Ruim veertien jaar geleden vertrok hij van Sportpark Middelmors na zeven seizoenen onafgebroken het doel te hebben verdedigd. Nu, eind 2018, is Lennert Hegie nog altijd actief op de velden. Behalve als keeperstrainer bij Concordia Delft en het JO-19 team van het Haagse Quick neemt Hegie in geval van nood ook nog als stand-in plaats tussen de palen bij de (zondag) tweedeklasser uit Delft. Voetbal blijft mede daardoor als een rode draad door zijn leven lopen.

De carrière van Hegie (45) begon begon in het shirt van het inmiddels opgeven RVC in Rijswijk. Vervolgens was Feyenoord vanaf de de C-junioren tot en met het tweede team het volgende tussenstation. Via Wilhelmus en opnieuw RVC belandde Hegie in de zomer van 1997 op Middelmors.

Onder achtereenvolgens Henk Wisman, Cock Jol, Wim Schaap en Ted Verdonkschot was dat Rijnsburgse sportpark zeven jaar lang zijn keepersdomicilie. Een periode waar in 2004 abrupt een einde kwam. Voor Hegie was de de chemie tussen Verdonkschot en hem onvoldoende om langer te blijven samenwerken.

4000 toeschouwers
,,Jammer”, blikt Hegie nu terug op dat besluit. ,,Maar het was weloverwogen genomen. Dan moet je je conclusies trekken en dat heb ik ook gedaan. Als het anders had gelopen had ik bij Rijnsburgse Boys mijn voetbalpensioen misschien wel kunnen halen. Het is nu eenmaal zo dat je naast je eigen prestaties ook altijd afhankelijk bent van bijvoorbeeld zaken als trainers of de manier van begeleiding.”

,,Bij mijn vertrek stond het geraamte van het later zo succesvolle team er al. Natuurlijk had ik daar graag onderdeel van uitgemaakt. In dat opzicht was het zeker jammer, maar het is mijn eigen keuze geweest. Trouwens, om te presteren moet je het allereerst naar je zin hebben. Ik kom nog weleens bij de club en dan word ik altijd met open armen ontvangen. Dat zegt in mijn ogen voldoende”, vertelt het Hoofd Juridische Zaken, Dienst Stadsbeheer van de gemeente Den Haag.

,,Keepen was altijd al een vak, maar wordt nu ook als zodanig erkend. Het wordt voor vol aangezien.”

Bij Rijnsburgse Boys maakte Hegie kennis met de beleving die er in de Duin- Bollenstreek rond het voetbal heerst. Een kennismaking die hem uitstekend beviel. ,,Met name de vele derby’s waren natuurlijk prachtig om te spelen. Ik debuteerde voor 4.000 toeschouwers in een uitwedstrijd bij Quick Boys.”

,,Het voetbal leeft er enorm en op een gegeven moment ben je er vanzelf onderdeel van. Je wordt in zo’n sfeer eigenlijk ook een Rijnsburger. Ik ben in mijn Rijnsburgse periode bovendien tot amateurkeeper van Nederland uitgeroepen en heb daar alles bij elkaar zeven mooie jaren beleefd. Weliswaar zonder hoofdprijzen, maar toch….”

Nederlands Studentenelftal
Na Rijnsburgse Boys duurde het nog negen seizoen voordat de altijd stijlvol en zonder fratsen keepende Hegie op 39-jarige leeftijd de keepershandschoenen verruilde voor het trainersvak. Zoals eerde beschreven zoekt hij in geval van nood nog steeds zijn plek onder de lat op. Zoals dat dit seizoen al gebeurde bij tweedeklasser Concordia Delft.

,,En nog altijd met dezelfde insteek als vroeger. Zowel qua voorbereiding als beleving tijdens de wedstrijd”, klinkt het enthousiast. ,,Als ik er op terugkijk, kan ik zeggen dat het een rijke carrière is geweest. Naast de clubs waarvoor ik uitkwam ben ik ook geselecteerd geweest voor diverse Jong Oranje-teams en speelde ik met het Nederlandse Studentenelftal.”

,,Pas op 39-jarige leeftijd ben ik gestopt. Na Rijnsburgse Boys volgden er drie seizoenen FC ‘s-Gravenzande en eenzelfde periode bij Capelle. Quick was daarna mijn eindstation. Niet gek toch? Hoewel ik beide kruisbanden heb afgescheurd, is daar operatief niets aan gedaan. Dat euvel heb ik met spierkracht op kunnen vangen.”

Jesper (links) en Sven Hegie: de voetballende -en keepende- zoons van Lennert

Wat voor Hegie, terugdenkend aan Rijnsburgse Boys, altijd blijft hangen is die met 3-2 verloren bekerwedstrijd bij AZ. ,,Daar stonden we kort voor tijd nog altijd verdiend met 0-2 voor. Om alsnog alles weg te geven. Een ander, mooier moment, was het winnen van de finale om de voormalige NUON Cup tegen VVSB. In de noodzakelijk geworden strafschoppenserie stopte ik vier van de vijf Noordwijkerhoutse pingels.”

,,Een echte penaltykiller was ik nooit. Mijn ploeggenoten misten er die middag trouwens ook een paar, anders had het nooit zo ver gekomen”, lacht Hegie nog om die fameuze serie. Om er vervolgens serieus aan toe te voegen: ,,Ik heb wel een paar beslissende strafschoppen weten te keren.”

,,De mooiste was helemaal op het einde bij Quick toen ik in de laatste minuut degradatie voorkwam door een Wilhelmus-penalty te stoppen. Daar is geen echt recept voor en er zit ook geen geheim achter. Het is een gevoel, geen theorie. In combinatie met een goede voorbereiding natuurlijk. Per ongeluk ging het nooit. Soms wist ik gewoon waar die bal kwam en dat ik die, voordat er werd geschoten, zou pakken.”

‘Keepen is een vak’
Als keeper wist Hegie al op jonge leeftijd wat hij wilde. Daarbij stonden gedrevenheid, verantwoordelijkheidsgevoel en een grondige wedstrijdvoorbereiding voorop. Iets dat hij als keeperstrainer graag overbrengt op de jeugd. ,,Een keeper is toch een apart geval. Het is tegenwoordig allemaal anders als doelman. Keepen was altijd al een vak, maar wordt nu ook als zodanig erkend. Het wordt voor vol aangezien.”

,,Vroeger was het bij een training bij wijze van spreken acht ballen op een rij en vervolgens knallen en duiken maar. Nu is er ook voor de keeper aandacht voor alle facetten. De begeleiding is op alle fronten steeds professioneler. De nadruk ligt daarbij steeds meer op een combinatie van vormen als techniek, kracht en loopscholing.”

,,De zaterdagen zitten daardoor altijd flink vol. Dat is weleens rennen en vliegen.”

,,Bovendien kun je als keeperstrainer tegenwoordig via internet voldoende oefenstof vinden om aan je repertoire toe te voegen. Als keeper wil je een ‘puntenpakker’ zijn voor je elftal. Daarnaast moet je zien te leren van fouten. Een beslissende fout van een doelman weegt altijd zwaarder dan bij een veldspeler. Dan krijg je echt de wind van voren.”

,,Dat is mij uiteraard ook weleens overkomen. Het zou gek zijn als het allemaal foutloos ging. Dat bestaat niet. Het gaat er om wat je met je fouten doet”, doceert de huidige keeperstrainer van Quick JO-19 en Concordia Delft.

Zoons
Daarnaast is Hegie als bestuurslid Technische Zaken bij Concordia actief. Dat levert naast werk en gezin, waarin zijn voetballende zoons Jesper en Sven ook nog eens de nodige aandacht opeisen, van hem en echtgenote Sabine, een druk leven op. ,,Met alle plezier overigens, maar de zaterdagen zitten daardoor altijd flink vol. Dat is weleens rennen en vliegen.”

Je wilt de jongens allebei zoveel mogelijk zien spelen. Jesper keept bij Quick JO-15. De appel valt blijkbaar niet ver van de boom. Daarnaast speelt Sven als linksback bij Concordia JO-13. En allebei net zo gedreven als ik”, aldus de duidelijk trotse voetbalvader.

,,Ik haal nog zoveel plezier uit het voetbal dat ik er niet over pieker om te stoppen. Vooraf ben ik altijd met de komende wedstrijd bezig. Noem het gerust gedrevenheid of positief fanatisme. Als keeper wil je altijd een stabiele factor zijn. Met name door gerichte coaching. Dat geef ik nu mee aan de keepers die ik train”, klinkt het tot slot uit de mond van voetbaldier Hegie.

Foto’s: Lennert Hegie

Lees ook: ‘Talentvolle keepers blijven langer bij Rijnsburgse Boys’