,,Ik heb gefaald.” Er volgt een kleine stilte. Een paar tellen maar. Misschien om die woorden kracht bij te zetten, of juist op zich in te laten werken. Laurens Mouter meent het echt. Het klinkt absurdistisch na een 3-1 overwinning van zijn Quick Boys op Spijkenisse, maar Mouter ziet het echt zo.

De drie woorden gaan niet over de wedstrijd die zich op zaterdagmiddag op Nieuw Zuid afspeelde. De 66-jarige coach beschrijft z’n gemoedstoestand na het ontslag van Jan Zoutman eerder die week. De 48-jarige hoofdtrainer werd op dinsdag op straat gezet, amper een paar dagen later stond Mouter op Nieuw Zuid als hoofdverantwoordelijke z’n ploeg bij te sturen en de aanwezige pers van z’n mening te voorzien.

,,Werken met Jan Zoutman, Dirk Kuyt en Jan Nederburgh: dat is een heel gaaf ‘viermanschap’. Het ademde voetbal.”

Hij zal gevochten hebben met z’n emoties. Want een goede blik op Mouter liet ook zien dat hij genoot. Bijna als een kind. Een jongensdroom kwam ook even uit. De touwtjes in handen bij een club waar hij zelf als speler furore maakte. ,,Zo’n veertig jaar geleden stopte ik met voetbal. Ik was pas 27, maar ik wilde hoofdtrainer worden. Bij Quick Boys, uiteindelijk. Ik kan in ieder geval voor één week zeggen dat het gelukt is.”

‘Energietherapie’
En wees eerlijk: wie had dat een jaar geleden gedacht? Hij stopte noodgedwongen als coach van Teylingen. Een ernstige knieblessure noopte hem tot stoppen. Hij zou onder het mes gaan, vroeg een second opinion aan en onderging ‘energietherapie’. De altijd zo vreselijk pijn verdween en Mouter kon z’n vak op en langs het veld weer uitoefenen.

Toen vorig jaar Martin Steenvoorden z’n werk als assistent neerlegde op Nieuw Zuid kreeg Mouter een belletje vanuit de Katwijkse burelen. Of hij de rechterhand wilde worden van Jan Zoutman. ‘Natuurlijk’, dacht Mouter. Z’n knie voelde beter en hij wist dat hij in september met pensioen zou gaan als basisschoolleraar in Oegstgeest.

Schaker
Mouter voelt zich nu zestig jaar jonger als een kleine jongen in de snoepwinkel. ,,Werken met Jan Zoutman, Dirk Kuyt en Jan Nederburgh: dat is een heel gaaf ‘viermanschap’. Het ademde voetbal. Vier keer in de week waren we op de club bezig met elkaar, het was vreselijk genieten. En Zoutman had een goede visie. Hij regelde alles minutieus.”

,,Jan is als trainer een echte schaker”, vervolgde de zestiger. ,,Hij heeft z’n plan. Kijkt naar de wedstrijd en de tegenstander en doet een tegenzet. Hij kan een wedstrijd naar zich toe trekken. Neem de uitwedstrijd tegen DVS’33. Dat was echt goed. Alleen thuis hadden we het moeilijk.”

Jesse van Nieuwkerk en Yordi Teijsse juichen na één van de drie Katwijkse goals tegen Spijkenisse

,,En dat knaagt aan je. Daar praat je veel met elkaar over. Elke keer na een slecht duel. Je wil voor dit thuispubliek zo graag iets neerzetten. Je neemt het mee. Dat gevoel van een slechte wedstrijd is niet weg als je hier het sportpark afloopt. Weet je, het hoofdtrainerschap van Quick Boys? Daar kan je eigenlijk geen baan naast hebben.”

Monter
,,Ik ben gepensioneerd. Ik kan de tijd er insteken die het nodig heeft. Vorige week met die sneeuw? Dan zijn we gelijk aan het bellen en regelen om toch te kunnen trainen. Dirk regelde dat er iemand kwam om het veld sneeuwvrij te maken.”

,,Maar voor mij is het trainerschap altijd een hobby geweest, zo kijk ik er tegenaan. Voor Jan is het ook z’n baan (Zoutman werkt ook nog bij de KNVB red.). Als ik op maandag op school kwam na een verloren wedstrijd, was bij mij het slechte gevoel zo weg. Ik las en hoorde dat Zoutman opvallend monter klonk na z’n ontslag. Maar dat doet hij als professional.”

,,Maar ik had nooit gedacht zelf nog op het veld te staan nadat ik stopte bij Teylingen. Het is een bijzonder jaar geworden.”

Mouter doet na z’n uitspraak voor hoe kinderen op z’n basisschool hem hielpen het voetbal volledig te relativeren. Hij pakt z’n haar vast en trekt eraan, net alsof hij twee staartjes maakt. ,,Kijk, meester”, lachte de trainer. ,,Kijk, ik heb nieuwe strikjes in mijn haar, wat vindt u ervan?” De oefenmeester praat met een kinderstem in een volle bestuurskamer. ,,De kinderen zorgden er altijd voor hoe ik alles kon relativeren. Voor die kids telden op dat moment alleen die nieuwe strikjes. Dan ben je je slechte gevoel toch in één klap kwijt?”

Hinkend
Hij nam het vermogen om dingen in het juiste perspectief te zetten mee in zijn trainersloopbaan. En in Katwijk werkt het zalvend. Het deed hem wel degelijk pijn dat Zoutman eruit vloog. Nog steeds, maar tegelijkertijd moesten hij en de club verder. Hinkend op twee gedachtes.

,,Ik zei het aan het begin al. Ik heb gefaald. Dat heb ik ook tegen de jongens gezegd. Ik ben een van de leden van het viermanschap en dus verantwoordelijk. Het is niet één iemand die het heeft gedaan. Vijf keer thuis verliezen. Dat mag niet gebeuren. Maar dat is niet alleen de schuld van Zoutman. Ook van mij, van Dirk en ‘de andere Jan’. Kijk nou eens naar de lijst waar Zoutman gewerkt heeft: IJsselmeervogels, Argon en Quick Boys natuurlijk. Hij is een vakman.”

Bezinken
En nu staat hij dan opeens op z’n 66e levensjaar zelf Quick Boys te coachen. Met oud-profvoetballer Dirk Kuijt naast zich. Mouter geniet zichtbaar van de geboden kans. Waarom ook niet? ,,Het is ongelooflijk jammer het allemaal zo heeft moeten lopen. Maar ik had nooit gedacht zelf nog op het veld te staan nadat ik stopte bij Teylingen. Het is een bijzonder jaar geworden.”

,,Nu is het tijd om even rust te nemen en alles te laten bezinken.” Hoe Quick Boys het seizoen verder wilt afmaken, ziet hij wel. Hij staat voor alles open. ,,We winnen wel van Spijkenisse, maar alles moet nog veel beter. In de tweede helft namen we meer risico door meer naar voren te gaan spelen. Dat heeft zich uitbetaald.” En zo keert aan het einde van het gesprek toch weer even de trainer terug in Mouter.

Foto’s: Orange Pictures

Lees ook: Zoutman: ‘Of je gaat met de trainer zitten over hoe het beter kan, of je ontslaat de trainer…”’