,,Ja, wel een droom die uitkomt. Dit is wat ik altijd heb gewild.” Was getekend Joey Zandbergen, wiens lang gekoesterde wens om terug te keren bij Rijnsburgse Boys alsnog uitkomt. Onverwacht, dat wel. ,,Ik ben nu dertig jaar en al in de herfst van mijn carrière. Dan verwacht je het niet meer.”
Zandbergen trok acht jaar geleden de deur achter zich dicht op Middelmors. Gewogen en toen te licht bevonden, vindt de verdediger. ,,Ik was toen nog niet goed genoeg. Misschien wel als ze me hadden willen brengen. Maar als Rijnsburgse Boys kun je jongens uit het betaalde voetbal halen, of de toppers uit het amateurvoetbal. Als Rijnsburgs jongetje, zo noem ik het maar, was ik niet goed genoeg om daar tegen te concurreren. Dan moet je op gegeven moment de keuze maken om weg te gaan. Dat is goed uitgepakt.”
Rugzak vol ervaring
Onder de hoede van Hein van Heek groeide hij alsnog uit tot een topamateurvoetballer. Zandbergen was drie jaar actief bij Voorschoten ’97 en is nu bezig aan zijn vijfde seizoen bij FC Rijnvogels. Met een rugzak vol ervaring keert hij terug op Middelmors. ,,Ik ben technisch gezien nog steeds geen goede voetballer, maar waar ik goed in ben heb ik verder weten te perfectioneren. Duelkracht, coachen, inzicht, dat zijn aspecten van het spel dat ik goed beheers. Wel ben ik iets minder snel dan vroeger, denk ik.”
,,Uiteindelijk kunnen alle Rijnsburgers wel willen dat er een Rijnsburger in het eerste staat, maar een trainer moet je zien te overtuigen. Die maakt de opstelling.”
Hoewel op het oude nest terugkeren hoog op zijn verlanglijstje stond, ging er ruim een maand overheen voordat hij zijn jawoord gaf. Half november ontstond het eerste contact. ,,Eigenlijk net voordat ik mijn contract bij Rijnvogels wilde gaan verlengen. Ik had in de wandelgangen al gehoord dat ze het nu écht gingen vragen, al hoor ik dat eigenlijk al twee jaar. Toch heb ik expres gewacht om te horen wat ze te zeggen hadden.”
De eerste contacten konden Zandbergen echter niet bekoren. ,,Ik dacht: wil nu alleen een sponsor me hebben, of wordt het echt breed gedragen? Ik heb met wat mensen gesproken die ik nog kende uit het verleden, en heb vervolgens ook een gesprek gehad met Dennis-Jan Mieras en Gerrit Pauw. Zij doen nu de technische zaken. Daarna was ik nog niet overtuigd.”
Uiteindelijk bood een gesprek met trainer Pieter Mulders uitkomst en kreeg Zandbergen het laatste zetje in Rijnsburgse richting. ,,Uiteindelijk kunnen alle Rijnsburgers wel willen dat er een Rijnsburger in het eerste staat, maar een trainer moet je zien te overtuigen. Die maakt de opstelling. Het gesprek met Pieter Mulders gaf me een goed gevoel en maakte me duidelijk dat ik in het profiel pas van hoe ze een centrale verdediger zien. Je moet geen fantastische voetballer zijn, maar gewoon je vent uitschakelen en daarnaast zorgen dat de organisatie goed staat. Dat is, denk ik, precies wat ik nu bij Rijnvogels aan het doen ben.”
‘Lovende woorden’
Eind vorig seizoen liet Zandbergen nog weten ‘bijna klaar te zijn’. De combinatie van voetballen op hoog amateurniveau, een drukke baan en zijn gezinnetje begon steeds zwaarder te worden. In dat licht bezien mag de overstap als verrassend worden beschouwd. ,,Die situatie is nog eigenlijk hetzelfde”, vertelt Zandbergen. ,,Ik weet het alsnog te combineren. Hoe lang het nog duurt? Ik hoop nog twee jaar te mogen voetballen. Ik heb altijd gezegd dat ik na mijn dertigste op gegeven moment wel zou stoppen, maar tot nu toe blijf ik doorgaan.”
Door Rijnvogels is de overstap sportief opgevat. Het vertrek van Zandbergen wordt als een gemis beschouwd, maar beseft wordt dat het bloed kruipt waar het niet gaan kan. ,,Ik kreeg veel lovende woorden. Ze vinden het jammer dat ik wegga, maar gunnen me de stap. Ze hadden het minder leuk gevonden als ik ergens anders heen was gegaan. Een nieuwe club was voor mij geen optie. Het was Rijnvogels of Rijnsburgse Boys.”
Foto’s: Kooltuinstrijders en Piet van Kampen