,,Het is na een verlies bij Quick Boys altijd hectisch. Na drie verloren duels op een rij bijna oorlog. Maar dat hoort bij de club. Als het goed gaat, word je op handen gedragen. Als het niet goed gaat, dan krijg je dat ook van de fans te horen.” Het maakt Quick Boys zo prachtig, vindt Katwijker Willem Schonenberg (22). Basisdebutant, op relatief late leeftijd.
Juist daarom kent hij de club misschien wel door dik en dun. Van Quick Boys 3, naar Quick Boys 2 en zo langzaam de stap als ‘potential’ naar het eerste. ,,Speler van Quick Boys 1, dat vind ik een groot woord.” De verdediger blijft bescheiden na z’n eerste basisoptreden. Hij kan niet anders, vindt hijzelf na het 0-2 verlies tegen Jong FC Groningen.
Toch kon de Katwijker terugkijken op een solide debuut. Rustig aan de bal, geen gekke fratsen, alsof hij al jaren een plekje had in de laatste linie van de blauw-witten. Al was hij zelf niet helemaal tevreden. ,,Bij de 0-2 stapte ik in terwijl ik ook de ruimte had kunnen pakken. Dat zijn net van die keuzes die je maakt. Maar de perfecte pot bestaat niet. Na afloop heb ik van personen om het team heen goede berichten gehad over mijn wedstrijd. Je bepaalt zelf niet hoe goed je bent hè?”
,,Ik wil wel weten hoe de club zelf tegen mij aankijkt. Verder houd ik ook mijn oren en ogen open.”
Gelukkig voor Schonenberg bepaalde zijn trainer, Derek van der Plas, wel dat hij goed genoeg was om tegen Jong Groningen te starten. De Katwijkers hadden wel te maken met verschillende fysieke ongemakken, waardoor Kelvin Maynard een linie opschoof en er een plek vrij kwam naast Jeffrey Ket in de verdediging.
Oren en ogen open
,,Derek kwam donderdag na de training naar mij toe. Dan leef je toch twee dagen toe naar het moment. Natuurlijk was het tof om in één te starten, maar het hele debuut kon mij na de wedstrijd even gestolen worden. Het enige wat je dan wil, is dat je die wedstrijd ook gewonnen had. Maar het mooie gevoel van het debuut is de afgelopen dagen wel teruggekomen.”
Nu de drempel van z’n basisdebuut erop zit, wil Schonenberg de volgende stap nemen in zijn ontwikkeling. Verder doorgroeien bij de club. ,,Nou ja, er zijn nog geen gesprekken geweest. Ik ben met 22 jaar nog redelijk jong, dus ik kan me hier nog uitstekend ontwikkelen. Ik wil wel weten hoe de club zelf tegen mij aankijkt. Verder houd ik ook mijn oren en ogen open.”
,,Ik streef naar meer minuten. Maar ik ken m’n plek wel. Kelvin staat normaal gesproken naast Jeffrey in de verdediging en je hebt ook nog Ivailo Staal, alleen ligt die er voorlopig even uit met een blessure.”
Schonenberg heeft wel het voordeel een echte Katwijker te zijn. Daarmee heeft hij sowieso al vanwege zijn afkomst een streepje voor bij de achterban. ,,Na zaterdag zei ik ook tegen die gasten voor de grap: ‘nou, op naar de honderd’. Maar dat is aan de trainer en de technische staf.”
,,Jeffrey doet met 25 jaar al mee met het oudere groepje. Dat zegt genoeg toch?”
,,We hebben sowieso wel een vrij jonge selectie. Er zit dus best nog wel wat toekomst in deze groep. Op de training doen we wel eens partijtjes van vijf tegen vijf: de oudere spelers tegen de jongere. Jeffrey doet met 25 jaar al mee met het oudere groepje. Dat zegt genoeg toch?”
‘Goede gozer’
Ook voor de voetballer zelf valt er nog voldoende te leren vindt hij. ,,Ik ben een speler die geen gekke dingen doet en concentreer mij gewoon op mijn taak. Ik wil een mannetje uitschakelen, duels winnen. Verder vind ik het ook fijn om spelers te coachen.” Zelf leert hij van z’n collega naast hem, Ket.
,,Jeffrey heeft zoveel ervaring, ook al is hij nog best wel jong. Hij ziet dingen misschien net stapje sneller en handelt daarnaar. Hij helpt ook in de coaching. Daarnaast is hij buiten het veld ook een goede gozer. Fijn om mee samen te werken.” En zo brokkelt zijn status van ‘potential’ langzaam af en wordt Schonenberg bij elke minuut die hij meer maakt in het eerste een echte speler van Quick Boys 1.
Foto: Orange Pictures
Lees ook: ‘Nieuwe positie opent deuren voor Van der Putten’