Het liefste had hij nog een paar jaartjes op het hoogste niveau gevoetbald. Maar het lichaam van Mark de Loor sputterde tegen. Sowieso loopt ‘fysiek ongemak’ als een pijnlijke rode draad nog steeds door z’n voetballeven. Nu hij er weer een jaar vanaf de tribune van FC Lisse op heeft zitten, vindt de middenvelder het voorlopig genoeg. Hij keert terug bij de club waar het voor hem allemaal begon: Purmersteijn. In de Hoofdklasse A op een iets lager niveau dus.

Nu de competitie is afgelopen, is de voetballer van FC Lisse afgereisd naar de Italiaanse zon. Vanaf z’n vakantie-adres op de campingstoel neemt de voetballer rustig de tijd om het afgelopen seizoen te laten passeren. Een verloren jaar, in principe. ,,Het begon allemaal al in de voorbereiding”, zucht De Loor.

,,Ik kreeg in een oefenduel met FC Lisse een tik op mijn knie. Dat was vervelend, maar bij de start van de competitie was er niks meer aan de hand. Ik heb toen een wedstrijd of vijf, zes kunnen spelen. Daarna kwam mijn lies vast te zitten. Dat was rond de derby met Quick Boys. Ik speelde die wedstrijd toen op tachtig procent, in de tweede helft zelfs op vijftig procent.”

Blessures
Het bleek het begin van een rotseizoen voor de middenvelder. Weer was het zijn onwillige lichaam die hem parten speelde. Was het niet z’n lies, dan was het wel iets anders. ,,Tot aan januari heb ik flink getraind. Vooral mijn buikspieren. Dat was goed om die lies ‘los te krijgen’. Eind januari was ik weer helemaal fit.”

,,Ik reed naar de club, terwijl ik wist dat het einde verhaal was.”

,,Toen moesten we op een dinsdagavond oefenen tegen Hillegom. Er kwam een bal een paar meter naast mij terecht. We speelden op kunstgras en ik wilde naar die bal toe. Op dat moment maak ik een misstap en verdraai ik mijn knie. Ik kreeg meteen een reactie van het gewricht. En dat heeft de rest van het seizoen mij achtervolgd.”

In totaal kwam De Loor daarmee slechts zeven duels in actie voor FC Lisse, waarvan zes als basisspeler. Daarop besloten de club en de middenvelder in goed overleg om na dit seizoen afscheid van elkaar te nemen. ,,De laatste weken waren ook best zwaar. Nadat we met de beide partijen hadden besloten na dit seizoen te stoppen, moest ik nog een paar keer naar de club. Je kan niks betekenen voor je team, dat is zo frustrerend. Ik reed naar de club, terwijl ik wist dat het einde verhaal was. Gelukkig reed ik altijd met Boyd Stevens mee. Dat heeft nooit verveeld.”

De Loor krijgt een bloemetje tijdens z’n afscheid als speler van FC Lisse

Spijt van zijn keuze om naar Lisse te gaan heeft De Loor dan ook nooit gehad. ,,De groep was echt hartstikke gezellig. Het is gewoon een ongelukkig jaar geworden. Daar kon niemand wat aan doen. Ook voor FC Lisse zelf was het een lastig jaar met veel geblesseerden.”

Het is voorlopig na dit seizoen wel het einde van vier jaar De Loor in de Bollenstreek. Voordat hij in 2018 tekende bij de FC, speelde de inwoner van Purmerend drie seizoenen lang voor vv Katwijk. Hij kwam in 2015 destijds over van Spakenburg. Het zijn jaren die hij nooit meer zal vergeten. ,,Ik heb zulke prachtige dingen meegemaakt in het amateurvoetbal. Ik ben twee keer kampioen geworden en heb gewoon voor de grootste amateurclubs van het land gespeeld. Bij Spakenburg en Katwijk hebben we met die teams mooie dingen neer kunnen zetten. Ik heb nog vaak genoeg contact met die jongens.”

,,Die jongens waren blij dat ik daar tekende. Ze geloofden het in eerste instantie niet.”

Vanwege z’n indrukwekkende staat van dienst werd er bij Purmersteijn verrast gereageerd op het jawoord van de middenvelder. Hij is ‘pas’ 28, maar lijkt het topvoetbal dus voorlopig opzij te zetten. ,,Misschien dat ik er ooit nog op terugkeer, maar daar wil ik nu nog niet over nadenken. Ik focus me nu lekker op de voorbereiding straks met Purmersteijn. Die jongens waren blij dat ik daar tekende. Ze geloofden het in eerste instantie niet.”

Mentor
Wat voor rol De Loor daar krijgt, ziet hij van de zomer wel. Met zijn ervaring lijkt het logisch dat middenvelder als een soort mentor kan fungeren voor de minder ervaren spelers. ,,Dat ga ik nu zo niet uitspreken. Ik hoop gewoon mijn steentje bij te kunnen dragen aan het team en mijn ervaring te kunnen overbrengen. Als dat lukt, ben ik tevreden.”

Foto’s: Hubert Habers

Lees ook: ‘De finale van de Bollenstreek kent een terechte winnaar (plus video’s)‘