[slideshow_deploy id=’45842′]
Na tachtig minuten voetbal op Sportpark Duinwetering kijkt Noordwijk-trainer Kees Zethof z’n assistent John van Veen aan. De mannen hebben in een uur en twintig minuten vier goals gezien, netjes verdeeld over Noordwijk en IJsselmeervogels (2-2). De thuisploeg loopt dan al veertig minuten met tien man te voetballen na een rode kaart van Rob Overvliet als Zethof tegen z’n kompaan zegt: ,,Het zou toch lekker zijn als deze corner er in gaat.” Van Veen reageert gevat: ,,Laten we nog even tien minuten wachten…”
Het tafereel is alles zeggend. Het minder geachte Noordwijk greep tweededivisionist IJsselmeervogels bij de strot in de voorronde KNVB-beker, om uiteindelijk niet meer los te laten. Als het op papier kwalitatief niet kan, dan moet de arbeidsethos en het vertrouwen de doorslag geven. In de opmerking van Van Veen kwam alles samen.
Het vertrouwen spatte van de Noordwijkse hoofden. Op de prijzenkast van de hoofdklasser begint langzaam een laagje stof neer te dwarrelen. Twee Districtsbekers zijn mooi, maar er is meer. Noordwijk wil hogerop, Noordwijk moet hogerop. De club wil weer met de borst vooruit kunnen lopen. Met vertrouwen.
Inzet
,,Jullie kennen mij inmiddels toch wel een beetje?”, vraagt trainer Zethof als hij de complimenten ontvangt over z’n gretige team. ,,Als mijn elftal van het veld loopt, moeten ze dat doen in de wetenschap dat ze er alles aan gedaan hebben om te winnen. Alles om de mensheid te vermaken zeg ik toch altijd.”
,,Hij zei letterlijk in de rust: ‘dit is het mooiste scenario, als je straks met tien man wint’, en zo geschiedde.”
Er was geen woord gelogen aan de teksten van de nieuwe trainer van Noordwijk die in zijn eerste officiële wedstrijd voor die club aan het langste eind trok. Noordwijk zette van begin af aan hoog druk op IJsselmeervogels, dat al combinerend af en toe wel liet zien over een goed elftal te beschikken. Toch trok Noordwijk naarmate de eerste helft vorderde de wedstrijd naar zich toe en hadden Brayen Brocker en Tjeerd Westdijk de Noordwijkers op 1-0 kunnen zetten in de eerste helft.
Scenario
Een kleine tien minuten voor tijd schrok de Duinwetering van de -terechte- rode kaart van Rob Overvliet. De verdediger moest ingrijpen na balverlies maar deed dat met z’n noppen naar voren. Slachtoffer: Yannick Cortie, die na een behandeling wel verder kon. Hoewel Noordwijk terug moest, bleef het met de borst vooruit en kop omhoog voetballen.
Het verleidde trainer Zethof tot een uitspraak in de rust waar de nieuwe aanvoerder Martijn le Congé na afloop z’n complimenten over uitsprak: ,,Hij zei letterlijk in de rust: ‘dit is het mooiste scenario, als je straks met tien man wint’, en zo geschiedde. Nul, nul in de rust met tien man tegen IJsselmeervogels. Dan denk je toch eigenlijk: ‘wat praat je nou’? Niemand geloofde er meer in, behalve hij. Het hele team leefde uiteindelijk naar die 3-2 toe.”
,,We hebben de afgelopen jaren zoveel finales verloren. Dit was misschien geen finale, maar het voelde wel zo.”
Toen IJsselmeervogels vlak na rust zelf via Oktay Öztürk en een zwabberschot van Soufian Moro op 0-2 kwam doofde het geloof buiten het veld, maar lieten de Noordwijkers de gashendel niet los. Het opportunistische voetbal werd met twee goals van Westdijk beloond, waar vooral de tweede van aparte klasse was. Met een omhaal deed hij de Duinwetering kolken. Verdediger Brocker gaf het laatste zetje tot een uitzinnig sportpark. Zijn intikker in de absolute slotfase bleek de beslissende 3-2.
Spits Westdijk kon niet anders dan lachen na afloop. Na een matig eerste seizoen bij de hoofdklasser nam hij z’n ploeg met twee goals op sleeptouw in de wedstrijd tegen IJsselmeervogels. ,,Dit moet een goed jaar voor mij worden, daar wil ik alles voor doen”, sprak de aanvaller na afloop. ,,Dat heb ik ook tegen de gasten gezegd, mijn eerste jaar was niet goed genoeg.”
Finale
,,Maar wat een bizarre avond dit.” In z’n ogen ontstaat een twinkeling bij de puntspeler. ,,We stonden 0-2 achter met tien, gingen alles of niet spelen en de bal val twee keer goed. Toen kregen we er zoveel geloof in en ging het publiek er achter staan. Gekkenhuis. Ook al hadden we bij de rust al een rode kaart, toch gingen we de tweede helft hoopvol in. Er viel gewoon wat te halen. De kracht die we hebben getoond, kwam uit een ander vaatje. We hadden niks meer te verliezen!”
Tot slot wist captain Le Congé nog even de het exacte Noordwijkse gevoel in één teug adem uit te drukken. ,,We hebben de afgelopen jaren zoveel finales verloren. Dit was misschien geen finale, maar het voelde wel zo. We hebben eindelijk eens aan langste eind getrokken, dat voelt goed. Het is een stukje positiviteit dat we goed konden gebruiken.”
Noordwijk – IJsselmeervogels 3-2 (0-0) 47. Öztürk 0-1, 53. Moro 0-2, 58. Westdijk 1-2, 71. Westdijk 2-2, 90+4. Brocker 3-2.
Noordwijk: Amezrine, Ten Hoope, Overvliet, Van der Neut, Brocker, Le Congé, Dorothea, Wendt, Reynaers, Westdijk, James
Bijz: 37. Overvliet (Noordwijk) – rode kaart
Brayen Brocker na afloop van Noordwijk – IJsselmeervogels
Foto: Orange Pictures