Woorden als ‘wederzijds vertrouwen’ klinken tegenwoordig in alle persberichten over contractverleningen van trainers wel door. Voor Raymond Bronkhorst, die voor een jaar heeft bijgetekend bij FC Lisse, geldt hetzelfde. De vraag waarop dat vertrouwen gestoeld is, is veel belangrijker. En in Lisse is daar met dank aan de 43-jarige trainer vrij rap een antwoord op te vinden.
Al sinds zijn komst schuwt de Noord-Hollander niet om jonge gasten uit eigen opleiding voor de leeuwen te gooien. Jongens als Remi van Ekeris, Lars van der Steen en Justin van der Putten braken onder zijn vleugels door. ,,Dat kan alleen als je naast die jongens ook ervaring in je elftal hebt”, countert Bronkhorst direct. ,,Erik Cummins, Tom Noordhoff, David Verweij, Jeffrey Klijbroek: dat soort gasten zorgen voor de balans.”
Visie
Het lukte Bronkhorst, die voor zijn komst bij FC Lisse het Heemskerkse ADO’20 trainde, in iets meer dan een jaar om het elftal voor de supporters herkenbaar gezicht te geven. Zo bleef Verweij en kwamen de broertjes Zwetsloot uit Sassenheim in de zomer van 2020 naar de FC. Zij vormen naast de doorgestroomde jeugd het bekende gelaat van de derdedivisionist.
En nu lijkt Bronkhorst in zijn tweede seizoen op Ter Specke er ook prestaties aan te kunnen koppelen. FC Lisse staat na negen wedstrijden op een nette derde plek in de Derde Divisie. ,,Ik spreek liever over ‘we’. De spelers moeten het plan uitvoeren dat wij als staf met elkaar bedenken.”
Daarin is Richard van Heulen als assistent complementair aan hoofdtrainer Bronkhorst, stelt de oefenmeester zelf. ,,Er zijn heel veel hoofdtrainers die dingen allemaal zelf willen doen. Ik doe het graag met het team. Ik vraag hen regelmatig welke keuzes we moeten maken met het elftal. Daarin houd ik het grote geheel in de gaten en spitst Richard zich toe op het individu.”
,,Dan is het wel de vraag: hoe ga je daar als ploeg, maar ook als trainer mee om?”
Het maakt het werken voor Bronkhorst aangenaam op Ter Specke. De Noord-Hollander past bij de filosofie van FC Lisse en andersom. ,,Het mooie van FC Lisse vind ik dat ze bij de samenstelling van de selectie niet alleen naar de kwaliteit kijken, maar ook naar de personen. We halen jongens die natuurlijk op een zo hoog mogelijk niveau willen voetballen, maar die ook binding willen hebben met de club. Neem Enzo Stroo nou als voorbeeld: zaterdag blijft hij na Barendrecht-thuis hangen in de kantine. Dat is ook belangrijk. Uiteindelijk moet je het in het veld ook als ploeg doen.”
De wedstrijd van het afgelopen weekend was eigenlijk een negatieve uitzondering op een hele sterke reeks van FC Lisse. Na vier winstpartijen op een rij kwamen de Lissenaren op Ter Specke niet verder dan 0-0 tegen nummer twaalf Barendrecht. Toch zag de veertiger op de bank nog best wat positieve puntjes. ,,We hadden in de eerste dertig minuten een goal moeten maken. Dat lukte niet. En waar we tegen Staphorst juist de deksel op de neus kregen, waren we nu scherper en kregen we geen tegengoal.”
Kracht van de Derde Divisie
Het toont in slechts twee zinnen de progressie van het steeds meer volwassen spelend FC Lisse. In de beginfase van de competitie zag de wereld er nog heel anders uit voor de geelhemden. Na twee wedstrijden stond de ploeg onderaan met nul punten. ,,En dat terwijl we een goede voorbereiding hadden gedraaid. We zijn, als je naar de tegenstand kijkt, gewoon vier tot zes punten misgelopen aan het begin.”
,,Dan is het wel de vraag: hoe ga je daar als ploeg, maar ook als trainer mee om? En dat lijkt nu de goede kant op te gaan. Onze doelstelling is nog steeds de top vijf. En dat lijkt mij reëel. In deze Derde Divisie zijn er geen makkelijke wedstrijden. Neem Hoek; die verliezen van ODIN’59, maar winnen weer van Sparta Nijkerk. Dat weet onze ploeg ook. Die zal je dus niet zo snel meer betrappen op onderschatting.”
Foto: Hubert Habers
Lees ook: VIDB te koop