[slideshow_deploy id=’45842′]

In de ultieme slotfase van de derby tussen Noordwijk en Quick Boys leken de bezoekers er met de jackpot, lees de ongedeelde koppositie, vandoor te gaan. De allerbeste mogelijkheid om de hoofdprijs in de wacht te slepen was in blessuretijd echter voor de gastheren. Emiel Wendt kwam een teen tekort om de puntenkassa voor zijn ploeg te laten rinkelen. Toch leverde de 1-1 remise na afloop geen enkele stof tot discussie op. ‘Terecht en tevreden’, luidde in beide kampen het eensluidende eindoordeel.

Het etiket ‘meer spannend dan fraai’ paste uitstekend op deze editie van de kustkraker. Van de (gedeelde) koplopers kwam Noordwijk het beste uit de startblokken. Dat was mede te danken aan het feit dat Quick Boys afwachtend aan het duel begon. Bewust, zo bleek na afloop.

,,We zijn behoedzaam gestart. Noordwijk heeft vijf van de zes thuiswedstrijden bijna direct na de aftrap gescoord. Dat wilden we graag voorkomen. Zij profiteerden daar vervolgens van. Mede omdat het van onze kant voor rust niet echt overtuigend was”, analyseerde Erik Assink het eerste bedrijf van zijn ploeg. ,,Onze bijdrage aan het duel was toen niet zo groot als had gemoeten.”

Chocoladebeen
Dat leverde na ruim een halfuur spelen de 1-0 op. Nick van Staveren werd in eerste instantie geen strobreed in de weg gelegd, waarna de aanvaller een tegenstander uitkapte om vervolgens met zijn chocoladebeen de bal achter goalie Paul van der Helm te schieten (1-0).

Gesterkt door die voorsprong wilde de thuisploeg meteen doordrukken. Hoewel een tweede Noordwijkse treffer hierna in de lucht hing, wenste geen enkele rood-witter de trekker over te halen. Prompt viel op slag van rust, vanuit het niets, de gelijkmaker. De Noordwijk-defensie kon niet voldoende voor opruiming zorgen, waarna het de beurt was aan Quick Boys-spits Dennis Kaars om blauw-wit te laten ontploffen: 1-1.

,,Alles bij elkaar is het een derby geworden met heel veel strijd.”

Assink gebruikte de rust om het middenveld terug te veroveren door laatste man Jeffrey Ket voor zijn defensie te posteren. De gok om achterin één-op-één te gaan spelen was risicovol, maar pakte goed uit voor zijn ploeg. Noordwijks gevaarlijkste man, Wendt, werd daardoor een stuk beter aan banden gelegd en dat vertaalde zich in de verhoudingen binnen de lijnen. Daar waar Noordwijk voor de thee over de betere papieren beschikte, was het nu de beurt aan Quick Boys.

Zelden mooi
Wendt: ,,Als ik er nu op terugkijk was het voor ons na rust een stuk lastiger. Alles bij elkaar is het een derby geworden met heel veel strijd. Het was daardoor zelden mooi. Toch zijn dit de potjes waar je het voor doet. En op het einde moesten we echt terug. Toch hielden we stand. Ook met tien man. De 1-1 is dan ook niet meer dan terecht.”

Met Wendt is de speler genoemd die Quick Boys deze middag met name door zijn kopkracht het meeste angst inboezemde. Assink kon er over meepraten. ,,Voor rust hield hij drie man van ons aan de praat. Dat hebben we om kunnen zetten en als we na rust niet op een uitstekende goalie waren gestrand, hadden we nog iets kunnen bereiken. Bovendien verdwenen een aantal schoten van ons net over en naast de goal.”

,,Het gemis van spelers zegt me niets, we misten helemaal niemand.”

Met name Raymond Baten mocht het zich aanrekenen dat een tweede Katwijkse treffer uitbleef. In kansrijke positie produceerde de middenvelder een schot dat veel weg had van een terugspeelbal. Direct hierna zette Noordwijk-verdediger Dylan Rietveld met een puntgave voorzet Wendt vrij voor Van der Helm. De goalie kreeg nog net op tijd een arm tegen de bal, waardoor ook in dit geval een treffer uitbleef. ,,Ik twijfelde nog even of ik die bal met de borst zou gaan controleren. De kopbal die volgde, kon ik helaas onvoldoende vaart meegeven. Het zou mooi geweest zijn, maar met de 1-1 kan ik ook leven hoor!” Woorden waar Assink zich na afloop woordelijk bij aansloot.

Gemis
Die hectische minuut bleek de opmaat voor een even hectisch kwartiertje. Quick Boys drong aan en dreigde met opportunistisch voetbal tegen het tiental van Noordwijk. De zo vurig gewenste winnende goal bleef echter uit. Die had voor hetzelfde geld in blessuretijd aan de overzijde kunnen en eigenlijk moeten vallen toen Denzel James in kansrijke positie voor de goal verscheen. De invaller was echter niet zelfzuchtig en legde de bal breed op Wendt. Iets te hard zo bleek, waardoor ook deze mogelijkheid in rook opging.

Bij Noordwijk, dat defensief geen beroep kon doen op een drietal vaste waarden, toonde ook Kees Zethof zich uiteindelijk content over de uitslag. Van een gelegenheidsdefensie wilde Zethof niets weten. ,,Het gemis van spelers zegt me niets, we misten helemaal niemand. De jongens die hier lopen, spelen niet voor niets bij Noordwijk. Het is een illusie om te denken dat je het seizoen met dezelfde elf spelers doorkomt. Ook vandaag gingen we voor de winst. Dan is het even balen als het niet lukt, maar als je reëel bent, is dit het resultaat dat in deze wedstrijd zat opgesloten.”

Noordwijk – Quick Boys: 1–1 (1-1) 35. Van Staveren 1-0, 44. Kaars 1-1.

Rood: 88. Bosma (Noordwijk) (2x geel).

Noordwijk: Rondeltap, Michel, Le Congé, Rietveld, Bröcker, Bosma, Reynaers, Wendt, Achefay (66. James), Van Staveren, Westdijk.

Quick Boys: Van der Helm, Bosman, Ket, Maynard, Ravensbergen, Mahmoed (90. Kuijvenhoven) , Staal, Baten, Tejan, Kaars, Van Nieuwkerk (74. De Kruijs).

Archieffoto: Orange Pictures

Lees ook: ‘Haggerty pakt opnieuw pingel voor winnend SJC, FC Lisse en Ter Leede maken het zichzelf moeilijk’