Met de 9-1-nederlaag van FC Lisse tegen DVS’33 in het achterhoofd leek het voor de Lissenaren een schier onmogelijke zaak om van Noordwijk punten af te snoepen in de streekderby op Ter Specke. Toch lukte het de formatie van Robbert de Ruiter vrij makkelijk. Sterker nog, de ploeg had zelfs recht op de winst in een groot gedeelte van de wedstrijd. Een analyse van het verdedigende strijdplan van F.C. Lisse, gericht op het verstoren van de opbouw en voorkomen van doelpunten.

Beide ploegen speelden deze wedstrijd in een 1:4:3:3 formatie met de punt naar voren en het waren de aanvoerders (Rik Vermeulen van FC Lisse en Emiel Wendt van Noordwijk) die de aanvallende rol op het middenveld kregen. Vanaf de eerste minuut begon F.C. Lisse scherp aan het duel. Aan niets was af te zien dat het vorige week de grootste nederlaag uit de clubgeschiedenis had geleden. De opbouw van Noordwijk werd direct vastgezet en het ontbrak bij Noordwijk aan inspiratie en creativiteit om onder deze (hoge) druk uit te kunnen voetballen.

Taakbewust: verstoren van de opbouw
Trainer Robbert de Ruiter had een duidelijk strijdplan gesmeed voor deze wedstrijd. De voetbalkreet ‘verdedigen begint bij de aanvallers’,  werd door Luca Tarani, Rowdy van der Putten en Oussama Siali ter harte genomen.

Een veel gebruikt uitgangspunt binnen het verdedigen is het klein houden van de onderlinge afstanden. FC Lisse had hier in de eerste helft maling aan. Het centrale duo van Noordwijk werd direct vastgezet door Siali en afwisselend Van der Putten of Vermeulen. Tarani bleef dichtbij Noordwijk-rechtsback Dennis van Rijn.

Op het middenveld werd mandekking gespeeld waarbij Vermeulen en Mobarak Adouch de uitzakkende middenvelders Thomas Reynaers en Martijn le Congé bleven volgen, ongeacht de positie op het veld. Lars Rauws bleef vlak voor het centrale verdedigingsduo spelen en was verantwoordelijk voor de kopsterke Wendt.

FC Lisse liet linksback Brayen Bröcker vrij in de opbouw. Noordwijk wist in de eerste helft echter nauwelijks te profiteren van de ruimte bij deze vleugelverdediger. Trainer De Ruiter voelde dat zijn ploeg de controle had en dat er geen plaats was voor verslapping. Na een half uur motiveerde hij zijn ploeg dan ook verbaal meerdere malen om ,,de nummer 8 van Noordwijk” vast te blijven zetten.

Een aantal pogingen van Noordwijk om te variëren in de opbouw door een middenvelder uit te laten zakken tussen de centrale verdedigers (opbouw drie man op lijn) hadden weinig tot geen effect. FC Lisse was onverstoorbaar, gretig en bleef met veel energie de opbouw van Noordwijk verstoren.

Voorkomen van doelpunten: eerste serieuze pogingen in de blessuretijd.
Ondanks dat Noordwijk aanvallend weinig wist te brengen, kreeg het vier corners in de eerste helft. Bij de hoekschoppen van Noordwijk kwamen alle elf (!) spelers van FC Lisse terug in het zestienmeter gebied waarbij Tarani en Adouch als enige op de rand van het strafschopgebied bleven staan en niet deelnamen aan de kopduels.

Het verdedigen op eigen helft ging FC Lisse tot dan toe redelijk goed af, er werden weinig kansen weggegeven. Rondom het strafschopgebied werd niet altijd even doortastend ingegrepen maar het bracht FC Lisse niet in de problemen. Vlak voor rust stelden een aantal FC Lisse-supporters gerust vast: ,,Noordwijk in deze vorm is absoluut geen titelkandidaat, het is fijn om te zien wat FC Lisse vandaag kan brengen na de wedstrijd van afgelopen week.”

Pas in de blessuretijd van de eerste helft werd Noordwijk echt gevaarlijk. Een goede mogelijkheid voor de vrijstaande Sabir Achefay op ongeveer tien meter van het doel van FC Lisse resulteerde in een inspiratieloze poging die naast het doel verdween.

Vlak daarna viel een hoge bal van linksback Bröcker naar Wendt over de kleine Adouch heen waardoor er nog een mogelijkheid ontstond. Ook dit leverde uiteindelijk niets op. Hierdoor ging FC Lisse, door een benutte penalty van Van der Putten, verdiend met een 1-0 voorsprong de rust in.

De tweede helft: een ander gezicht
Met een 1-0 voorsprong werd in de tweede helft het voorkomen van een doelpunt voor FC Lisse belangrijker dan het verstoren van de opbouw. De tweede helft zou uiteindelijk een totaal ander gezicht krijgen dan de eerste helft. Verschillende factoren waren hier debet aan; FC Lisse kon deze manier van verdedigen niet nog eens 45 minuten volhouden maar het belangrijkste verschil was de spelopvatting van Noordwijk.

Zij werden actiever aan de bal en wisten hierdoor de grote ruimte op het middenveld beter te benutten. Bovendien had Noordwijk begrepen na rust  waar kansen zouden liggen. Door de mindere duelkracht bij FC Lisse rondom het strafschopgebied en de kopsterke Wendt kwam Noordwijk de tweede helft veel nadrukkelijker op de helft van FC Lisse, zonder dat het zelf echt vloeiend combineerde.

Prioriteit: het voorkomen van een tegendoelpunt
Na een uur spelen kwam Noordwijk op gelijke hoogte met FC Lisse (1-1) door een goal van Wendt. Vanaf dat moment ging de wedstrijd op en neer. Gedurende het verstoren van de opbouw was Rauws verantwoordelijk voor aanvoerder Wendt. Zodra de bal in het spel kwam, positioneerde Wendt zich rondom het strafschopgebied van FC Lisse.

In deze situaties werden Valk en Stevens verantwoordelijk voor Wendt en bleef Rauws als controlerende middenvelder spelen. Het centrale duo van FC Lisse moest in de tweede helft alle zeilen bijzetten om de hoge ballen richting Wendt onschadelijk te maken. FC Lisse bleef echter goed georganiseerd spelen en gaf weinig kansen weg.

Ruim tien minuten voor tijd ontving Adouch een onnodige tweede gele kaart en was de balans uit de wedstrijd. FC Lisse moest nog een kwartier volhouden om een resultaat neer te zetten. Vanaf dit moment was FC Lisse trainer De Ruiter ook druk coachend langs de lijn te vinden.

FC Lisse ging spelen in een 1:4:3:2 formatie waarbij Tarani en de ingevallen Bas Buimer de aanvallers bleven. Van der Putten zakte terug en ging als aanvallende middenvelder spelen. In deze formatie kreeg Noordwijk alle ruimte om via de backs te voetballen. Het voorkomen van een tegendoelpunt werd prioriteit en er werd met de snelheid van Tarani gegokt op de counter.

Een minuut na de rode kaart kreeg Tjeerd Westdijk een gigantische kans om Noordwijk op voorsprong te brengen. Deze situatie (afbeelding) kwam meerdere keren in de wedstrijd voor maar voor het eerst leidde dit tot een echt grote kans voor Noordwijk. FC Lisse had wederom moeite om de kopsterke Wendt af te stoppen. Met een subtiele kopbal werd Westdijk vrij voor de keeper gezet. Westdijk nam de bal goed aan maar faalde in de afronding.

Een minuut later kreeg de sterk ingevallen Van Staveren nog een goede kans uit een voorzet maar ook zijn poging (kopbal) trof geen doel. FC Lisse kon na een goede pass van Buimer nog counteren in de laatste minuut maar Tarani werd door keeper Roy Rondeltap naar de zijkant gedwongen en kon niet afronden. Uiteindelijk eindigde deze wedstrijd in 1-1.

Conclusie
In deze Bollenstreekderby waren het niet de wissels of tactische omzettingen maar de houding van Noordwijk in balbezit en de toenemende vermoeidheid bij FC Lisse die ervoor zorgden dat de tweede helft aantrekkelijker werd. De aanvallen gingen op en neer, er waren een aantal stevige tackles maar bovenal stonden er twee teams op het veld die op jacht waren naar de drie punten.

Er werd met het mes tussen de tanden gespeeld door FC Lisse. Het vooruit verdedigen van de backs tegen razendsnelle Denzel James en Achefay, de middenvelders die hun verantwoordelijkheid namen in de één-tegen-één-duels en de aanvallers die voorin al direct druk gaven op de opbouw van Noordwijk, waren de factoren die ervoor zorgden dat de koploper in de Derde Divisie het lastig had.

Uiteindelijk werd FC Lisse het laatste kwartier achteruit gedwongen omdat het in ondertal speelde, maar het verdedigende collectief heeft goed standgehouden. FC Lisse heeft zichzelf een goede dienst bewezen in deze wedstrijd en dit punt zeker verdiend.

Tekst: Sebastiaan Bloemendaal

Foto: Hubert Habers

Lees ook: ‘Monteny: ,,Je voelt je volkomen machteloos”‘