Leroy Oehlers speelde slechts één seizoen voor FC Lisse, maar was altijd een gewaardeerde kracht bij de ploeg van Robbert de Ruiter. De Lissenaren konden hem alleen niet het gewenste toekomstperspectief bieden en dus besloten beide partijen om uit elkaar te gaan. De linksback vond onderdak bij Sparta Nijkerk. De promovendus draait vooralsnog verrassend goed en gaat aanstaande zaterdag als koploper richting Ter Leede.

Hallo Leroy! Hoe heb je de promotie van je nieuwe club beleefd?
„Dat is natuurlijk hartstikke mooi, want iedereen wil op een zo hoog mogelijk niveau acteren. Zelf was ik er niet bij, want ik was met het nationale elftal van Aruba op pad. Anders had ik eerlijk gezegd ook niet gaan kijken bij de wedstrijden om promotie/degradatie. Dat heeft te maken met mijn tijd bij FC Lisse. Ik had daar al getekend toen ze in de nacompetitie uit de Tweede Divisie vlogen. Destijds heb ik wel ‘gewoon’ gekeken, dus dat heeft ervoor gezorgd dat ik daar een beetje een trauma aan overgehouden heb.’’

Nu zit je bij Sparta Nijkerk. Hoe kan je die club omschrijven?
„Als een hele warme club. Ze hebben ontzettend veel leden en de mensen zijn erg betrokken bij het eerste elftal. Dat maakt het leuk. Er staan elke week dan ook veel supporters langs de lijn en bij elke thuiswedstrijd lopen er kinderen mee het veld op. Een aantal spelers zijn ook coach bij de jeugd van Sparta Nijkerk, dus dat zorgt ervoor dat er meer binding is met het publiek.’’

Hoe zou jij je eerste periode bij de club omschrijven?
„Eentje met gemengde gevoelens. Met de hele ploeg beleven we zo’n geweldige start en hebben we terecht de koppositie gepakt. Spelers vinden elkaar makkelijk en we zitten in een geweldige flow. Hoe dat komt? Dat is vaak iets onverklaarbaars. Ik had wel verwacht dat we goed mee zouden komen in deze competitie, want dit team heeft gewoon enorm veel kwaliteit.’’

„Persoonlijk had ik het graag wel wat anders willen zien, want ik ben tot nu toe geen basisspeler. Van tevoren wist ik dat het niet zomaar ging lukken om mezelf in het elftal te spelen, want het niveau is hoog en daardoor is er ook een grote mate van concurrentie.’’ 

Je trainer, Eric Speelziek, kende je nog uit je tijd bij USV Hercules. Hij heeft er mede voor gezorgd dat je naar Sparta Nijkerk bent gegaan. Valt het daarom niet erg rauw op je dak dat je nog geen basisplaats hebt?
„Dat is uiteraard jammer. Maar ik ben in een team terecht gekomen dat vorig jaar al ontzettend goed draaide en dat hebben ze doorgetrokken naar dit seizoen. Ik moet gewoon op mijn kans wachten en zodra die zich aandient, grijp ik hem met beide handen aan. Wat dat betreft heb ik afgelopen zaterdag laten zien wat ik kan. Ik mocht 35 minuten invallen en heb een goaltje meegepikt.’’ 

Mijn nadeel is misschien het spelen van de interlands met Aruba. Dat wil ik voor geen goud missen, maar daardoor ben ik al wel een aantal keer weggeweest. Aankomende week zijn de laatste twee interlands van het jaar en daarna is het voorlopig even klaar.’’

Toch heb je Speelziek niet voor niets hoog zitten. Wat maakt hem zo goed?
„Zijn plan is gewoon enorm duidelijk. Hij heeft iets waardoor we er met zijn allen vol voor gaan. Dat kan ik niet echt uitleggen, maar dat is denk ik een kwaliteit van Eric. Iedereen weet precies wat die moet doen en hij weet het maximale uit de spelersgroep te halen.’’

„Daarnaast zorgt hij ervoor dat het hele team op scherp staat en dat is enorm belangrijk. Ik speel nu een aantal jaar in de Derde Divisie en ik heb nog nooit gezien dat er in één seizoen maar elf spelers worden gebruikt. Daarom heb ik er ook vertrouwen in dat ik mijn kans wel ga krijgen.’’

Foto: Hubert Habers

Lees ook: „Je kan dit een klassieker in het amateurvoetbal noemen.’’