Op het randje van zijn doorbraak besloot Tom Enthoven een week geleden een paar stappen terug te doen. Het jeugdexponent van FC Lisse maakte vorig seizoen zijn debuut in de Tweede Divisie in het cruciale duel om lijfsbehoud tegen De Treffers (2-1 winst). Daarna bleef hij lange tijd in de basis staan, mede vanwege blessures in de achterhoede. Dit seizoen in de Derde Divisie liggen zijn kaarten anders. 

Even leek het er op dat de verdediger niet meer weg te denken was aan de linkerkant van de verdediging van de ploeg van Robbert de Ruiter. De jongeling greep vorig seizoen in de laatste weken van de Tweede Divisie zijn kans en oogde als een betrouwbare achterhoedespeler. Eentje waar Lisse de komende jaren veel plezier aan zou beleven. Het balletje rolde alleen wat anders.

Conclusies trekken
Dit seizoen kwam de Nieuw-Venneper in de Derde Divisie ‘slechts’ vijfmaal in actie. Normaal gesproken doen jonge talenten speelritme op in het tweede elftal, maar ook dat zat er vaak niet in voor hem. Met zijn werk en studie bedrijfskunde erbij waren de dagen al redelijk vol voor de verdediger. Omdat de speelminuten er niet waren, besloot hij om de knoop door te hakken: een vertrek op Ter Specke.

,,Het is een combinatie van factoren, dus dan gaat voetbal naar het tweede plan en de focus op mijn studie.”

,,Als ik alles had gespeeld, had ik misschien een andere keuze gemaakt”, zegt hij nu voorzichtig met een blik gericht op het verleden. ,,Ik heb het nog steeds prima naar mijn zin bij FC Lisse, alleen als je vier keer per week vanuit Amsterdam naar de club gaat en je speelt weinig, dan moet je je conclusies trekken.”

Volle dagen
Op trainingsdagen ziet het schema van de 21-jarige verdediger er als volgt uit: in de ochtend richting zijn stage of school, in de avond snel door om met het openbaar vervoer naar Lisse af te reizen, trainen, met de bus terug naar huis en om elf uur ’s avonds de voordeur weer opendoen om even snel wat te eten en te gaan slapen.

,,Op een gegeven moment is het dan wel mooi geweest. Zeker als de wekker ook elke dag vroeg gaat. Sportief gezien is dit seizoen allesbehalve succesvol. Ik heb heel m’n leven selectievoetbal gespeeld en raakte eraan gewend, alleen vind ik dat ik op mijn leeftijd minuten moet maken. Dat gebeurt niet en dan is de keuze voor mij snel gemaakt. Het is een combinatie van factoren, dus dan gaat voetbal naar het tweede plan en de focus op mijn studie.”

,,Misschien dat ik in de buurt van Amsterdam op een lager niveau ga spelen, maar daar ben ik nog niet uit.”

Toch kan de linksback met een tevreden gevoel terugkijken op zijn verblijf bij de derdedivisionist. Met zijn twintig jaar debuteerde hij in de Tweede Divisie. Het hoogste amateurniveau van Nederland. ,,Dat was echt een toffe ervaring die ik nooit meer zal vergeten. Ik vind het zelf jammer dat het zo loopt en de club vindt dat ook.”

Definitief afscheid
Er leek nog perspectief voor de oud-jeugdspeler van Alphense Boys. Zeker met het vertrek van concurrent Leroy Oehlers leek er sprake van dat er een vacature vrijkwam aan de linkerkant van de verdediging. ,,Ik weet zeker dat de club nog een versterking gaat halen voor die positie. Dus dan ziet het perspectief er weer wat anders uit.”

Het is nog maar de vraag of we Enthoven ooit weer terug zien. Een definitief afscheid sluit hij dan ook niet uit. ,,Ik weet nog niet of ik in de toekomst nog op dit niveau wil spelen”, gaat hij verder. ,,Vier keer in de week naar de club en laat thuis zijn, vergt veel van je. Misschien dat ik in de buurt van Amsterdam op een lager niveau ga spelen, maar daar ben ik nog niet uit.”

Foto: Hubert Habers

Lees ook: Amsterdams lefgozertje Aït Afkir laat z’n voeten spreken‘