„Oh gaan we beginnen met het interview, dan moet ik even schakelen’’, zegt Dirk Hoekstra lachend. Het tekent de verdediger. Altijd met een grote glimlach op zijn gezicht, maar serieus wanneer het moet. De 21-jarige voetballer klopt dit seizoen wel degelijk op de deur bij de ploeg van Steef Roodakkers en mocht in de eerste paar wedstrijden van het jaar als rechtsachter in de basis beginnen.

„Ik heb een lekkere voorbereiding gedraaid’’, klinkt het blij uit de mond van het jeugdproduct van de Sassenheimers. „Ik heb een beetje geluk gehad dat Jordly Petronia en Ben van der Lans toen geblesseerd waren, maar zodoende heb ik kunnen laten zien wat ik kan.’’

Minder snel
Daardoor groeit het vertrouwen van Hoekstra en merkt hij dat hij meer onderdeel is geworden van de groep. Medespelers komen naar hem toe en de rechtsachter, die ook centraal achterin uit de voeten kan, voelt meer binding met de spelers om zich heen. Daarnaast is de werkwijze van Roodakkers, de nieuwe trainer dit seizoen, fijn voor de jongeling.

„Deze trainer laat ons discussiëren. Ik heb mezelf ook voorgenomen om meer mijn mening te geven als ik het ergens niet mee eens ben. Steef luistert namelijk naar iedereen. Hij kan soms ook hard zijn, maar dan valt het te accepteren.’’

„Ik ging er een beetje vanuit dat ik dat wel even zou ‘fixen’.’’

Hoekstra wil daarmee niet zeggen dat de vorige coach, Henk Wisman, fout was, want daar leerde hij naar eigen zeggen weer op een andere manier van. Inmiddels is de student Toegepaste Wiskunde bezig aan zijn derde seizoen bij de senioren. Waar de jongeling in eerste instantie verwachtte dat hij zich wel even in de basis zou spelen, kwam hij er snel achter dat zoiets niet zomaar lukt.

„Ik ging er een beetje vanuit dat ik dat wel even zou ‘fixen’. Waarom ik dat dacht? Als ik bij het eerste keek, ging ik mezelf vergelijken met de andere verdedigers. Ik had het gevoel dat ik hun uit het elftal kon houden. Maar daar kwam ik in mijn eerste jaar snel van terug’’, zegt Hoekstra lachend.

Doorstroming
Waar hij generatiegenoten Steven Wajer, Toon Zwetsloot, Joey van den Berg en Marc de Kruijs al eerder een basisplek zag afdwingen, moest Hoekstra wat langer wachten. Toch frustreerde dat de jonge verdediger niet.

„Ik heb ook veel plezier gehad in het tweede. Als verdediger is het nou eenmaal wat moeilijker om je plekje te bemachtigen in het elftal. Trainers willen toch graag wat ervaren gasten achterin om wat zekerheid in te bouwen. Daarnaast kon ik veel leren en zag ik veel positieve dingen gebeuren rondom de club.’’

Niemand doet dat tegenwoordig meer, maar voor mij is het heel speciaal.’’

Daarmee doelt Hoekstra op de doorstroming van de jeugd naar de selectie. De 21-jarige verdediger denkt dat het in de toekomst absoluut mogelijk moet zijn om bijna het hele eerste elftal uit de eigen opleiding te laten komen. Daarvoor wordt nu de basis gelegd.

„Er zijn steeds meer jongens die doorstromen. De jeugd wordt nu echt goed opgevangen en als er iets aan de hand is, kunnen ze dat vragen bij een zogenoemde ‘buddy’. Dat zijn gasten als Mike Boelee. Zo komen ze simpeler in contact met andere jongens.’’

Ritueel
Voorlopig moeten de vele eerstejaars senioren in het tweede elftal eerst maar eens hetzelfde traject afleggen als Hoekstra zelf. Aanstaande zaterdag wacht de club uit Sassenheim de derde competitiewedstrijd tegen Harkemase Boys. Wanneer de verdediger zaterdag zijn opwachting maakt, zal hij zoals altijd hetzelfde ritueel volgen.

„Dat is ter nagedachtenis aan mijn vader die een aantal jaar geleden is overleden. Hij speelde ook in het eerste bij Ter Leede en zei altijd: ‘Kicksen en scheenbeschermers aan en shirt in de broek’. Niemand doet dat tegenwoordig meer, maar voor mij is het heel speciaal. Voordat de wedstrijd begint, denk ik dan ook altijd even aan hem.’’

Foto: Hans Schalk

Lees ook: Leonard blikt vooruit op derby: ,,Ik kan me voorstellen dat de lezers zich hieraan vasthouden..”