Eef Schoneveld debuteerde als achttienjarige in oktober 2000 in het vlaggenschip van Quick Boys. Het was het begin van een langdurige carrière die hem uiteindelijk via FC Rijnvogels weer terugvoerde naar Nieuw Zuid. Daar is de clubman momenteel nog altijd actief als speler, supporter, (linie)trainer bij de Quick Boys-jeugd, en vader van zoon Ephraïm die er in de jeugd speelt.
,,Hoewel ik destijds om sportieve redenen de overstap naar De Kooltuin heb gemaakt zal Quick Boys altijd mijn club blijven”, steekt Schoneveld van wal. Toch was het nog maar de vraag of hij voor het voetballen zou kiezen. In zijn jeugdjaren was (beach)surfen voor hem minstens zo belangrijk. Het ‘surfvirus’ kreeg hij mee van zijn vader en zijn beide broers Jaap en Corniels.
,,Twee sporten op niveau beoefenen was teveel van het goede. Daarom heb ik heb lang getwijfeld welke keuze ik zou maken. Uiteindelijk heb ik toch vol overtuiging voor het voetbal gekozen.”
Kiezen
In een interview van jaren geleden stak Schoneveld zijn liefde voor het surfen niet onder stoelen of banken. ‘Het is het mooiste dat er is. Misschien nog wel mooier dan scoren tegen Katwijk,’ liet Schoneveld destijds optekenen. ,,Heb ik dat echt gezegd?”, vraagt de voormalige verdediger zich zestien jaar later af.
,,Dat moet dan in de tijd geweest zijn dat ik nog altijd twijfelde waar ik voor zou kiezen. Uiteindelijk is het me ook nog gelukt om tegen Katwijk te scoren en dat is voor een echte Quick Boyzer natuurlijk niet verkeerd.”
,,Die dag heeft Dirk Kuyt in het oefenduel op Nieuw Zuid niet gescoord.”
Schoneveld, die in de eerste jaren van zijn voetbalcarrière als ‘beachboy’ door het leven ging, veroverde al snel een basisplek in het eerste elftal, om enkele jaren later twee kampioenschappen op rij in de wacht te slepen. ,,Hoogtepunt was natuurlijk de landstitel in 2004. In een een team waarin heel veel eigen jongens speelden. Echt een heel hecht collectief. Gaaf om mee te maken.”
,,Toen Quick Boys in 1992 kampioen werd, was ik er als elfjarig ventje bij. Nu was ik zelf één van de spelers. Met je eigen club zoveel succes boeken is natuurlijk het mooiste dat er is.”
Extraatjes
Ook andere herinneringen komen in het gesprek weer bovendrijven. Het bereiken van de laatste zestien in de beker en bekerduels tegen FC Twente, Willem II en NAC met onder andere Blaise N’Kufo en Frank Demouge als tegenstanders. ,,Ook een oefenduel tegen Oranje op Nieuw Zuid is er zo eentje.”
,,Die dag heeft Dirk Kuyt niet gescoord. Dat blijft natuurlijk ook een leuke herinnering. Na 75 minuten zat het er in die wedstrijd voor mij op. Van 0-3 werd het daarna nog snel even 0-7″, blikt Schoneveld, in het dagelijks leven box-chef op Veiling Flora, met plezier terug.
Goed afgelopen
Als voetballer was Schoneveld een echte mandekker. De spits van de tegenpartij uitschakelen was hem op het lijf geschreven. En altijd met het mes op tafel. Het leverde hem zelfs ooit een gescheurde milt op na een ongelukkige botsing in een oefenduel tegen KRV. ,,Dat is na een spoedoperatie gelukkig allemaal goed gekomen. Terug op mijn ‘plekkie’ speelde ik doorgaans naast Brian Mussche of Raymond Flaton. Dat was lekker voetballen.”
Na de gloriejaren op Nieuw Zuid brak er een mindere periode aan voor Quick Boys. ,,Het tij keerde. We misten in 2010 de Topklasse en er kwam een nieuwe generatie voetballers aan. In die tijd schipperde ik al tussen het eerste en het tweede. Om die reden ben ik in 2010 verkast naar FC Rijnvogels.”
,,Daar heb ik lang over na moeten denken overigens. Je gaat niet zomaar weg bij je eigen club. Bovendien was mijn vader toen net overleden. Dat was een enorme klap voor me, maar ik wilde toch graag laten zien wat ik nog kon. Jan Schaap, Bennie van Fruchten, Glen van Dam, Orlando Ouwehand en Peter Timmermans maakten toen dezelfde stap.”
,,De meesten hebben daar niet zo lang gespeeld als ik. Daarom heb ik daar de promotie naar de Hoofdklasse wel meegemaakt. FC Rijnvogels is een warme club met een andere beleving dan ik gewend was. Een andere wereld, ja. De druk is er niet zo groot. Meer gemoedelijk. Ik voelde me er thuis en heb er echt een toptijd gehad. Om die reden kom ik er ook nu nog. Het is toch een onderdeel van je leven geworden.”
,,Toch heb ik op verzoek eerst nog een jaartje in het tweede gespeeld onder Sjaak Polak.”
Bij FC Rijnvogels kreeg Schoneveld steeds vaker last van een enkelblessure. Een stukje zwevend bot speelde steeds meer op. Dat leverde hem de nodige pijn op. ,,Ik heb ook altijd op kracht gespeeld. Dat speelde me ook parten, denk ik nu. Op een gegeven moment ga je je dan afvragen of het dat allemaal wel waard is. Je wilt over twintig of dertig jaar toch ook nog normaal uit de voeten kunnen.”
Toevoegen
Nu is er vooral tijd voor het gezin en om nog zelf lekker een balletje te trappen met zijn oud teamgenoten in Quick Boys 4. ,,Toen ik terugkeerde bij de club kwam ik heel veel van van mijn oud-teamgenoten weer tegen. Met name Bennie (Van Fruchten, red.) is een echte boezemvriend van me geworden.”
,,Toch heb ik op verzoek eerst nog een jaartje in het tweede gespeeld onder Sjaak Polak. Daarna werd het het vierde elftal met veel jongens waarmee ik altijd heb gespeeld. Momenteel ben ik ook nog linie-trainer bij Quick Boys. Dan loop ik mee met een jeugdelftal om te kijken wat ik als oud-verdediger kan toevoegen.”
Vol trots vertelt Schoneveld over zijn zoon Ephraïm die intussen de eerste stappen op Nieuw Zuid heeft gezet. ,,Daar ben ik graag bij en zo gaat het sportieve ook over van vader op zoon. Net zoals dat bij mij het geval was. Diana en ik hebben onze zoon als een eerbetoon naar mijn vader vernoemd.”
,,Hem te zien voetballen in de jeugd van Quick Boys wil ik niet missen. Op die manier zit mijn week aardig vol. Door de weeks vroeg opstaan, de jeugd van Quick Boys, zelf spelen en bij mijn zoon kijken. En als het even kan een wedstrijd van het eerste meepikken. Een trainer schuilt er niet in mij. Ik ben tevreden met de manier waar ik nu met sporten bezig ben. En uiteraard is er naast de sport mijn gezin. Onze dochter Levien is pas drie, maar ook die wil je zien opgroeien. Het is mooi zo.”
Foto: Orange Pictures
Lees ook: ‘Hoe is het met: Pascal Zoet’