Ruim twee jaar geleden dacht hij definitief een punt achter twintig jaar keepen in een eerste elftal te hebben gezet. Ruim vijftien jaar eerder debuteerde Peter Messemaker (37) al op 14-jarige leeftijd in het vlaggenschip van vv Oegstgeest om in 2017 afscheid te nemen bij FC Rijnvogels. De goalie plakte er een seizoen later alsnog een extra jaar aan vast bij fusieclub FC Oegstgeeest. Een ’toetje’ dat overigens een heel bijzondere reden had.

Tussendoor verdedigde Messemaker het doel bij achtereenvolgens Noordwijk, IJsselmeervogels, Quick Boys en FC Rijnvogels. Tijd om terug te blikken op een lange en ook succesvolle carrière tussen de palen. ,,Nadat we in met Oegstgeest in 2005 promoveerden naar de Tweede Klasse heb ik de overstap naar Noordwijk gemaakt. Het begin van twaalf seizoenen in de top van het amateurvoetbal”, trapt Messemaker af.

Een periode waar de sluitpost, die eigenlijk was voorbestemd om zijn carrière bij Quick Boys te beginnen, volop van genoot. Een ledenstop in Katwijk was er de oorzaak van dat niet Nieuw Zuid, maar sportpark De Voscuyl in Oegstgeest zijn thuishaven werd. Samen met zijn ouders en drie broers overigens. Het gezin Messemaker vond er een tweede thuis. ,,Mijn vader floot er onder andere en mijn moeder was er ooit als kantinebeheerster present. Mooie tijden waren dat. Uiteindelijk maakte ik in 2005 de overstap naar Noordwijk. Toen begon het echt”, blikt de goalie terug.

Hard
Drie seizoenen Noordwijk, waarvan hij de laatste twee jaar als ‘Speler van het Jaar’ afsloot, bezorgden hem een overgang naar IJsselmeervogels. ,,Ik wist waar ik aan begon, maar wilde de kans niet aan me voorbij laten gaan. Kon ik er later ook geen spijt van krijgen.”

Op De Westmaat begon het uitstekend. ,,Onder Roy Wesseling startte ik als basisspeler met zes zeges op rij. Daarna speelden we gelijk en was ik er vervolgens de oorzaak van dat we verloren bij Volendam. Zo eerlijk moet ik zijn. Kostte me meteen mijn plek. Martijn Middelbeek nam toen mijn plaats in. Zo hard is de voetbalwereld. Dan weet je als keeper meteen hoe laat het is. We werden kampioen, maar het voelde natuurlijk wel anders als bankzitter. Het was wel mooi om mee te maken hoe dat gevierd werd in Spakenburg. Quick Boys had zich toen al bij me gemeld”, vervolgt Messemaker. ,,De keuze was daarom al snel gemaakt”

,,Na mijn overgang naar Noordwijk zou ik bij wijze van spreken de veters van spelers als Rocky Pitti en Bram Marbus ook nog gestrikt hebben.”

In drie seizoenen op Nieuw Zuid kostte een knieblessure, inclusief operatie, hem een heel seizoen. Onder Jos van Eck speelde hij in zijn laatste jaar -bijna- alles. ,,’Hier speel ik nog heel wat jaartjes’, dacht ik toen. Maar uiteindelijk leidde dat, sportief gezien, mindere jaar tot het gedwongen vertrek van veel spelers, waaronder ik. Vervolgens heb ik daarna bij FC Rijnvogels nog vijf jaar gespeeld. Met als absoluut hoogtepunt de promotie naar de Derde Divisie door ACV te verslaan.”

,,Het jaar daarop werd, mede door de degradatie, een domper. Sommige spelers bleken niet zo ‘clubgehecht’. Die hadden niet het gevoel bij de club dat ik wel altijd had. Lachen na een nederlaag, gaat er bij mij niet in. Als je anders in elkaar steekt, verlies je het plezier en dat gaat ten koste van je eigen prestaties. Met elke club waar ik heb gespeeld, had ik een band. Vooral met de vrijwilligers en supporters. In een wedstrijd alles uit de kast voor de mensen met passie voor de club. Ze een mooie zaterdag bezorgen. Dat was altijd een drijfveer voor mij.”

Door zijn lengte (red-1.95) was Messemaker vooral een keeper die heerste in de lucht. En ook in één op één situaties kon hij uitstekend uit de voeten. ,,Natuurlijk zat er af en toe ook een slippertje tussen, maar zonder overdrijven durf ik me toch een keeper te noemen die voor zijn team punten pakte. Daarnaast wilde ik er optimaal van genieten. Dat was voor mij ook een drijfveer.”

,,Zelf keek in het begin echt tegen gevestigde spelers op. Na mijn overgang naar Noordwijk zou ik bij wijze van spreken de veters van spelers als Rocky Pitti en Bram Marbus ook nog gestrikt hebben. De laatste jaren van mijn carrière merkte ik dat dit heel anders was geworden. De jonkies keken heel anders tegen oudere spelers aan. Dat is in de loop der jaren echt anders geworden. Daarnaast stond ik als een echte liefhebber tussen de palen. Dat geeft me nu ook het gevoel dat ik er nog meer uit had kunnen halen. Misschien was ik wel beter dan ik soms zelf dacht.”

Oegstgeest
,,Ik zou er in 2017 na de degradatie bij FC Rijnvogels eerst toch nog een jaartje aan vast plakken. Uiteindelijk ben ik gestopt en dat beviel me eigenlijk prima. Zeker na zo’n vervelend jaar. Dat maakte het rigoureuze stoppen wel een stuk makkelijker. Bovendien werd mijn mijn moeder ernstig ziek en overleed ze in 2017 ook vrij snel. Dat was een enorme klap.”

,,Dat is ook de reden geweest om begin vorig seizoen weer te gaan keepen. Ik wilde mijn vader uit het dal halen. Hem het huis weer uit krijgen en hem iets op de zaterdag bezorgen. Eén en één was twee, toen Oegstgeest-trainer Huig-Jan Heeringa mij vroeg zijn team uit de brand te helpen. Eenmaal terug op de club waar het voor mij ooit begon en binnen ons gezin heel lang om draaide, merkte ik dat het hartstikke leuk was om weer te keepen. Dat had ik nooit meer verwacht.”

,,Voor mij is mijn missie echter meer dan geslaagd. Mijn vader is elke week weer op de club te vinden.”

,,Het was natuurlijk wel een heel ander niveau. Anders dan ik gewend was, maar ook daar stond het winnen voorop. In een jong team, waar ik de rol van een soort opa van de groep had. Achteraf is het één van de mooiste jaren als keeper geworden. Met als kers op de taart de promotie naar de Derde Klasse. Na vorig seizoen wilde ik er nog wel een jaar aan vastplakken, maar mijn rechterknie, waar ik ooit al aan geopereerd ben, speelde steeds meer op. Nu ben ik nog oproepbaar voor het geval dat. Voor mij is mijn missie echter meer dan geslaagd. Mijn vader is elke week weer op de club te vinden.”

Voldoende afleiding
De dagen van Messemaker zijn ondanks zijn vertrek bij FC Oegstgeest uitstekend gevuld. Samen met echtgenote Willemijn en de kinderen Evi, Finn en Boaz hoopt de goalie in februari op verdere gezinsuitbreiding. ,,Een druk gezin dus, waarvan Finn momenteel in de jeugd bij Ter Leede speelt. Dan is je zaterdagmorgen ook meteen gevuld.”

En doordeweeks ook geen klagen hoor. Samen met mijn vader en mijn broer Arjan zit ik in de bloemenexport op de veiling in Rijnsburg. Dat betekent altijd vroeg op, al twintig jaar lang. Voordeel is dat je niet beter weet. Daarnaast maak ik ook nog meubels van steigerhout, maar dat is meer een uit de hand gelopen hobby”, vertelt Messemaker lachend.

Het antwoord op de vraag of hij zich nog eens ziet terugkeren in het voetbal blijft voorlopig in nevelen gehuld. ,,Dat zou kunnen als keeperstrainer. De benodigde diploma’s daarvoor heb ik in mijn bezit. Zelf laat ik dat maar op me afkomen. Mijn gezin, en mijn andere bezigheden zorgen momenteel voor voldoende afleiding.”

Foto’s: Alphenphoto.nl/privé

Lees ook: ‘Hogervorst: ,,Ik heb geen idee hoeveel ik op deze leeftijd nog kan verbeteren”‘