halve finale bij FC Utrecht heb ik van zeer dichtbij mee mogen maken.”

,,Dat blijft, net als het bereiken van de Topklasse en de Tweede Divisie, altijd staan. Mijn keuze om het bij VVSB te gaan proberen is daarmee een juiste geweest. Het was altijd een team van technici en harde werkers. Die mix was ideaal en vormde de basis van de successen die we hebben geboekt.”

Besef
Het uiterst matige seizoen waaraan zijn club tot nu toe bezig is baart ook Ruigrok zorgen. Toch heeft hij de hoop op een goede afloop nog lang niet opgegeven, integendeel. ,,Voor veel mensen was VVSB allang dood en begraven. Voorafgaand aan het seizoen had ik met deze selectie in gedachte niet verwacht dat ze in deze situatie terecht zouden komen. De realiteit is echter anders.”

,,De winst op Excelsior Maassluis van vorige week moet dit keer wel een vervolg krijgen. Die heeft alleen maar zin gehad als er zaterdag tegen Koninklijke HFC opnieuw gewonnen wordt. Dat wordt zonder meer een hele belangrijke wedstrijd. Opnieuw thuis en er kan niet anders dan op de volle winst worden ingezet.”

,,De positie op de ranglijst vergt een ander soort voetbal voetbal en daar moet iedereen vanaf nu voor de volle honderd procent van doordrongen zijn. Succes is nooit gewoon. Dat is lastig voor een team dat ook andere tijden heeft gekend en een wedstrijd daardoor anders benaderde.”

,,Als het besef er de laatste tien wedstrijden elke keer is, dat passie, strijd en beleving voorop moeten staan, komt het goed. Mooi voetbal telt nu even niet. Bovendien vallen er gewoon nog dertig punten te verdienen. Ik weet dat het allemaal klinkt als een cliché, maar zo is het wel”, sluit Ruigrok af.

Foto’s: Tino Stulen

Lees ook: ‘Mamedov en Schet worden als laatste gekozen bij Katwijk’