Tijden een sprint van een meter of dertig springt Levi van Duijn halverwege ook over de boarding heen die langs het veld staat in Spakenburg. Vol adrenaline klampt de 19-jarige voetballer zich zaterdag vast aan de hekken van De Westmaat om te juichen met een aantal Quick Boys-supporters die zich buiten het complex hadden verzameld. Enkele seconden daarvoor had hij zijn ploeg drie punten geschonken in de absolute blessuretijd tegen IJsselmeervogels (0-1).
Zijn geniale moment of fame beleefde Van Duijn direct bij zijn officiële debuut in het elftal van de Katwijkers. De middenvelder speelde tot die 94e minuut op de Westmaat misschien wel één van zijn meest matige wedstrijden uit zijn nog jonge carrière, zo vond hij zelf. ,,Er sprongen ballen van mijn voet, er gingen ballen over de zijlijn. Het was niet goed. Ik had helemaal geen last van de spanning voor de wedstrijd, maar ik denk dat dit wel zenuwen waren.”
Zijn matige optreden maakte hij in één klap goed door de bal ter hoogte van de strafschopstip na een uitstekende counter binnen te schieten. Wat er daarna gebeurde, weet hij amper nog. ,,Ik weet nog net aan dat ik over die boarding sprong. Verder is het één grote roes geweest. Ik denk dat het de adrenaline is geweest.”
,,Voor het eerst in mijn leven werd ik toegezongen.”
Met zijn goal in de slotseconden van de amateurklassieker begon een heerlijk weekend voor hem. Nog voordat hij in de kleedkamer kwam van de Katwijkers, was zijn mobieltje al volgestroomd met lovende berichtjes. ,,Op een gegeven moment viel mijn telefoon zelfs uit toen ik een paar berichten tegelijk kreeg. Volgens mij trok m’n mobiel dat niet”, lacht hij hardop.
Lofzang
Met zijn hoofd in de wolken stapte Van Duijn de bus in, zag hij hoe zijn vader Hugo van Duijn door Omroep West werd geïnterviewd en bleek Nieuw Zuid bij aankomst ook nog redelijk vol te staan. Omdat de Katwijkers honderdvijftig kaarten hadden gekregen voor het treffen met IJsselmeervogels, hadden vele supporters en het bestuur van Quick Boys besloten thuis te blijven.
Deze fans stonden wel in Katwijk op een groot scherm te kijken naar het uitduel tegen IJsselmeervogels en besloten dus ook maar om te wachten op de terugkerende spelers. ,,Er stonden inderdaad nog supporters met fakkels. Voor het eerst in mijn leven werd ik toegezongen. Dat interview met mijn vader vond ik ook gaaf. Hij is apetrots. Daar ben ik dan ook weer heel blij mee.”
Ook enkele dagen later voelt zijn hoofdrol in Spakenburg nog onwerkelijk aan. ,,Eigenlijk besef ik het nog steeds niet echt. Ik zag maandagochtend ook een heel gaaf filmpje van Quick Boys online komen waarin je mijn goal op verschillende momenten gevierd ziet worden. Dat maakt me best wel trots.”
Voor Van Duijn zijn de laatste weken sowieso al bijzonder geweest. Hij debuteerde op 10 juli (op zijn verjaardag) in een oefenduel met Willem II, tekende enkele weken later zijn eerste contract bij Quick Boys en debuteerde zaterdag dus op spectaculaire wijze. ,,Ik vind het wel heel gaaf dat ik deze kans krijg van de trainer. Ik vraag me af hoeveel trainers het aandurven om in zo’n wedstrijd een jonge speler te laten debuteren.”
Het bleek een gouden greep van Edwin Grünholz, die vermoedelijk zou hebben gezien dat Quick Boys het – logischerwijs – niet makkelijk had in Spakenburg. ,,De eerste helft was wel goed, maar we stonden redelijk onder druk in de tweede helft”, vertelt Van Duijn. De middenvelder werd zelf in de zestigste minuut ingebracht.
,,Nu ga ik eerst trakteren op de training, vanwege mijn debuut.”
,,Aan het einde van de wedstrijd ging het over en weer. Ik ben blij dat het uiteindelijk onze kant op is gevallen.” Al kunnen de Katwijkers dat ook zelf hebben afgedwongen. ,,We zijn ontzettend fit. In de 94e minuut, waar die 0-1 uit viel, stonden met zes man voor de goal van IJsselmeervogels. Hoeveel clubs doen dat?”
Meetlat
Met de driepunter op De Westmaat op zak staat Quick Boys na twee wedstrijden op drie punten. De Katwijkers verloren vorige week op ongelukkige wijze van Kozakken Boys met 0-1. ,,Het is nu nog lastig inschatten waar we staan ten opzichte van andere clubs. Dat kan je pas vertellen na een wedstrijd of tien. Ik vind wel dat we een hele sterke en fitte selectie hebben.”
Voor Van Duijn zelf zijn vooral speelminuten erg belangrijk. ,,Het is mijn eerste jaar als senior. Het is hard werken en fysiek aanpoten, maar volgens mij lukt mij dat wel aardig. Verder ga ik voor het hoogst haalbare, dus ik wil hier gewoon basisspeler worden. Maar nu ga ik eerst trakteren op de training, vanwege mijn debuut.”
Archieffoto: Orange Pictures
Lees ook: VIDB te koop