Ruim een jaar geleden verruilde Arno Dijkstra sportpark De Kooltuin voor De Boekhorst. Nu, twaalf maanden later hijst de aanvaller zich wekelijks opnieuw in het rood en wit van FC Rijnvogels. Naast de teleurstelling die zijn kortstondige avontuur bij VVSB opleverde, kijkt de spits toch vooral naar de toekomst. ,,Het is inderdaad niet geworden wat ik er vooraf van verwacht had. Het afscheid was echter goed. Vervolgens voelde het fijn aan dat ik weer kon terugkeren bij FC Rijnvogels. Dat gevoel moet nu in het veld worden vertaald.”
Maar eerst terug naar de zomer van 2016: FC Rijnvogels debuteert verrassend in de Derde Divisie. Dijkstra is een van de nieuwelingen waarmee de Kooltuinstrijders zich op dat podium hopen waar te maken. Hoewel die missie op een teleurstelling uitloopt -het seizoen wordt afgesloten met degradatie- ontpopt Dijkstra zich tot een waardevolle en veel scorende spits. Met achttien treffers geeft hij die jaargang direct zijn visitekaartje in de Bollenstreek af. Het daarop volgende seizoen houdt een bovenbeenblessure hem een halfjaar uit de roulatie. Desondanks eindigt voetbaljaar 2017-2018 met een overstap naar VVSB.
,,Die stap omhoog heb ik in de praktijk niet echt kunnen zetten”, blikt Dijkstra nu terug. ,,In het begin speelde ik best veel. Het liep alleen niet lekker. Nadat Jack Honsbeek was ontslagen en Eric Meijers zijn taken overnam, kwam ik nauwelijks meer in de plannen voor.
,,Als VVSB dan toch een leerjaar is geweest, moet ik de ervaringen die ik daar heb opgedaan maar gebruiken bij FC Rijnvogels.”
Dat betekende dat ik ook niet of nauwelijks in actie kwam. Dat was wel even doorbijten. Dan moet je realistisch zijn en je conclusies trekken. Dus werd het weer FC Rijnvogels. Gelukkig heb ik VVSB met opgeheven hoofd en na een goed afscheid verlaten. Bovendien heb ik er in dat jaar veel bijgeleerd. Ik heb gespeeld en getraind met spelers die op dat niveau gepokt en gemazeld zijn. In dat opzicht is het zeker geen verloren jaar voor me geweest.”
Oude nest
Terug op het nest in Katwijk trof Dijkstra grotendeels veel spelers aan die hij al kende. Naar zijn zeggen voelde zijn rentree dan ook een beetje aan als thuiskomen. ,,Daar kwam bij dat ik de trainer en de vaste supportersschare natuurlijk ook al kende. Dat maakte het allemaal gemakkelijker.”
,,Ondanks mijn 24-jaar voelt het wel een beetje alsof ik als een soort routinier terugkeer bij de club. Dat heeft ook te maken met het feit dat we over een vrij jonge selectie beschikken. Als VVSB dan toch een leerjaar is geweest, moet ik de ervaringen die ik daar heb opgedaan maar gebruiken bij FC Rijnvogels.”
,,Het zou wel mooi zijn als we dit seizoen kunnen oogsten.”
Dat laatste zal vooral moeten gebeuren in de vorm van scoren. Een onderdeel dat voor de aanvaller enorm belangrijk is. Ooit liet hij optekenen dat het maken van een doelpunt voor hem iets magisch is. ,,Zelfs al is het maar in een oefenwedstrijd”, klonk het destijds.
Stabiliteit
Over het rap naderende seizoen met FC Rijnvogels toont de aanvaller zich zonder meer optimistisch, hoewel zijn club vorig seizoen toch vooral een grijs jaar draaide. ,,De groep is grotendeels intact gebleven. Iedereen is een jaartje verder. Bovendien beschikken we over een brede selectie. Daarmee moeten we in staat zijn om in ieder geval stabieler te presteren dan vorig jaar.”
,,Verder dan dat kun je op dit moment niet gaan vind ik. Maar het zou wel mooi zijn als we dit seizoen kunnen oogsten. In welke vorm dan ook. Zover zijn we momenteel nog niet. Afgelopen zaterdag kwamen we tegen O.S.S’20 voor de beker echt nog tekort. Een geslepen ploeg bovendien. We hebben gelukkig nog even om daar aan te werken. Waarbij ik natuurlijk hopen dat een aantal geblesseerden er straks bij de start wel bij is. Als dat lukt, wordt het vast een mooi jaar.”
Foto: Wim Ros
Lees ook: ‘Klijbroek kan nu al de titel ‘regisseur van Lisse’ dragen’